کابوس بزرگ بانکی در حال تکرار است!

گزارش اخبار اقتصاد در سرمقاله 18 مارس 2023 از اکونومیست، بانک سیلیکون ولی معافیت غیرمعمولی دریافت کرد که قانونگذاران باید از سال آینده برای ایمن‌تر کردن سیستم استفاده کنند. بانکداران از مقررات بیشتر متنفر خواهند شد، اما سپرده گذاران نباید مجبور باشند با ترسی که سال ها پیش فکر می کردند تاریخ است زندگی کنند.

همین ده روز پیش ممکن است فکر کنید که بانک ها از کابوس بحران مالی 2009-2007 بهبود یافته اند، اما اکنون واضح است که آنها هنوز هم قدرت ایجاد ترس گسترده را دارند. سرقت از بانک در یک بانک سیلیکون ولی در 9 مارس منجر به درز 42 میلیارد دلار سپرده در یک روز شد. svb تنها یکی از سه وام دهنده ایالات متحده بود که در یک هفته سقوط کرد. رگولاتورها در آخر هفته سخت کار کردند تا یک طرح نجات تهیه کنند. با این حال، مشتریان بار دیگر می پرسند که آیا پول آنها امن است یا خیر.

سرمایه گذاران ترسیده اند. تا کنون 229 میلیارد دلار ارزش بازار بانک ها بوده است آمریکا این ماه کاهش 17 درصدی داشته است. بازدهی خزانه داری کاهش یافته است و بازارها اکنون به آن معتقدند فدرال رزرو در تابستان نرخ بهره پایین تر آغاز خواهد شد قیمت سهام بانک ها در اروپا و ژاپن نیز کاهش یافت. کردیت سوئیس که با مشکلات دیگری نیز مواجه است، در 15 مارس شاهد کاهش 24 درصدی سهام خود بود و در 16 مارس اعلام کرد که برای تقویت نقدینگی خود از بانک مرکزی وام می گیرد. چهارده سال پس از بحران مالی، بار دیگر سوالاتی در مورد اینکه بانک ها چقدر شکننده هستند و آیا رگولاتورها در مشکل هستند یا خیر، در حال چرخش است.

ضرر غیر واقعی؛ یک ریسک ناشناخته

سقوط سریع svb یک آسیب پذیری نادیده گرفته شده در سیستم را نشان داد. زمانی که نرخ بهره پایین و قیمت دارایی ها بالا بود، بانک کالیفرنیا اوراق قرضه بلندمدت خرید و ذخیره کرد. سپس فدرال رزرو نرخ بهره با سریعترین سرعت خود در چهار دهه گذشته و به دنبال آن سقوط قیمت اوراق قرضه و زیان هنگفت بانکی. قوانین سرمایه ایالات متحده اکثر بانک ها را ملزم نمی کند که اوراق قرضه ای را که قصد دارند تا سررسید نگه دارند، شناسایی کنند. فقط بانک های بسیار بزرگ موظفند ارزش دارایی های خود (مانند اوراق بهادار) را بر اساس قیمت فعلی بازار خود ثبت کنند. اما همانطور که بانک سیلیکون ولی نشان داده است، اگر بانکی لنگ بزند و مجبور به فروش اوراق قرضه شود، زیان تحقق نیافته متوجه می شود.

در سراسر سیستم بانکی ایالات متحده، این زیان های تحقق نیافته عظیم است: حدود 620 میلیارد دلار در پایان سال 2022. خوشبختانه، بانک های دیگر هنوز با پرتگاهی که بانک سیلیکون ولی روی آن قرار داشت، فاصله زیادی دارند. افزایش نرخ بهره سیستم را آسیب پذیر کرد.

بحران مالی 2007-09 نتیجه وام دهی بی پروا و رکود بود محل اقامت بود. بنابراین، مقررات پس از بحران در درجه اول با هدف محدود کردن ریسک اعتباری و تضمین اینکه بانک ها دارایی هایی را که خریدار در اختیار دارند، نگه می دارند. بنابراین بانک ها را به خرید تشویق می کنند اوراق قرضه دولتی از این گذشته، هیچ کس به اندازه عمو سام (نماد دولت فدرال ایالات متحده) قابل اعتمادتر نیست و فروش هیچ چیز در مواقع بحران راحت تر از اوراق قرضه خزانه داری نیست.

