قفل توسعه فاز 11 پارس جنوبی که 20 سال در قراردادهای مختلف گیر کرده بود، سرانجام در دو سال دولت سیزدهم توسط کارشناسان ایرانی باز شد و این برگ زرین دیگری را برای دولت رقم زد.
به گزارش ای بی اس نیوز، در دولت های گذشته تاخیر در توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی در مجموع ۴۰ میلیارد دلار درآمد کشورمان را از دست داد. این کاستی ها باعث شد تا دولت سیزدهم در فاز 11 پیش برود تا جایی که پس از بیش از 20 سال تلاش دولت های مختلف برای توسعه فاز 11 میدان مشترک پارس جنوبی، این فاز با تلاش مهندسان ایرانی به پایان رسید. و بدون کمک مهندسان ایرانی. حضور شرکت های خارجی مانند توتال با حضور رئیس جمهور دستور داده شد.
23 سال پیش و در اواسط سال 1379، توتال فرانسه و پتروناس مالزی قرارداد توسعه فاز 11 این فاز مرزی را امضا کردند. در این سال ها و در دولت های نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم توسعه این فاز بین شرکت های مختلف ایرانی و بین المللی مبادله شد. نکته مهم این است که دولت های قبلی همچنان منتظر ورود شرکت های خارجی و تکمیل فاز 11 بودند، اما این معما که بدون شرکت های خارجی حل نشدنی به نظر می رسید، در دست توتال، پتروناس یا شرکت های چینی نبود. باز نبودند، اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم، اعتماد به شرکت های ایرانی از حرف به عمل تبدیل شد و با شعار پیشبرد پروژه ها با تکیه بر توان داخلی و اینکه هیچ پروژه ای نباید تکمیل برجام را به تأخیر بیندازد، توسعه فاز 11 با جدیت بیشتری دنبال شده است.
بر اساس برآورد درآمد سالانه 5 میلیارد دلاری ایران از برداشت گاز فاز 11 پارس جنوبی، تاخیر 8 ساله دولت یازدهم و دوازدهم باعث شد ایران 40 میلیارد دلار زیان دهی در این بخش به ثبت برساند. در حالی که برخی مدعی هستند دولت گذشته تعداد فازهای تکمیل شده پارس جنوبی را از 19 فاز به 27 فاز از سال 1392 تا 1399 افزایش داده و اینگونه ایران در برداشت گاز از این میدان مشترک از قطر پیشی گرفته است، اما نمی دانند که 17 فاز پارس جنوبی با میانگین پیشرفت 70 درصدی به دولت یازدهم تحویل شد و با تکمیل آنها، تولید گاز ایران از قطر پیشی گرفت.
با آغاز به کار دولت سیزدهم و آغاز فعالیت رسمی آن در مرداد 1400 با شعار پیشبرد پروژه ها با تکیه بر توان ملی و اینکه هیچ پروژه ای نباید تحقق برجام را به تاخیر بیندازد، توسعه فاز 11 با جدیت بیشتری دنبال شد. سرعت حفاری افزایش یافت و فاز اول حفاری چهار حلقه چاه با جدیت دنبال شد. اواسط دی ماه سال 1400 بود که گروه پتروپارس از ابلاغ رسمی 2 قرارداد مهم برای تسریع در توسعه فاز 11 خبر داد و اعلام کرد که این قراردادها مربوط به اجرای خط لوله دریایی و همچنین واگذاری، اصلاح و نصب است. پلت فرم تولید در موقعیت SPD11B.
پس از ابلاغ این قراردادها، فعالیتهای مهندسی، خرید و ساخت مربوط به آنها رسماً از ابتدای دی ماه 1400 آغاز شد. 7 ماه بعد، یعنی در مرداد 1401، اعلام شد که عملیات خطوط لوله دریایی سکوی اول خط انتقال گاز فاز ۱۱ پارس جنوبی در خلیج فارس تکمیل شد. این عملیات شامل یک رشته خط لوله گاز ترش دریایی 32 اینچ و یک رشته خط لوله تزریقی مونواتیلن گلیکول 4.5 اینچی به طول تقریبی 15 کیلومتر بود که به خط لوله سکوی دریایی 18 کیلومتری متصل می شود – فرم فراساحلی 12C فاز پارس جنوبی 12. او مسئول انتقال گاز ترش از سکوی 11B به پالایشگاه خشکی بود.
در مهر ماه 1401 با اعلام وضعیت اضطراری به منظور جلوگیری از مشکل عدم تعادل گاز در زمستان و با هدف تولید سریع گاز از این میدان، تصمیم گرفته شد حفاری 4 حلقه چاه با استفاده از تمام انرژی و تجهیزات تکمیل شود. . . همچنین با هدف نهایی شدن تولید این میدان، مقرر شد با انتقال سکوی عملیاتی C12 از میدان گازی پارس جنوبی به موقعیت فاز 11B، شکاف ناشی از ساخت سکو که معمولاً سه تا سال، جبران خواهد شد و تولید این میدان در اسرع وقت نهایی خواهد شد.
