عکسی از چرچیل در دوران پیری

به گزارش خبرنگار تاریخ رکنا، آقای وینستون چرچیل ” داخل دستگاه او به احساسات مردم پاسخ داد.

سر وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل (زاده 30 نوامبر 1874 – درگذشته 24 ژانویه 1965) سیاستمدار، افسر نظامی و نویسنده بریتانیایی بود. او از سال 1940 تا 1945، در طول جنگ جهانی دوم، و دوباره از سال 1951 تا 1955، نخست وزیر بریتانیا بود. به استثنای دو سال از سال 1922 تا 1924، چرچیل از سال 1900 تا 1964 نماینده پارلمان بود. از پیروان لیبرالیسم. اقتصاد و امپریالیسم، او در بیشتر عمر خود یکی از اعضای حزب محافظه کار بود، از سال 1940 تا 1955 رهبر بود. او از سال 1904 تا 1924 عضو حزب لیبرال بود.

چرچیل از پدر و مادری بریتانیایی و آمریکایی در آکسفوردشایر در خانواده ای ثروتمند و اشرافی به دنیا آمد. او در سال 1895 به ارتش پیوست و در هند، جنگ انگلیس و سودان و جنگ دوم بوئر شرکت کرد، به عنوان خبرنگار جنگ مشهور شد و شروع به نوشتن کتاب در مورد مشاهدات خود کرد. در سال 1900 به عنوان عضوی از حزب محافظه کار وارد مجلس عوام شد و پس از مدتی به عضویت حزب لیبرال درآمد. در دولت لیبرال هربرت آسکوئیث، او به عنوان وزیر امور خارجه در امور تجارت، وزیر کشور و نماینده دولت در نیروی دریایی بریتانیا خدمت کرد. در طول جنگ جهانی اول او فرماندهی نبرد گالیپولی را بر عهده داشت و پس از افشای ابعاد وخیم آن، از دولت استعفا داد و در جنگ جهانی اول با هنگ تفنگ اسکاتلندی در جبهه غربی خدمت کرد. فرماندهی چرچیل را دلیل شکست نبرد گالیپولی می دانستند. در سال 1917 او به دولت تحت رهبری دیوید لوید جورج بازگشت و در وزارت تدارکات، وزارت جنگ، وزارت نیروی هوایی و وزارت مستعمرات خدمت کرد و به ترتیب بر سیاست خارجی انگلیس نظارت داشت – ایرلند و بریتانیا. در خاورمیانه.

در دهه 1930، خارج از دولت، او خواستار تجدید قدرت نظامی بریتانیا در برابر تهدید فزاینده نظامی‌گری آلمان نازی شد. در آغاز جنگ جهانی دوم، او دوباره به عنوان نماینده دولت در نیروی دریایی انتخاب شد و در سال 1940 به عنوان نخست وزیر انتخاب شد و جانشین نویل چمبرلین شد. چرچیل بریتانیا را وارد جنگ جهانی دوم علیه متفقین کرد و در نهایت در سال 1945 به پیروزی منجر شد. پس از شکست محافظه کاران در انتخابات 1945، او رهبر مخالفان شد. او در آغاز جنگ سرد نسبت به خطر نفوذ شوروی در اروپا و ایجاد پرده آهنین هشدار داد و خواستار اتحاد اروپا شد. با انتخاب مجدد خود به عنوان نخست وزیر در سال 1951، او در چندین سیاست خارجی از جمله روابط انگلیس و آمریکا و حفظ سلطنت بریتانیا در دوران استعمارزدایی شرکت کرد. در داخل کشور، دولت او مسکن را افزایش داده و بمب های هسته ای ساخته است. با نارسایی سلامتی او، در سال 1955 از سمت نخست وزیری استعفا داد، اگرچه تا سال 1964 در پارلمان ماند. مرگ او در سال 1965 با تشییع جنازه ایالتی همراه شد.

چرچیل در سال 1953 جایزه نوبل ادبیات را به خاطر نوشته هایش دریافت کرد. چرچیل یکی از تاثیرگذارترین سیاستمداران قرن بیستم است. در سال 1949، مجله تایم وینستون چرچیل را به عنوان “مرد نیمه اول قرن بیستم” انتخاب کرد. چرچیل مظهر هوش در میان مردم عادی است. چرچیل همچنین در سال 1940 به عنوان مرد سال تایم انتخاب شد.

منبع: هاستان