چهارشنبه , ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴

“دارکوین”؛ تمام ایران ناتمام – ایسنا

بر اساس اطلاعیه سازمان انرژی اتمی، آغاز ساخت این نیروگاه تولید برق هسته ای از طریق احداث نیروگاه های بومی هسته ای در راستای ماموریت سازمان انرژی اتمی بوده و مدت زمان تقریبی اجرای این پروژه 8 سال پیش بینی شده است.

سازمان انرژی اتمی همچنین خاطرنشان کرد: ساخت این نیروگاه با استفاده حداکثری از توان ملی کشور در زمینه های طراحی، تامین تجهیزات و ساخت انجام می شود. همچنین برآورد مالی برای اجرای این پروژه حدود 2 میلیارد دلار است که از مزایای ساخت و بهره برداری از این پروژه می توان به تامین برق منطقه دارخوین اشاره کرد. در راستای اجرای عملیات ساخت نیروگاه اتمی کارون، شرکت های ملی اقدام به ساخت تجهیزات ثابت مکانیکی نیروگاه و همچنین طراحی و ساخت اولین پمپ های خنک کننده مداری و ایمنی نیروگاه خواهند کرد.

نیروگاه اتمی دارخوین دومین نیروگاه اتمی ایران پس از اولین واحد نیروگاه اتمی بوشهر، قرار بود در سال 1394 به بهره برداری برسد، اما به دلایل مختلف فنی و مالی ناشی از تحریم های گسترده بین المللی علیه ایران و صنعت هسته ای کشور، این پروژه ناتمام ماند این پروژه قبل از انقلاب در نیمه دوم دهه 1970 با همکاری شرکت های فرانسوی شکل گرفت اما چند ماه پس از انقلاب 1358 فرانسه زیر فشار بین المللی و آمریکا ساخت این پروژه را متوقف کرد. در دهه 1990 متخصصان ایرانی سعی کردند با کمک چین جان تازه ای به این پروژه بدهند. در سال 1371 قرارداد ساخت دو راکتور 300 مگاواتی با چین منعقد شد اما به دلایل سیاسی این پروژه قبل از شروع کار چینی ها متوقف شد و پس از این هیچ کشوری تمایل خود را برای همکاری با ایران در پروژه دارخوین اعلام نکرد. پس از آن بود که سازمان انرژی اتمی ایران تصمیم گرفت نیروگاه دارخوین را با کمک متخصصان ایرانی و با تکیه بر برق ملی احداث کند. بنابراین طراحی نیروگاه دارخوین بر اساس ظرفیت 360 مگاوات در سال 1386 با طراحی پایه بر اساس راکتور IR-40 و آب سنگین انجام شد.

پس از توافق هسته ای ایران و کشورهای 1+5، با انعقاد قراردادهای بزرگ برای ساخت راکتورهای کوچک، ایران توانست «دو پرنده را با یک سنگ بکشد». او از یک طرف راکتور دیرینه دارخوین را ساخت و از طرف دیگر فناوری جدید و راکتورهای کوچک را دریافت کرد.

طراحی دقیق رآکتور دارخوین در سال 2006 آغاز شد و تکمیل آن چهار سال به طول انجامید. برنامه سازمان انرژی اتمی این بود که این نیروگاه و ساخت نیروگاه های جدید دیگر با مشارکت کشورهای خارجی و در صورت عدم مشارکت کشورهای خارجی که قرار بود به دلیل تحریم ها عدم مشارکت باشد، انجام شود. و فشار سیاسی، این نیروگاه با دانش فنی و امکانات مادی داخلی باید ساخته می‌شد و برای اجرای این هدف، هدایت دانش فنی کشور به سمت صنایع برنامه‌ریزی شد. اما دانش و فناوری جزء تجهیزات مورد نیاز برای ساخت این نیروگاه در ایران نبود و باید از خارج تامین می شد. طراحی نیروگاه دارخوین در سال 1385 به شرکت مدیریت و ساخت نیروگاه هسته ای (مسنا) واگذار شد.

رئیس سازمان انرژی اتمی همچنین گفت: در رویکرد جدید این نیروگاه، طرح قبلی را اصلاح کرده ایم و بر اساس مدل راکتور در سوئیس، در حال پیشبرد طراحی با شرکت سوئیسی سوئدی هستیم که به این معنی که دیگر طرح قبلی دنبال نخواهد شد که در حال حاضر طرح مفهومی آن کامل شده و در شرف امضای قرارداد مربوط به ساخت این نیروگاه با شرکت مذکور هستیم.

از اوایل دهه 1990، ایران علاقه مند به ساخت نیروگاه های هسته ای با قدرت متوسط ​​بوده و به تکمیل نیروگاه دارخوین علاقه نشان داده است. دورنمای این تمایل حتی در برجام و توافقاتی که ایران با کشورهای مختلف از جمله چین در اجرای توافق هسته ای داشت، دیده می شد. به نحوی که در صورت تداوم اجرای برجام، قراردادهایی در این راستا بین ایران و چین و حتی با کشورهای اروپایی منعقد می شد. چین یکی از اولین کشورهایی است که وارد عرصه ساخت و راه اندازی راکتورهای کوچک به ویژه راکتورهایی با ظرفیت 100 مگاوات شده است. این راکتورهای کوچک از نوع آب سبک بودند و ایران تجربه خوبی در استفاده از آنها در سطح توان داشت.

در هر صورت، همانطور که انتظار می رفت، تلاش های ایران برای تکمیل طراحی اولیه و تفصیلی و همچنین ساخت و راه اندازی نیروگاه هسته ای 360 مگاواتی دارخوین به موقع به پایان نرسید و حتی کار طراحی راکتور و نیروگاه انرژی داخلی تکمیل نشد.