سالهای متوالی تورم و نرخ‌های بهره پایین به این معنی بود که تعداد کمی از مردم فکر می‌کردند که اگر جهان تغییر کند و ارزش اوراق قرضه بلندمدت کاهش یابد، بانک‌ها چقدر آسیب خواهند دید. این آسیب‌پذیری در طول همه‌گیری ویروس کرونا تشدید شد، زیرا سپرده‌ها به بانک‌ها سرازیر شد و محرک فدرال رزرو نقدینگی را به سیستم تزریق کرد. بسیاری از بانک ها از این سپرده ها برای خرید اوراق قرضه بلندمدت استفاده می کنند اسناد مهم، اسناد ارزشمند آنها از وام مسکن تضمین شده دولتی استفاده کردند.

ممکن است فکر کنید که ضررهای محقق نشده مهم نیست. یک مشکل این است که بانک اوراق قرضه را با پول شخص دیگری خریداری کرده است، معمولاً یک سپرده، و نگه داشتن اوراق تا سررسید مستلزم تطبیق آن با سپرده ها است. با افزایش نرخ بهره، رقابت برای سپرده ها افزایش می یابد. در بزرگترین بانک‌ها، مانند JPMorgan Chase یا Bank of America، مشتریان سخت‌گیر هستند، بنابراین افزایش نرخ‌ها سود آنها را از طریق وام‌های با نرخ شناور افزایش می‌دهد، اما در مقابل، حدود 4700 بانک کوچک و متوسط ​​با مجموع دارایی‌های 10.5 تریلیون دلاری باید به سپرده‌گذاران پرداخت کنند. از عقب نشینی آنها جلوگیری کنید. این امر حاشیه سود آنها را فشرده می کند، که به توضیح علت کاهش قیمت سهام برخی از بانک ها کمک می کند.

مشکل دیگر بانک‌ها را در هر اندازه‌ای تحت تأثیر قرار می‌دهد: در شرایط بحران، سپرده‌گذاران وفادار ممکن است فرار کنند و بانک مجبور شود خروج سپرده‌ها را با فروش دارایی‌ها پوشش دهد. اگر چنین باشد، زیان بانک متبلور خواهد شد.

آخر هفته شلوغ فدرال رزرو

این چشم انداز نگران کننده توضیح می دهد که چرا فدرال رزرو در آخر هفته گذشته سخت کار کرد. فدرال رزرو آماده است تا وام هایی با تضمین اوراق قرضه بانکی بدهد. همچنین وام هایی تا سقف ارزش اسمی اوراق قرضه ارائه کرد که برخی از این اوراق بلندمدت بیش از 50 درصد بالاتر از ارزش بازار قیمت داشتند. بنابراین، زیان نهفته اوراق بانکی دیگر نمی تواند باعث کاهش شود. و این بدان معناست که سپرده گذاران بانکی دلیلی برای عجله به بانک ها ندارند.

فدرال رزرو حق دارد در مقابل وثیقه خوب وام دهد تا از ورشکستگی بانکی جلوگیری کند، اما چنین وضعیتی هزینه دارد. آنها بانک ها را تشویق می کنند تا با ایجاد این انتظار که فدرال رزرو ریسک نرخ بهره را در یک بحران به عهده بگیرد، بی پروا رفتار کنند. برنامه اضطراری قرار است فقط یک سال طول بکشد، اما حتی پس از پایان آن، بانک‌هایی که برای سپرده‌ها رقابت می‌کنند، بازدهی بالا را با ریسک زیاد دنبال می‌کنند و برخی از سپرده‌گذاران پس از مداخله فدرال رزرو نگران آن خواهند بود. دلیلی برای تمایز بین ریسک خوب و بد بنابراین تنظیم کننده ها باید از سال آینده برای ایمن تر کردن سیستم استفاده کنند.

یک مرحله حذف بسیاری از معافیت های عجیب و غریبی است که برای بانک های متوسط ​​اعمال می شود. در واقع، بسیاری از قوانین ایجاد شده پس از بحران مالی 2008 در میان فشارهای زیاد در سال‌های 2018 و 2019 لغو شدند. کمک‌های مالی سپرده‌گذاران بانک‌های سیلیکون ولی نشان می‌دهد که سیاست‌گذاران بر این باورند که این بانک‌ها خطرات سیستماتیک دارند. در این صورت، آن‌ها با قوانین حسابداری و نقدینگی مشابه مگابانک‌ها – مانند اروپا – مواجه خواهند شد و در صورت شکست، ملزم به ارائه طرح‌های خود به فدرال رزرو برای حل‌وفصل منظم خواهند بود.

رگولاتورها در همه جا باید رژیمی ایجاد کنند که خطرات افزایش نرخ بهره را تشخیص دهد. بانکی که زیان های تحقق نیافته دارد، بیشتر از بانکی که چنین زیان هایی ندارد، در معرض خطر شکست در زمان بحران است. اما این تفاوت در سرمایه مورد نیاز منعکس نمی شود.