به گزارش ایلنا، محسن پیرهادی، نماینده مردم تهران و نایب رئیس فراکسیون انقلاب شورای اسلامی در نامه ای خطاب به مهدی عیسزاده، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، در خصوص لایحه اصلاحی مجلس شورای اسلامی ماده 87 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1385 مبنی بر جلوگیری از تحمیل تعطیلی 4 روزه به کشور از نظر تعاملات بین المللی شده است.
متن این نامه به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر مهدی عیسی زاده
ریاست محترم کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی
با عرض سلام و احترام
نزدیک به 8 سال است که بحث ساماندهی تعطیلات رسمی و هر چند وقت یکبار ایده افزایش تعطیلات آخر هفته به دو روز به گوش دولت و مجلس میرسد. در روزهای اخیر، ارجاع مجدد لایحه اصلاح بند 87 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1385 از سوی دولت به مجلس، موسوم به لایحه افزایش مرخصی دو روز آخر هفته، فرصت مناسبی را برای ورود به این طرح مردمی فراهم کرد. خواستار و تعیین تکلیف این موضوع پس از سالها فراز و نشیب و تأخیر است.
برای بحث افزایش تعطیلات آخر هفته در کشور باید به این مقدمه توجه کرد که تعداد تعطیلات در اکثر کشورهای جهان بین 110 تا 129 روز است. در ایران اما با احتساب 27 روز تعطیلات رسمی – اعم از تعطیلات ملی، شمسی و قمری – و 52 روز جمعه – آخر هفته – تعداد روزهای تعطیل تنها به 79 روز می رسد.- طبق بررسی ها، ایران و جیبوتی تنها کشورها هستند. در دنیا که روز تعطیل هفتگی آنها محدود به جمعه است. بنابراین اگر تعطیلات آخر هفته به دو روز افزایش یابد، تعداد کل تعطیلات رسمی در ایران 125 روز خواهد بود. این اقدام در راستای مدل جهانی مرخصی کار و حتی کشورهای منطقه و حوزه خلیج فارس است.
اگرچه هدف کلی از لایحه تقدیم شده به مجلس افزایش تعطیلات آخر هفته که به عنوان بهره وری نیروی کار و توسعه گردشگری اعلام شده است، گامی مثبت و قابل تقدیر است، اما این لایحه به تفصیل – از نظر عدالت اجتماعی و احترام به روابط منطقه ای است. و تعاملات بین المللی – دارای ایراداتی است که رفع آنها نیازمند اصلاحات در مجلس است.
در لایحه قانون اصلاح ماده ۸۷ قانون مدیریت وظیفه عمومی، دو نکته نگرانی بخشی از جامعه را برانگیخته است. نکته اول تقویت امکان تعیین تعطیلی رسمی کشور در روز پنجشنبه – با توجه به نیمه تعطیل بودن ادارات در آن روز – در کنار تعطیلات رسمی روز جمعه است که منجر به افزایش تعداد روزهای تعطیل خواهد شد. سکوت در و تعاملات و روابط منطقه ای سه تا چهار روزه. نکته دوم، محدودیت دامنه شمول نیروی انسانی در بحث افزایش مرخصی و کاهش 90 دقیقه ای ساعات کار هفتگی کارکنان کشوری است.
سالهاست که بسیاری از فعالان تجاری، بهویژه فعالان بینالملل بازرگانی، دانشگاهی و پژوهشی کشور از اعمال تعطیلی 3 روزه در روند کاری خود گلایه دارند. چرا که تلاقی تعطیلات جمعه در ایران با تعطیلات شنبه و یکشنبه کشورهای جهان لطمه زیادی به فعالیت آنها وارد کرده است.
15 سال پیش اکثر کشورهای اسلامی و کشورهای حاشیه خلیج فارس برای جبران این ضرر اقتصادی و علمی و بهره مندی بیشتر از تعاملات بین المللی طی یک تصمیم تعطیلات آخر هفته خود را از «پنجشنبه و جمعه» به «جمعه» تغییر دادند. و شنبه» اقدام مشترکی که اهمیت همگام شدن با تعاملات و روابط بین المللی و منطقه ای را اثبات می کند.
بر این اساس، اتخاذ رویکردی که تعطیلات آخر هفته ایران را با اکثر کشورهای جهان هماهنگ کند، اقدامی ضروری است و آنچه بر این ضرورت می افزاید، افزایش هماهنگی و کاهش وقفه زمانی در روابط، منطقه ای و تعاملات با کشورهای مسلمان حوزه خلیج فارس است. رویکردی که در صورت عدم توجه به آن می تواند راهبرد گسترش روابط اقتصادی و دیپلماتیک مورد نظر دولت سیزدهم در بستر گسترش روابط با کشورهای منطقه و حوزه خلیج فارس را مختل یا حتی نقض کند. تحقیقات بین المللی و منطقه ای اقدامی مهم و ضروری است.