انتقال یک پلت فرم عملیاتی از محل خود به مکان جدید، اقدامی مبتکرانه و پیشگام برای تسریع روند توسعه فاز 11 مرزی بود. این اقدام که حتی در دنیا هم بی نظیر است (طبق آمارهای موجود، انتقال سکو از نقطه ای به نقطه دیگر برای سکوهای نفتی توسط بزرگترین شرکت های نفتی دنیا یک یا دو بار انجام شده است، اما آمار برای سکوهای گازی انجام شده است. وجود ندارد)، ابتدا در دولت سیزدهم ایجاد شد.
از آنجایی که وزارت نفت دولت سیزدهم در تلاش است تا از ظرفیت ها و فرصت های موجود برای پیشبرد طرح ها و پروژه ها نهایت استفاده را ببرد، این بار به جای تعویق 3 تا 5 ساله ساخت سکوی جدید (اقدامی که باید برای این تصمیم و دستور ساخت آن گرفته شد) از سکوی عملیاتی فاز C12 که تولید آن دیگر صرفه اقتصادی نداشت، برای تسریع در توسعه فاز 11 استفاده کرد.
نیاز به تولید زودهنگام از فاز 11 پارس جنوبی و وجود محدودیت های بین المللی باعث شد تا مدیر پروژه با برخی مسائل عملیاتی مربوط به جابجایی سکو اما در نهایت با پذیرش ریسک از سوی مدیران و کارکنان صنعت نفت مواجه شود. و با کمک متخصصان و کارشناسان ایرانی اقداماتی انجام شد: کارهای اولیه و برش پایه های سکو انجام شد و سکوی فاز 12 بر روی شناور قرار گرفت تا برای نصب جابجا شود.
با اولویت های تعیین شده توسط دولت سیزدهم، در فروردین ماه سال جاری (1402) اعلام شد که چاه ها تکمیل و خطوط لوله زیر آب احداث شده و قطعات مربوط به سه پایه و پل مشعل نیز در حال انجام است.دوره نصب. در این بین دستور ساخت یک سکوی دیگر و یک ژاکت دیگر برای این فاز در سال 1400 داده شد تا توسعه بیشتر (تولید روزانه 56 میلیون متر مکعب گاز) در آینده با حفاری جدید بلافاصله عملیاتی شود.
در فاز اولیه استخراج این میدان که با انتقال سکوی فاز 12 انجام می شود، تولید گاز به 15 میلیون مترمکعب در روز خواهد رسید و پیش بینی می شود با ساخت و نصب سکوی بعدی. و حفاری چاه، تکمیل فاز 11، که یک نقطه عطف مهم را تشکیل می دهد. پیش بینی می شود برای کشور به منظور دستیابی به استقلال انرژی و ثبات ژئوپلیتیکی، ظرفیت تولید گاز پارس جنوبی افزایش چشمگیری داشته باشد. این پروژه روزانه 56 میلیون مترمکعب گاز، 50 هزار بشکه میعانات گازی و 750 تن گوگرد تولید خواهد کرد که به تامین نیاز مصرف داخلی ایران و تبدیل شدن کشور به یک صادرکننده بزرگ منطقه کمک می کند.
در نهایت طلسم این فاز شکسته شد و در اوایل شهریور گاز این فاز از طریق خطوط لوله دریایی به پالایشگاه ارسال شد و اکنون شاهد برداشت چهار حلقه چاه از فاز ۱۱ پارس جنوبی هستیم.
تولید روزانه حداقل 15 میلیون مترمکعب در روز سه سال زودتر از موعد مقرر، صرفه جویی در هزینه و زمان ساخت یک سکوی بزرگ با وزن بیش از 3000 تن و افزایش تولید میعانات گازی به لطف این اقدام ابتکاری و در نتیجه جلوگیری از تلفات چند میلیارد دلار وی از این مرحله در سال های آتی بهره برد و به کارایی در اجرای پروژه های نفتی توجه نشان داد.
طرح توسعه فاز 11 پارس جنوبی با هدف برداشت 56 میلیون مترمکعب گاز در روز در حال توسعه است و از ویژگی های کلی این طرح می توان به حفاری 24 حلقه چاه، 2 سکو (هر یک به ظرفیت یک میلیارد فوت مکعب ترش) اشاره کرد. گاز معادل 28 میلیون مترمکعب در روز)، دو خط لوله دریایی 32 اینچ و همچنین خطوط تزریق مونواتیلن گلیکول چهار اینچ اینچ و تأسیسات اتصال در ورودی پالایشگاه فاز 6، 7 و 8 و فاز 12 پارس جنوبی. ، طراحی، ساخت و نصب سکوی تقویت کننده برای نگهداری و نگهداری از تاسیسات تولید و فشار بیش از حد و همچنین لوازم جانبی کامل ذکر شده.
انتهای پیام