مدل سازی سه بعدی برای شناسایی اهداف اکتشافی جدید در شمال غربی خلیج فارس

به گزارش ای بی اس نیوز، نتایج تحقیقات جدید محققین دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران حاکی از فرصت های جدیدی برای حفاری و اکتشاف میادین نفتی در شمال غرب خلیج فارس است.

در این پژوهش که در قالب پایان نامه دکتری فرامرز شعبانی به راهنمایی دکتر وحید توکلی دانشیار دانشکده زمین شناسی و دکتر عبدالحسین امینی کارشناس رسوب شناسی و استاد بازنشسته دانشکده انجام شد. کارشناس زمین‌شناسی از دانشگاه تهران، سامانه‌های نفتی منطقه شمال غرب خلیج فارس با استفاده از مدل‌سازی لایه‌ای سه بعدی پیشرفته مورد بررسی قرار گرفت.

دکتر وحید توکلی درباره اهمیت استفاده از مدل‌سازی سیستم‌های نفتی گفت: طی دهه‌های گذشته، بیشتر تله‌های بزرگ تقدسی کشف و مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند و منابع کشف‌نشده باقی‌مانده عمدتا کوچک‌تر، پیچیده‌تر و کشف آن دشوارتر است. ، اکتشافات جدید نیازمند روش های جدیدی مانند مدل سازی سه بعدی سیستم های نفتی است. این روش مدلسازی یک روش یکپارچه است که پتانسیل هیدروکربنی یک حوضه رسوبی را در طول تکامل آن ارزیابی و شبیه سازی می کند. به عبارت دیگر، در این مدل‌سازی، عناصر زمین‌شناسی مختلف یک سیستم نفتی شامل سنگ‌های منشأ، مخزن، سنگ‌های کلاهکی و همچنین انواع فرآیندهای لازم و مؤثر برای ایجاد تجمع نفت یا گازها از ابتدای آغاز به کار شبیه‌سازی می‌شوند. آموزش. از یک حوضه رسوبی تا به امروز.

این پژوهشگر زمین شناسی نفت درباره احتمال اکتشافات جدید در منطقه مورد مطالعه در این تحقیق توضیح داد: در مجموع چهار سامانه نفتی در منطقه نفتی شمال غرب خلیج فارس وجود دارد که نفت کرتاسه زیرین را شامل می شود. سیستم مهم ترین است. این سامانه نفتی بزرگترین میادین نفتی فراساحلی ایران از جمله میادین نفتی نوروز، سروش، ابوذر، درود، آرش و فروزان را در خود جای داده است. اکتشافات اخیر منابع عظیم هیدروکربنی در مناطق همجوار مانند دشت آبادان و فرورفتگی دزفول در شمال غرب و شمال منطقه مورد مطالعه وجود پتانسیل‌های اکتشافی جدید احتمالی در این منطقه را تایید می‌کند. بنابراین نیاز به مطالعات اکتشافی تکمیلی و پیشرفته در این زمینه به شدت احساس شده است.»

دانشیار دانشکده علوم دانشگاه تهران درباره نتایج این تحقیق گفت: در این تحقیق مدل سازی سامانه نفتی کرتاسه پایین در مساحتی حدود 30 هزار کیلومتر مربع شامل ده ها میدان نفتی انجام شد. و میادین گازی با استفاده از مجموعه کامل داده های ژئوفیزیکی، پتروفیزیکی، ژئوشیمیایی و رسوب شناسی با جدیدترین نرم افزار مدلسازی استفاده شد. سازندها.علاوه بر این مهم ترین سازندهای مخزنی به ترتیب شامل ماسه سنگ های بورگان و بستر سنگ آهک یاماما و خلیج فارس می باشد.بیشتر نفت و گاز تولید شده از سنگ های منشا در داخل فرورفتگی به نام بستر تولید قرار گرفته و مخازن اطراف را تغذیه می کند. با توجه به ویژگی‌های تولیدمثلی سنگ‌های منشأ و سطح بلوغ آن‌ها، بیشتر هیدروکربن‌های تولید شده از نوع نفتی هستند. بنابراین بیشتر میادین منطقه از نوع نفتی بوده و تنها میدان گازی موجود میدان مشترک گازی آرش است.

این زمین شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران افزود: نتایج مدل همچنین نشان داد که سازه هایی که باعث سقوط نفت و گاز به داخل تله شده اند عمدتاً از نوع تله گنبدی بوده و احتمال تشکیل تله های لایه ای در تله وجود دارد. منطقه ضعیف است. بیشتر این ساختارها قبل از شروع تولید نفت و گاز از سنگ های منشا و آماده به دام انداختن هیدروکربن ها در اثر فعالیت های زمین ساختی ایجاد شده اند. نفت و گاز محبوس شده در این سازه ها عمدتاً به صورت جانبی از سنگ های منشا مهاجرت کرده اند و در قسمت هایی که گسل های فعال وجود دارد مهاجرت از اعماق بیشتر نیز به صورت عمودی رخ داده است. اما مهمترین دستاورد این پژوهش شناسایی سه هدف اکتشافی جدید در منطقه بود که دارای ذخایر قابل توجه نفت قابل استحصال بوده و برای حفاری های آتی معرفی شده اند.

به گزارش دانشگاه تهران، نتایج تحقیقات محققان دانشگاه تهران با حمایت شرکت ملی نفت فلات قاره ایران و پژوهشگاه صنعت نفت در هفتمین همایش ملی انجمن رسوب شناسی ایران ارائه شد. این نتایج نیز اخیراً در قالب دو مقاله در مجلات «زمین‌شناسی دریایی و نفت» و «علم و مهندسی ژئوانرژی» منتشر شده و از طریق لینک‌های زیر قابل دسترسی است:

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0264817222003580

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S294989102300355X?via%3Dihub

انتهای پیام