چین به بن بست آمریکا نخواهد رسید

به گزارش ای بی اس نیوز، سرمایه گذاری خارجی در چین از ماه می سال گذشته کاهش چشمگیری داشته است و چهار ماه متوالی کاهش دو رقمی را نشان می دهد. سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ماه سپتامبر نسبت به ماه مشابه سال قبل 34 درصد کاهش یافت که این ارقام نشان دهنده بزرگترین کاهش سرمایه گذاری مستقیم خارجی از زمان انتشار آمار ماهانه در سال 2014 است.

با این حال، دلایل مربوط به عدم جذابیت چین نیست و مبانی بازار مصرف آن همچنان مثبت است، اما این کاهش بیشتر به تغییرات ژئوپلیتیکی مربوط می شود که منجر به اشتهای سرمایه گذاری چین به ویژه در ایالات متحده می شود.

ادامه فشارهای سیاسی از سوی واشنگتن، سرمایه گذاران داخلی ایالات متحده را بر آن داشته تا از چین دور شوند. این امر همچنین پس از صدور فرمان اجرایی توسط دولت بایدن به خزانه داری ایالات متحده برای ایجاد یک برنامه نظارتی جدید برای ممنوعیت یا الزام به اطلاع رسانی از سرمایه گذاری های خارجی ایالات متحده در چین در بخش های خاص صورت می گیرد.

این دستور در 9 آگوست 2023 صادر شد و یک دستور هدفمند با هدف کاهش سرمایه گذاری در چین است. چین جایی است که بیشترین تأثیر را بر سرمایه‌های خصوصی و سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز آمریکا داشته است و آنچه امروز شاهد آن هستیم نتایج آن است.

پکن برای حفظ و گسترش برنامه های رشد خود به حدود 100 تا 200 میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی داخلی نیاز دارد و همانطور که گذشته نشان می دهد، توانسته است برای بسیاری از این موارد به ایالات متحده تکیه کند. با توجه به اینکه واشنگتن تمایل دارد از این امر جلوگیری کند و سرمایه گذاری در تحولات صنعتی استراتژیک کلیدی چین، مانند فناوری های جدید و به ویژه هوش مصنوعی را محدود کند، پکن باید منابع دیگری برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی بیابد.

زیرساخت های چین نسبتاً خوب است و هنوز به هزینه های تعمیر و نگهداری بالایی نیاز ندارد، اگرچه این موضوع در طول زمان تغییر خواهد کرد. با این حال، چین مبالغ قابل توجهی را برای توسعه فنی و همچنین تامین امنیت زنجیره تامین جهانی هزینه کرده است. مبلغی که برای پروژه‌های ابتکار کمربند و جاده هزینه شده است بیش از یک تریلیون دلار است و تقریباً معادل یک دهه سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی ایالات متحده است.

از جنبه مثبت، بسیاری از آنها اکنون پس از تاخیر وارد فاز تولید جریان نقدی می شوند (مانند کووید). برخی از این پروژه ها سپس توسط سرمایه گذاران چینی راه اندازی می شوند و بازده اندکی از سرمایه گذاری دریافت می کنند. با این حال، از آنجایی که چین نیز مانند گذشته نیازی به صرف پروژه‌های ابتکاری کمربند و جاده ندارد، بسیاری از این سرمایه‌گذاری‌ها کاهش می‌یابد و به عنوان سود سهام سالانه از سهام چین محقق می‌شود.

با این حال، حتی این سود سهام BRI از هزینه FDI قبلی ایالات متحده در چین تجاوز نخواهد کرد. در عوض، این سرمایه احتمالاً از خاورمیانه و به ویژه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس خواهد آمد. 6 کشور عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطر، بحرین و عمان سرمایه‌های ملی هستند که ارزش آن تقریباً 4 تریلیون دلار است. تنها بخش کوچکی از این مقدار، حدود 1 تا 2 درصد، در حال حاضر در آسیا، به‌ویژه چین سرمایه‌گذاری می‌شود، اما قرار است تغییر کند.

انتظار می رود این سرمایه گذاری تا پایان این دهه به حدود 10 تریلیون دلار برسد. پیش بینی می شود تخصیص سرمایه گذاری مستقیم خارجی چین از منطقه شورای همکاری خلیج فارس به 10 تا 20 درصد برسد. سرمایه گذاری مستقیم خارجی در خاورمیانه نیز افزایش یافته است.

