در 12 ژوئن 1967، اتحاد جماهیر شوروی کاوشگر Venera 4، کاوشگر جوی ناهید را پرتاب کرد.
این کاوشگر در 18 اکتبر 1967 به زهره رسید و اولین کاوشگری بود که مستقیماً به جو رفت و داده های جوی را بازگرداند.
فرود ونرا 4 بر روی زهره 93 دقیقه طول کشید و پس از استقرار چتر نجات در ارتفاع 52 کیلومتری، کپسول شروع به انتقال داده هایی در مورد فشار اتمسفر، دما و ترکیب گاز کرد. تجهیزات کنترل دمای کاوشگر دمای داخل کپسول را در منفی 8 درجه سانتیگراد حفظ کردند.
ترکیب شیمیایی جو 90-93٪ دی اکسید کربن، 0.4-0.8٪ اکسیژن، 7٪ نیتروژن و 0.1-1.6٪ بخار آب اندازه گیری شده است.
Venera 4 هیچ کمربند تشعشعی را تشخیص نداد. میدان مغناطیسی اندازه گیری شده زهره 3000 برابر ضعیف تر از زمین بود و تاج هیدروژنی 1000 برابر چگالی کمتری داشت.
همه داده ها نشان می دهد که آب، اگر وجود داشته باشد، برای مدت طولانی از دست رفته است. این نتیجه گیری با توجه به ابرهای متراکم زهره غیرمنتظره بود.
این کاوشگر همچنین اولین شواهدی را ارائه کرد که نشان می دهد زهره با اندازه گیری های خود بسیار داغ است.
قبل از اینکه زهره 4 به سطح برسد، توسط فشار اتمسفر زهره خرد شد. اما این ماموریت یک موفقیت کامل در نظر گرفته شد، به ویژه با توجه به اینکه بسیاری از برنامه های قبلی ونرا همگی شکست خورده بودند.
منبع خبر: https://digiato.com/astronomy/venera-4-launched
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز