«ضمانت قراردادی» چیست؟ – ایسنا
فصل اول، دوم، سوم و چهارم از فصل چهاردهم از فصل سوم (در مورد عقود معین) از کتاب دوم (درباره کالا) جلد اول (درباره کالا) قانون مدنی به این موضوع می پردازد. “ضمانت قراردادی”.
ماده 692- ضامن می تواند در دعوای جاری مهلتی برای تادیه آن معین کند و در دعوای جاری نیز متعهد به پرداخت فوری آن شود.
ماده 691 – ضمان شرعی که هنوز ایجاد نشده است باطل است.
ماده 697 – ضمان مشتري يا بايع در مبيع يا بر ثمن در صورتي قبول است كه به ثالث باشد.
ماده 707 ـ در صورتي كه مكفول ساقط شود ضمان ساقط نمي شود مگر اينكه قصد دعوي مبتني بر اصل دين باشد.
انتهای پیام
ماده 719 ـ هرگاه مكفول له مضمون له را آزاد كند و يا ديگري عارضه را مجانا كند مكفول حق رجوع به مكفول مكفول له مضمون له خود را ندارد.
ماده 701- ضمان قراردادی لازم است و ضامن یا موکل فقط در صورت قصور ضامن موضوع ماده 690 یا در صورت حق انصراف نسبت به این اصل یا در مواردی می تواند آن را فسخ کند. در صورت تخلف از مفاد قرارداد.
ماده ۷۲۲- ضامن حق رجوع به مدیون اصلی را ندارد و باید به ضامن خود رجوع کند و همچنین هر ضامنی برای رسیدن به مدیون اصلی به ضامن خود رجوع میکند.
ماده 721 ـ اگر چند نفر ضمان عاریه را به صورت حصه داده باشند، ضامن یکی از آنها فقط تا مقدار حصه خود حق اعتراض دارد و اگر یکی از ضامن ها تمام قرض را بدهد. یکی از ضامنین دیگری که اجازه پرداخت را داده است می تواند به میزان سهم خود رجوع کند.
به گزارش ای بی اس نیوز، موضوع اول (به طور کلی)، دوم (در ضمان بین ضامن و مضمون له)، سوم (در ضمان بین ضامن و مضمون له) و چهارم (در ضمان بین ضامن و مضمون عنه). ) از فصل چهاردهم (ضمانت قراردادی). فصل سوم (از عقود متفرقه) کتاب دوم (کالا) کتاب اول (کالا) قانون مدنی از مواد 684 تا 723 به شرح زیر است:
ماده ۷۱۳- اگر ضامن کمتر از دین داده باشد نمی تواند از مدیون بیشتر از آنچه داده است مطالبه کند هر چند که دین را کم کرده باشد.
ماده 700 ـ تعلیق وثیقه به شرط صحت آن به نحوی که اگر وثیقه گذار اعلام کند که در صورت مدیون بودن وثیقه من ضامن آن را باطل نمی کنم.
ماده 698 ـ پس از تشكيل عادي وثيقه، مسؤوليت كفيل ساقط ميشود و مكفولبين اعاده ميشود.
ماده 715 – اگر دين موعد داشته باشد و ضامن قبل از موعد آن را بدهد تا دين نرسيده نمي تواند از مديون مطالبه كند.
ماده 699 ـ تعلیق ضمان نیز در صورتی است که ضامن اعلام کند که در صورت عدم پرداخت مدیون، ضمان من باطل است، ولی التزام به تأدیه قابل تعلیق است.
ماده 708- ضامن عهد بایع در صورت فسخ بیع به دلیل استهلاک از ضمان خارج می شود.
ماده ۷۱۲- اگر مكفول بمیرد و مكفول ورثه او باشد حق رجوع به كفیل خود را دارد.
موضوع دوم – به دلیل ضمان بین ضامن و مضمون له
ماده ۷۱۱- اگر ضامن دین را بدهد و ثانیاً اصل قرض را بدهد ضامن حق رجوع به اصل قرض را ندارد و باید به اصل قرض و اصل قرض رجوع کند. وام می تواند آنچه را که از اصل وام برداشته است پس بگیرد.
ماده ۶۸۷- ضامن میت اشکال ندارد.
ماده 690- در ضمان شرط نیست که ضامن مال مضمون له باشد ولی اگر ضامن در موقع ضمان از ناتوانی ضامن غافل بوده باشد می تواند عقد ضمان را فسخ کند ولی اگر ضامن بیگانه شود. پس از قرارداد، ضامن چاره ای نخواهد داشت.
ماده 704 – ضمان مطلق به فعل اقامه می شود مگر اینکه از ثبوت ضمنی بودن آن معلوم شود.
ماده 684 – عقد ضمان به این معناست که شخصی در مقابل دیگری مسئولیت مالی را بر عهده می گیرد. طلبکار را ضامن، طرف مقابل را ضامن و شخص ثالث را ضامن یا مدیون اصلی می نامند.
ماده ۷۰۲- اگر ضمان مدت معینی داشته باشد، مضمونله نمیتواند قبل از انقضای مدت از ضامن استرداد کند، هرچند دعوی در جریان باشد.
ماده 709- ضامن پس از ادای دین حق توقیف وثیقه را دارد ولی در صورتی می تواند توقیف کند که کفیل در مدت معینی متعهد به پرداخت آن شده باشد و مدت مذکور منقضی شده باشد.
ماده 706 – حذف شد. (8/10/61)
ماده 705 – كفالت با فوت كفيل ساقط مي شود.
ماده 688- ضمان با ضامن ممکن است.
ماده 686- ضامن باید اهل عمل باشد.
ماده ۷۱۴- اگر ضامن بیش از بدهی بدهد حق رجوع به مازاد را ندارد مگر اینکه به ضامن اذن داده باشد.
ماده 718 ـ هرگاه مضمون له از دین عدول کند ضامن و مضمون له هر دو ساقط می شوند.
ماده 693- موضوع ضمان ممکن است از ضامن رهن بخواهد هر چند دعوی اصلی رهن نباشد.
مشکل چهارم – به دلیل ضمانت بین ضامنین
موضوع اول – به طور کلی
فصل چهاردهم – در ضمانت نامه قراردادی
ماده 710 ـ اگر ضامن با رضایت مضمون له تسلیم دیون کند و آن شخص قبول کند مثل این است که دین را داده و حق رجوع به مضمون عنه دارد و تسلیم. موضوع نیز بر عهده ضامن است.
ماده 703- در این ضمانت موضوع حق مدعی است هر چند دین تصفیه شده باشد.
ماده ۷۲۰- ضامنی که به قصد انفاق ضمان داده است حق رجوع به مضمون ضمان خود را ندارد.
ماده 694 – علم ضامن به مقدار و خصوصیات و شرایط دینی که ضمانت می کند شرط نیست. پس اگر کسى بدون اطلاع از مقدار آن ضمانت کند، ضمان صحیح است، ولى ضمان یکى از چند دیون بدون شک باطل است.
ماده 689 ـ اگر چند نفر به عنوان وثيقه شخصي عمل كنند، كفالت هر يك از كساني كه كفالت را قبول كنند معتبر است.
اشکال سوم – به دلیل ضمان بین ضامن و ضامن
ماده 685- ضمان رضايت مديون اصلي شرط نيست.
ماده 696 ـ ضمان هر دینی ممکن است هر چند دارای شرط فسخ باشد.
ماده 723 ـ ممكن است كسى در عقد نافذى متعهد شود كه دين ديگرى را بپردازد در اين صورت تعليق باطل نيست مثل اينكه كسى متعهد شود دين مديون معلق را بعداً بپردازد. .
ماده 695 – علم تفصیلی ضامن به موضوع یا شخص لازم نیست.
ماده 716- اگر دين معوق باشد مكفول هر وقت تأديه كند مي تواند از ضمان مضمون له استفاده كند اگر چه مدت مضمون عنه باشد و موعد آن نرسيده باشد مگر اينكه مضمون له اذن كرده باشد. ضامن
ماده 717 ـ هر گاه كفول دين را اداء كند مكفول له ساقط مي شود هر چند كفيل اختيار خود را به كفول گزار نداده باشد.