علیرغم افزایش جزئی تعداد تراکتورها طی سالهای 1396 تا 1400، میانگین دسترسی روزانه به کار (سرکار) از 61 درصد کل تراکتورها به 55 درصد (از 568 به 523) کاهش یافت. به عبارت دیگر، میانگین روزانه یدک کش های غیر در خدمت (در حال تعمیر یا در انتظار تعمیر یا بازسازی) از 38.9 درصد کل یدک کش ها به 45.4 درصد کاهش یافته است. (از 362 تا 435 دستگاه) که نشان دهنده وضعیت مناسبی در این زمینه نیست.
بررسیهای مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد که تعداد قاتلان وظیفه از سال ۱۳۹۵ کاهش یافته است و در ۱۰ سال منتهی به ۱۴۰۰، میانگین روزانه قاتلان در حالت آمادهباش بین ۵۳ تا ۶۱ درصد در نوسان بوده که سهم پایینی است.
در ایران علی رغم اولویت توسعه حمل و نقل ریلی در اسناد بالادستی، سیاست های ابلاغی و برنامه های مصوب دولت ها؛ سهم حمل و نقل ریلی در حمل و نقل کشور کم است. بر اساس بند «ب» ماده (57) قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور، سهم حمل و نقل ریلی باید در پایان سال جاری به حداقل 30 درصد جابه جایی بار در کشور برسد. برنامه
انتهای پیام
به گزارش ای بی اس نیوز، دبیر اتحادیه شرکتهای حملونقل ریلی معتقد است یکی از مشکلات حوزه ریلی کشور این است که علیرغم تاکید در قوانین و اسناد فوق بر لزوم خروج از شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران در حوزه بازرگانی همچنان مالک 70 درصد ناوگان لکوموتیو باری کشور و کلیه لکوموتیوهای ترانزیتی و شنتینگ است و مهمتر از آن اختیار مدیریت عملیات و جابجایی در شبکه که امری دانش بنیان است و نیازمند است. دانش روز، در اختیار این شرکت دولتی است.
شرکت راه آهن 84.8 درصد از هواپیماها را در اختیار دارد
در عین حال، از ابتدای سال 2019 تاکنون، حدود 60 دستگاه لکوموتیو باری دولتی به دلیل ضعف در سیستم نگهداری و تعمیر این لکوموتیوها و همچنین کمبود منابع مالی، زمینگیر و از خدمت خارج شده اند. شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایطی راه آهن سراسری باید هر چه سریعتر مالکیت لکوموتیوهای خود را به بخش خصوصی واگذار کند.
بررسی آماری ناوگان موجود نشان میدهد که تعداد کل یدککشها در پایان سال 1400، 958 دستگاه بوده که از این تعداد، 571 وسیله نقلیه باری (59.6 درصد) و مابقی خودروهای سواری زیمنس (15.7 درصد) و خودروهای شنتینگ (24.7 درصد) بوده است. ). ) به ترتیب با میانگین سنی 33، 8 و 58 سال. مالکیت 814 فروند هواپیما (84.8 درصد) متعلق به شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران و مابقی متعلق به بخش خصوصی است.
نتایج نظرسنجی نشان می دهد که شکاف قابل توجهی بین وضعیت فعلی و هدف 30 درصد وجود دارد. بدین ترتیب بر اساس محاسبه سهم حمل و نقل زمینی و بر اساس شاخص تن-کیلومتر کالای حمل شده، سهم شیوه ریلی از حمل و نقل زمینی کشور در پایان سال 1400 بر اساس آمار اعلام شده. 11.2 درصد بوده و نسبت به سال شروع برنامه 11.7 درصد بوده است.
به گزارش ای بی اس نیوز، حمل و نقل ریلی علاوه بر مزیت های فراوان در سطح ملی از جمله ایمنی، حمل و نقل انبوه و ارزان، کاهش مصرف سوخت و کاهش آسیب های زیست محیطی، دارای ارزش استراتژیک برای کشور بوده و می تواند برای کشور نیرو ایجاد کند. دیدگاه سیاسی و جنبه های امنیتی ایجاد مزیت رقابتی در صحنه بین المللی.
یکی از مهم ترین عناصر برای افزایش کارایی بخش راه آهن، تراکتور راه آهن (لوکوموتیو) است که واگن ها با اتصال به آن نیروی محرکه دریافت می کنند. وضعیت فعلی تراکتورهای ریلی در ایران با چالش ها و ضعف هایی مواجه است که دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش های شورای اسلامی به بررسی و ارائه راهکارهایی برای رفع آن پرداخته است.
در 10 سال منتهی به سال 1400، میانگین روزانه قاتلان آماده به کار بین 53 تا 61 درصد در نوسان بوده است که مقدار کمی است. از سال 2016، تعداد تلفات در این سرویس کاهش یافته است. البته میزان آماده به کار بسته به نوع کشنده متفاوت است.