در حال حاضر نشانه هایی از افزایش تعامل بین شورای همکاری خلیج فارس و چین وجود دارد. به عنوان مثال، در ماه می 2023، امارات سه قرارداد با سازمان های انرژی هسته ای چین امضا کرد که تازه آغاز اهداف انرژی هسته ای برای این کشور و منطقه است.

در سه ماهه اول سال 2023، امارات متحده عربی با جذب 3 میلیارد دلار سرمایه گذاری، این کشور را با 14 درصد سرمایه گذاری جهانی در رتبه سوم جهان قرار داد. خطوط هوایی امارات موافقت کرده است که فعالیت های خود را در چین در پاسخ به تقاضای شدید سفر، افزایش اتصال به دروازه های گوانگژو، شانگهای و پکن گسترش دهد.

چین برای تقویت سرمایه گذاری و توسعه ملی خود در دهه آینده به حدود 2 تریلیون دلار بودجه نیاز دارد و به نظر می رسد شورای همکاری خلیج فارس پاسخی باشد.

دوره سرمایه گذاری سرمایه گذاری مستقیم خارجی به چین ممکن است در حال پایان باشد، اما این یک مرحله انتقالی است، نه بن بست، و منبع دیگری از سرمایه گذاری مستقیم خارجی به چین آغاز می شود که خاورمیانه منبع اصلی سرمایه گذاری است. در چین و آسیا

یک عنصر ثانویه نیز وارد عمل خواهد شد: از دست دادن فرصت ها برای سرمایه گذاران آمریکایی که توسط منابع جایگزین سرمایه از چین رانده شده اند. در این راستا، چین در حال حاضر از روند سرمایه گذاری جهانی جلوتر است.

سیاستگذاران چینی گام‌های زیادی برای گسترش دسترسی به بازار و بهبود فضای کسب‌وکار برای تثبیت جریان سرمایه خارجی برداشته‌اند و انتظار می‌رود دسترسی به بازار برای بخش‌های مخابراتی، پزشکی و سایر خدمات تسهیل شود، از جمله اقداماتی که با هدف تقویت فضای باز چین انجام می‌شود.

تحلیلگران می گویند چین در سال 2024 جذاب ترین مقصد سرمایه گذاری مستقیم خارجی در جهان باقی خواهد ماند و انتظار می رود سرمایه گذاری خارجی بیشتری به این کشور سرازیر شود زیرا اقتصاد این کشور اساساً در مسیر بهبود قرار دارد و انتظار می رود این در آمارهای اقتصادی در سال 2024 منعکس شود. ربع سوم. ماه دوم مشخص شده است و محیط کسب و کار به بهبود ادامه خواهد داد.

علیرغم کاهش سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، تعداد شرکت‌های خارجی جدید که در چین تأسیس شده‌اند، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. بر اساس گزارش شین هوا، بین ژانویه تا نوامبر 2023، این تعداد نسبت به سال قبل 36.2 درصد افزایش یافته و به 48 هزار مورد رسیده است.

گائو لینگیون، کارشناس آکادمی علوم اجتماعی چین، گفت که این افزایش یک نقطه مرجع ارزشمند است که نشان دهنده اعتماد سرمایه خارجی به بازار چین است. بنابراین، تعداد شرکت‌های تازه تاسیس و موجود با سرمایه‌گذاری خارجی در چین نشان‌دهنده خوش‌بینی آنها نسبت به چشم‌انداز اقتصادی بلندمدت چین است.

به گزارش گلوبال تایمز، تجارت خارجی چین نیز به دلیل تضعیف تقاضای خارجی تحت فشار قرار گرفته است. با این حال، صادرات چین در ماه نوامبر به کاهش شش ماهه پایان داد و واردات برای دهمین ماه متوالی افزایش یافت. هو کیمو، معاون دبیرکل انجمن ادغام فناوری دیجیتال واقعی گفت: در سال های اخیر، انعطاف پذیری قوی بخش تجارت چین در توانایی آن برای مقاومت در برابر فشار به اصطلاح انزوای ایالات متحده منعکس شده است. پس انداز. هو گفت: چین بزرگترین تاجر کالا در جهان است و در کوتاه مدت متزلزل نخواهد شد.

کاهش FDI ممکن است برای اقتصاد چین بد نباشد. سرمایه در حال خروج از کشور است، اما برخی جریان های خالص سرمایه گذاری مستقیم خارجی به سمت اهداف تولیدی دیگر به شرکت های چینی اجازه می دهد تا از اصطکاک تجاری با ایالات متحده اجتناب کنند.

انتهای پیام