نیروگاه های آب سبک تحت فشار رایج ترین نیروگاه های هسته ای در جهان هستند که از آب سبک به عنوان خنک کننده و کندکننده استفاده می کنند و سوخت این نوع راکتورها اکسید اورانیوم غنی شده تا 5 درصد است.

عملیات ساخت نیروگاه 300 مگاواتی «کارون» با حضور مهندس محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی صبح شنبه 21 آذرماه در شهرستان دارخوین آغاز شد. این سومین بار است که مسئولان کشور و سازمان انرژی اتمی عملیات ساخت این نیروگاه را آغاز می کنند.

موضوع ساخت نیروگاه اتمی دارخوین در چهار دهه گذشته به قدری مهم بوده است که به گفته مسئولان وقت سازمان انرژی اتمی، رهبرانقلاب شخصاً بر این پروژه نظارت و بر آن تاکید کردند تا با تکیه بر توان و دانش دانشمندان و متخصصان ایرانی با جدیت پیگیری می‌شود و گزارش‌هایی از مراحل کار نیروگاه دارخوین به صورت دوره‌ای به آنها ارائه می‌شد و هر اتفاقی از این پروژه را شخصاً پیگیری می‌کردند. این رویکرد نشان می دهد که از آن زمان تاکنون اراده کل نظام برای بومی سازی این صنعت از اراده یا تغییر دولت ها فراتر رفته است.

علی اکبر صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی، در 17 دی ماه 87 از آخرین وضعیت راکتور 360 مگاواتی دارخوین خبر داد که 90 درصد کار طراحی پایگاه راکتور انجام شده است و گفت: قابل تقدیر است. که ایران شجاعت و اعتماد به نفس ورود به این عرصه را داشته است.

صالحی در 17 آبان 1391 درباره نیروگاه اتمی دارخوین و زمان راه اندازی آن گفت: دارخوین یک راکتور 360 مگاواتی است و طراحی ها و امکان سنجی آن زمان زیادی را می طلبد و تا سه ماه آینده تکمیل نمی شود. سال ها. یا چهار سال

انتهای پیام

به گزارش ای بی اس نیوز، نیروگاه اتمی «کارون» از نوع آب تحت فشار سبک (PWR) با ظرفیت تولید 300 مگاوات برق در زمینی به مساحت حدود 50 هکتار در مجاورت رودخانه کارون احداث می شود. ، در نزدیکی شهر دارخوین، شهرستان شادگان، واقع در استان خوزستان. .

علی اکبر صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی، گفت که استراتژی هسته ای جمهوری اسلامی بر ساخت و توسعه راکتورهای هسته ای کوچک متمرکز خواهد بود. رآکتورهای هسته ای کوچک واحدهای پیش ساخته هستند و عمدتاً در مناطقی با شبکه های برق کوچکتر یا مکان هایی که فضا و آب کافی وجود ندارد استفاده می شوند. ایران برای این منظور دو کشور چین و روسیه را در نظر گرفت.

همچنین در سال 1385 مقرر شد مناقصه احداث این نیروگاه و سایر نیروگاه های جدید در ایران برگزار شود اما هیچ شرکت خارجی حاضر به شرکت در این مناقصه نشد. با عدم مشارکت بنگاه ها و کشورهای خارجی در ساخت این پروژه، طبیعی بود که تامین تجهیزات و ساخت آن طولانی و با موانع زیادی مواجه شود. مکان یابی دارخوین یک بار قبل از انقلاب انجام شد، در اوایل دهه 80 بر اساس تغییرات 20 ساله در وضعیت راه ها و شبکه های توزیع مورد ارزیابی و جانمایی مجدد قرار گرفت. بر اساس برنامه ریزی سازمان انرژی اتمی در سال 1385، قرار بود نیروگاه دارخوین در سال 1394 راه اندازی شود و سوخت این نیروگاه توسط سازمان انرژی اتمی با غنی سازی 3.5 درصد تامین می شد. طراحی این نیروگاه با استفاده از تجربیات به دست آمده در ساخت و تکمیل نیروگاه بوشهر از نوع آب سبک و توسط کارشناسان داخلی صورت گرفته است. در آن زمان تخمین زده می شد که تکمیل نیروگاه دارخوین تقریباً 9 سال طول می کشد. در آن زمان کارشناسان بر این باور بودند که ظرفیت ایران برای ساخت نیروگاه دارخوین 30 درصد است، اما در کار ساخت این نیروگاه 100 درصد ظرفیت دارد.

به گزارش ای بی اس نیوز، ایران معتقد است با توجه به شرایط اقلیمی، بهتر است به جای ساخت راکتورهای برق، استفاده از راکتورهای کوچک و متوسط ​​در دستور کار قرار گیرد.

رئیس وقت سازمان انرژی اتمی همچنین در 29 شهریور 1394 درباره نیروگاه 360 مگاواتی دارخوین گفت: طراحی و طراحی اولیه این نیروگاه با کمک شرکت های اروپایی قبل از تشدید تحریم ها در سال های اخیر در حال پیشرفت بود. . تا بعد از طراحی، از این شرکت‌ها تاییدیه بگیریم، اما در سال‌های اخیر این شرکت‌های اروپایی کار را متوقف کرده‌اند و رفته‌اند، اما بعد از برجام آماده شروع دوباره به کار هستند.

درباره صادق سیاسی

پیشنهاد ما به شما

شروع برنامه برای استفاده از 6000 موتورسیکلت تاکسی و برقی در تهران

معاون رئیس جمهور از شروع برنامه جایگزینی 6000 تاکسی و موتور سیکلت با موتور سیکلت …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *