فرصتی طلایی برای صنعت داروسازی ایران در بازار ونزوئلا

به گزارش ای بی اس نیوز ، کاظم معتمدخواه ، کارشناس مسائل آمریکای جنوبی در یادداشتی می نویسد: تاریخ پزشکی و داروسازی در ایران با تاریخ کهن ما پیوند تنگاتنگی دارد. قبل از اسلام اساتید دانشگاه جندی شاپور و پس از اسلام پزشکان بزرگی مانند بوعلی سینا ، ابوزکریای رازی ، حنین بن اسحاق و پسرش و … پیشگامان داروسازی در کشور ما بودند. فرهنگستان هنر میرزا تقی خان امیرکبیر با اساتید خارجی اولین پیشگامان علم داروسازی مدرن بود ، اما طب سنتی ما همیشه در بین مردم جایگاه خود را داشته است. امروز ، پس از قرن ها ، کشور ما هنوز افتخارات بزرگی در تولید 97 درصد داروهای مورد نیاز در کشور دارد.
اما تجربه نشان داده است که هیچ علم و صنعتی بدون ورود به عرصه جهانی نمی تواند پیشرفت کند. در دنیای اقتصاد ، یک اصل تخلف ناپذیر وجود دارد که می گوید رونق صنعت به صادرات بستگی دارد و صنعتی که کالاهای خود را به دیگران تحویل ندهد ، در داخل خفه می شود. اگر صنعت داروسازی ایران به دنبال تداوم و بقا در قرن 21 است ، باید سعی کند محصولات خود را به کشورهای دیگر صادر کند و این یک شروع دشوار است زیرا این محصول باید در بازار جهانی ثبت و مجاز شود. در دست ایالات متحده و اروپا است. همچنین این کشورها هرگز اجازه نمی دهند رقیب جدید شایسته ای به راحتی وارد بازار شرکت های خود شده و شغل خود را از بین ببرد. به همین دلیل است که ایران باید فرصت های بزرگی برای تغییر وضعیت پیدا کند و ونزوئلا فرصت طلایی است که باید از آن استفاده کرد.
ونزوئلا به دلیل تحریم های ناعادلانه آمریکا فاقد بسیاری از اقلام ضروری از جمله دارو است. بنابراین ، به طور موقت و موقت مقررات ثبت دارو را به حالت تعلیق درآورده و فرصت مناسبی را برای ورود داروهای ایرانی به بازار این کشور به مدت یک سال و نیم ایجاد کرده و یک شبکه توزیع و یک داروسازی پیچیده با بیش از 140 مرکز ثابت و داروخانه های سیار (خودروهای توزیع کننده داروهای ایرانی) تا جای خود را در بین ساکنان این کشور باز کنند. تجربه نشان داده است که کیفیت عالی و قیمت مناسب داروهای ایرانی می تواند سلیقه مردم ونزوئلا را برآورده کند. یکی از شکایات این روزهای آنها عدم بازار و تکمیل کلیه داروها توسط کشورمان است. آنها ایرانی هستند.
دو نکته در مورد صادرات دارو از ایران به ونزوئلا باید مورد توجه قرار گیرد: اول اینکه داروهای ارسال شده به ونزوئلا باید سرریز داروهای داخلی باشد. البته ، داروها به کشورهای دیگر که در داخل اشباع شده اند صادر می شود و داروهای کمیاب یا مورد نیاز در داخل مجاز به خروج نیستند و از نظر اخلاقی نباید به دیگر کشورها ارسال شود ، اما نکته دوم این است که به دلیل مزایای خاصی ، یارانه های ویژه برای برخی از داروهای تولید شده ، شرکت های دارویی باید مجاز به واردات مواد اولیه با ارز آزاد و صادرات این نوع داروها باشند.
لازم به ذکر است که قیمت داروها در ونزوئلا به دلیل تحریم های ناعادلانه بیشتر از سایر کشورها است و صادرکنندگان ایرانی می توانند با رعایت انصاف از شرایط ویژه این کشور استفاده کنند. بر اساس مطالعات و مطالعات میدانی ، بازار ایران برای داروها ، تجهیزات پزشکی و یکبار مصرف در ونزوئلا می تواند اجازه صادرات حداقل 100 میلیون دلار در سال توسط کشور ما را بدهد و این انقلابی در صادرات دارو به ایران است.
این رویداد مهم در شرایط حساس کنونی که جمهوری اسلامی ایران با تحریم مواجه است و مجبور است ارز وارد کند ، داروها می توانند به کالای پولی تبدیل شوند و همچنین فناوری و کارخانه های دارو را برای صادرات بیشتر ، ایجاد شغل بیشتر و ایجاد یک جهش بزرگ در تولید تغییر دهند. صادرات همانطور که گفته شد ، این فرصت به راحتی بدست نیامده و برای همیشه دوام نخواهد داشت.
ونزوئلا علاوه بر اینکه بازار خوبی برای داروهای ایرانی است و از آنجا که دولت این کشور در حال حاضر شرایط سختی را برای ثبت و ورود آن ایجاد نمی کند ، مزیت بزرگ دیگری برای ما دارد و آن پیوستن به معاهده مرکوسور (کشور آمریکای جنوبی ، از جمله برزیل) آرژانتین ، اروگوئه و پاراگوئه) با 300 میلیون نفر جمعیت ، که می تواند به داروهای ایرانی اجازه دهد وارد بازار بزرگ کشورهای آمریکای لاتین شده و برای صادرات دارو از کشورمان به منطقه ای بزرگ ، اعتبار بین المللی کسب کنند.
برای رسیدن به این بازار گرانبها کافی است مقامات و متخصصان وزارت بهداشت ، سازمان توسعه تجارت ، وزارت امور خارجه و اتحادیه های تولید و صادرات داروهای ونزوئلا آن را جدی گرفته و معتقدند که با تلاش بیشتر بازار این کشور و کسب منطقه و دور نخواهد بود که پزشکان و متخصصان ایرانی در آمریکای لاتین جایگاه شایسته خود را کسب کنند و روزی ما یک پزشک و داروساز را به این منطقه اعزام کنیم. البته ما باید عجله کنیم ، در غیر این صورت در آینده با تغییر شرایط در منطقه و ونزوئلا خطر از دست دادن لحظات از دست رفته را داریم.

انتهای پیام