بر این اساس پیشنهاد می شود به منظور کاهش هزینه افزایش تعطیلات رسمی کشور، تعطیلات را تا حد امکان بر اساس الگوی کشورهای بین المللی، منطقه ای و خلیج فارس ساماندهی و نظام مند کرد.
با توجه به اهمیت روز جمعه در شعائر اسلامی و دینی کشورمان و قداست شعائر جمعه در آیات و روایات و نیز اهمیت اقامه نماز جمعه، پیشنهاد می شود; با حفظ تعطیلات عمومی جمعه، شنبه را باید تعطیل عمومی مشترک با سایر کشورها دانست.
با اعمال این نکته در لایحه دولت، تعطیلات در ایران با اکثر کشورهای اسلامی و کشورهای منطقه و خلیج فارس متحد می شود و از تبعات تحمیل تعطیلات 4 روزه در سطح بین المللی و حتی روابط منطقه ای جلوگیری می کند. فعل و انفعالات.
از سوی دیگر ناگفته نماند که آزمون و خطا در سیاست ها و تمرکز بر الگوهای تثبیت شده و مؤثر منطقه ای و بین المللی بیش از آنکه موجب توسعه عدالت و رفع نواقص شود، موجب سردرگمی و سردرگمی در جامعه می شود.
اگرچه قصد کلی دولت در این لایحه افزایش بهره وری نیروی کار و توسعه گردشگری داخلی است، اما متاسفانه به نظر می رسد تدوین کنندگان در نگارش و تصویب این لایحه برای افزایش تعطیلی آخر هفته و دامنه آن برخورد دوگانه ای داشته اند.
همانطور که در پاورقی 1 و 4 لایحه مذکور اشاره شد، در خصوص موضوع کاهش ساعات کار هفتگی، دولت تنها خود را در قبال کارکنان کشوری مسئول میداند و اصلاحات مد و لباس را به سازمانهای دولتی واگذار میکند و بین کارکنان دولت و عملکرد دولت تفاوت قائل میشود. و هدف گذاری در این لایحه زمانی محقق می شود که ساعات کار هفتگی کارکنان بخش دولتی و خصوصی به طور همزمان کاهش یابد، اما بر خلاف آن، لایحه مذکور در خصوص تعطیلی دو روزه تعطیلی آخر هفته صرفا معطوف به جامعه نزدیک به 5 میلیونی دولت است. کارمندان و در مورد بخش خصوصی سکوت کردند.
در عین حال رفع تبعیض از کلیه نیروهای کارگری در تعطیلات رسمی اقدامی مهم و ضروری است و باید شامل وضعیت همه کارکنان اعم از بخش دولتی و خصوصی باشد. تنها منجر به گردشگری می شود توسط دولت در نظر گرفته نمی شود، اما هدف عملیاتی پنهان در قلب این لایحه نیز طبقه بندی می شود. روندی که ناخواسته به پیدایش حس بی عدالتی اجتماعی و شکل گیری نارضایتی جمعی در بین نیروی کار بخش های غیردولتی منجر خواهد شد.
ساماندهی تعطیلات رسمی و رسمی در کشور مستلزم توجه به وضعیت همه طیف ها و گروه های کارگری اعم از دولتی و غیردولتی است و شورای اسلامی به عنوان خانه ملت باید خود را در قبال جایگاه ملت مسئول بداند. همه بخشهایی که در پیامدهای این لایحه و شرایط و نیازها نقش دارند. بخش خصوصی و دولتی باید عادلانه و کارشناسانه مداخله کنند.
بر این اساس پیشنهاد می شود کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی در بررسی لایحه قانونی مذکور به دو موضوع توجه ویژه داشته باشد. اولین سوال در بحث تبصره چهار و تنظیم روزهای کاری هفته در 5 روز – جمعه و شنبه را دو روز تعطیل هفتگی در نظر بگیرید. این اهمیت را گسترش دهید و علاوه بر کارمندان دولت، کارکنان بخش غیردولتی و سایر نیروهای کارگری را نیز شامل شود.
لازم است کمیسیون اجتماعی در راستای تحقق اهداف مذکور در لایحه و با توجه به اقدامات کارشناسی انجام شده و مطالبات مردمی مطرح شده در این زمینه، موارد فوق را در اولویت قرار دهد.
محسن پیرهادی
نماینده اعیان تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس
و رئیس شوراها، فراکسیون مدیریت شهری و روستایی مجلس شورای اسلامی
خبر از رکنا
اخبار خبرگزاری رکنا