چرا بن سلمان علاقه مند به روابط با ایران بود؟

ماهیت و روند این توافق، مطالعه موردی از درک مشترک چین و عربستان سعودی از نظم بین المللی مبتنی بر قوانین و امنیت بین المللی است. این توافقنامه مربوط به اصول حل مناقشه بین دو کشور است و نه توافقی در مورد راه حل هایی که باید پیدا شود. این سند بر تعهد مکرر عربستان سعودی و چین به استانداردهایی مانند عدم مداخله در امور داخلی کشورها که از سال 2006 ستون ثابت مشارکت چین و عربستان بوده است، تاکید می کند. عربستان سعودی نمی تواند نقش سازنده ایران را تضمین کند، اما به حساب می آید روی چین عربستان سعودی همچنین بر روی منافع چین در موفقیت اولین آزمایش پکن برای رهبری دیپلماتیک در منطقه شرط بندی کرده است. برخلاف میانجی‌های قبلی (عمان و عراق)، چین اهرمی برای تضمین احترام ایران به تعاملات خود در این فرآیند سه جانبه، حداقل از دیدگاه عربستان، دارد. آخرین آزمایش‌های شکست‌خورده شامل رویکرد سعودی‌ها، از جمله تکیه بر قدرت‌های غربی و منطقه‌ای برای فشار بر ایران برای سازش است. تنش زدایی عربستان سعودی با ایران بخشی از یک سیاست گسترده تر عربستان برای حمایت از برنامه توسعه اجتماعی-اقتصادی این کشور به نام چشم انداز 2030 است. عربستان سعودی میلیاردها دلار برای اجرای این طرح سرمایه گذاری کرده است و تنش با ایران مانع از ورود خارجی های بسیار مورد نیاز شده است. سرمایه گذاری و از بین بردن رویای عربستان برای تبدیل شدن به یک قطب منطقه ای و جهانی. قیمت بالای نفت عربستان را قادر می سازد تا برنامه های توسعه اقتصادی خود را پیش ببرد و بر دیپلماسی اقتصادی «اول عربستان سعودی» برای بازیابی نفوذ منطقه ای و بین المللی تأکید کند.

این توافق تفاوت بین روابط عربستان سعودی با چین و مشارکت آن با روسیه را برجسته می کند. از نظر سیاست خارجی، مهمترین توافق روسیه و عربستان، توافق اوپک پلاس است. در واقع، موافقت روسیه برای فروش تجهیزات نظامی پیشرفته و قابلیت‌های جنگ سایبری به ایران در ازای پهپادهای ایرانی که در اوکراین استفاده می‌کند، تهدید امنیتی مستقیمی برای عربستان سعودی است. توافق 10 مارس به عربستان سعودی علاقه مند است که چین را از یک محور بالقوه روسیه-ایران-چین که می تواند اقدامات ایران در منطقه را تقویت کند و قدرت بیشتری برای فرار از تحریم آمریکایی ها و کنترل بازار نفت عربستان در چین به این کشور بدهد. این توافق را باید تلاش عربستان سعودی برای محافظت از خود در برابر گرفتار شدن در میانه تنش های غرب با ایران، روسیه و چین دانست. در حال حاضر عربستان تصمیم گرفته است با ایران به صورت عملگرایانه برخورد کند. بر اساس این منطق، هدف عربستان همزیستی در خلیج فارس و ترکیبی از رقابت و مهار است. ریاض باید پیوند پیچیده بین انتظارات ایران از دستاوردهای اقتصادی ناشی از تنش زدایی با عربستان سعودی و تحریم های شدیدتر آمریکا بر همکاری اقتصادی با ایران را مدیریت کند. ریاض همچنین باید احتمال گسترش جنگ سایه اسرائیل با ایران را کاهش دهد و از نفوذ روابط رقابتی ایران با امارات بکاهد. در حال حاضر به نظر می رسد که دولت های ریاض و تهران مصمم به گرد هم آیی هستند.