موضوع دیگری که نباید از آن غافل شد، به رسمیت شناختن یک مرجع مهم توسط رسانه ها در مورد موضوعات کلیدی است. با اختلاط و تولید حجم عظیم اخبار واقعی و غیر واقعی در فضای مجازی، شناسایی مطالبات برتر و گروه های واقعی مردم دشوارتر از همیشه شده است. اهالی رسانه و تکنسین ها ابزار و دانش لازم برای انجام چنین تشخیصی را دارند. در این چارچوب و با این مطالبات است که وظیفه دولت برای ارتقای دوجانبه رسانه‌ها فرآیندی را تکمیل می‌کند که با توجه به ظرفیت‌های موجود و مطالبات عمومی منجر به حداکثرسازی اثربخشی دستگاه‌های اجرایی می‌شود.
مفهوم و کارکرد اطلاع رسانی و گزارشگری در دولت سیزدهم با مفهوم و کارکردی که تاکنون در این زمینه رایج بوده متفاوت است. نقطه اوج این تفاوت را می توان این گونه بیان کرد: گفتار و اطلاع رسانی در دولت سیزدهم نباید یک طرفه، یک طرفه و کلیشه ای باشد؛ بلکه در دولت سیزدهم نباید یک طرفه و یک طرفه و کلیشه ای باشد. آنچه مکمل مفهوم و کارکرد سخنگو است، ارتباط دو سویه و نمایندگی افکار عمومی در جلسات تصمیم گیری دولت است.
رئیس جمهور محترم نیز همین دیدگاه را دارند. دکتر رئیسی کلمات و اطلاعات را یکی از ابزارهای لازم برای نظارت و پاسخگویی به نیازهای مردم می داند. چنین نگاهی به جایگاه اطلاع رسانی و سخنگویی، ضمن سنگینی و گستردگی وظایف دولت، دارای مزایای فراوانی نیز می باشد. مهم ترین نتیجه این رویکرد این است که دولت در مجموع دارای چشمی بینا و قابل اعتماد است که تضمین می کند تصمیمات دولت در اتاق های بسته و به دور از خواسته های مردم اتخاذ نمی شود، بلکه مطابق با خواست و اراده مردم است. نیازهای واقعی مردم
یکی دیگر از الزامات این رویکرد جدید این است که دولت و رسانه ها به یکدیگر نگاه واقع بینانه داشته باشند. به عبارت دیگر، نه دولت از رسانه ها انتظار دارد که صرفاً به عنوان روابط عمومی دولت عمل کنند و فقط از اقدامات دولت گزارش دهند و نه از دولت انتظار دارد که با اقدامات نمایشی فراتر از ظرفیت های موجود، جایگزین دولت شود. سخن گفتن صرفاً به معنای پل ارتباطی بین دولت و رسانه نیست، همانطور که رسانه ها فقط اقدامات دولت را منتقل نمی کنند. بخش مهمی از پیشبرد امور، شناسایی نکردن اقدامات انجام شده است. در این بخش، رسانه ها به عنوان نمایندگان غیر ارادی و مصمم افکار عمومی دارای بخشی قابل مجازات و غیرقابل انکار هستند.
این نگاه دوسویه به جایگاه سخنگو و اطلاع رسانی نیز مطالبات و پیامدهایی دارد. وقتی رسانه‌ها به‌عنوان یک دولت و به‌عنوان یک بصیر باید تلاش زیادی برای شناسایی و ارائه موضوعات اصلی و تشخیص موضوع اصلی از موضوعات فرعی داشته باشند، به اصطلاح فقط باید از اخلاق استفاده کنند. و حرفه ای بودن به عنوان یک معیار. با تغییر مبحث اولیه و فرعی، تصمیمات دولت منطبق با نیاز جامعه نخواهد بود و دامنه اجرا به ناکجاآباد کشیده می شود. سخنگوی دولت با تمرکز بر موضوعات اصلی و رعایت حدود آن از طریق رسانه ها می تواند از این موقعیت استفاده کند و به عنوان یک حقوقدان، دولت را به پیگیری و شفافیت و پاسخگویی وادار کند.
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز