سود ثروتمندان از پرداخت بی هدف یارانه/ خسارت 150 میلیارد دلاری سوخت فسیلی به سلامت و محیط زیست ایران • خبرگزاری رکنا

نفت و گاز در گذشته به غنی‌سازی برخی کشورها کمک کرده است، اما پیش‌نیاز توسعه اقتصادی آینده نیستند. نفت و گاز آنها می توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر توسعه اقتصادی به صورت مثبت و منفی تأثیر بگذارند.

سه عامل جمعیت، قیمت انرژی و تولید ناخالص داخلی تأثیر منفی و معنادار و عامل نابرابری درآمد، هزینه های جاری دولت و آموزش بر نابرابری مصرف انرژی و عوامل شهرنشینی و ساخت و ساز دولت تأثیر مثبت و معناداری دارند. هزینه ها رابطه معنی داری با نابرابری مصرف انرژی ندارند.

آنچه شهروندان کشورهایی که به سوخت‌های فسیلی یارانه می‌دهند باید بیشتر از سیاستمداران خود بدانند این است که بسیاری از کشورها به منظور کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده به سوخت‌های فسیلی یارانه می‌دهند. اما یارانه‌های هدفمند پرهزینه هستند، تلاش‌های صرفه‌جویی انرژی را تضعیف می‌کنند و به نفع ثروتمندان هستند که بیشتر از فقرا سوخت مصرف می‌کنند. بودجه‌ای که می‌توان به اولویت‌های توسعه اختصاص داد، برای به تاخیر انداختن پیشرفت هدر می‌رود. افرادی که یارانه دریافت می کنند افراد کمتر فعالی هستند و پیشرفت در این کشورها مسیر کند و خطرناکی را طی می کند.

تاثیر نقش انرژی های تجدیدپذیر بر اقتصاد ایران و تورم

در پایان باید گفت: خسارت بهداشتی و زیست‌محیطی ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی در ایران تقریباً 150 میلیارد دلار در سال است، در حالی که هزینه سالانه جنگ ایران و عراق تقریباً 125 میلیارد دلار بوده است.

نکته مهم برای سیاستمداران در کشورهای منبع سوخت فسیلی، به ویژه در خاورمیانه، این است که آنها نه تنها منبع سوخت های فسیلی هستند، بلکه بستر بیشتری برای دستیابی به انرژی های تجدیدپذیری دارند که می توانند تولید، صادرات و حمایت کنند. اما این حرکت مستلزم گامی سریع و تصمیمی قاطع است که هنوز ممکن نشده است و عدم دستور جدی برای حرکت در مسیر تولید انرژی های تجدیدپذیر و انتقال انرژی می تواند به کشورهای منزوی در جهان تبدیل شود. انرژی. اقتصاد از فرصت طلایی که امروز در اختیار آنهاست.

به زودی تولید انرژی های تجدیدپذیر، زمینه تولید بیش از یک سوم مشاغل جهان انرژی

در این راستا، چندین سال است که جهان شروع به تغییر جهت انرژی کرده است. آغازی که مسیر اقتصاد را به طور جدی تغییر خواهد داد و سیاستمداران را وادار به در پیش گرفتن مسیر به روز رسانی تفکر خود خواهد کرد.

دشوارترین کار ارائه اقتصاد مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر به سیاستمداران است

در کشورهای تولیدکننده نفت و گاز، فعالیت‌های سرمایه‌گذاری و استخراج می‌تواند مستقیماً باعث افزایش فعالیت‌های اقتصادی در بخش نفت و گاز شود، اما اثرات منفی غیرمستقیم نیز دارد که مانع توسعه اقتصادی می‌شود. به عنوان مثال، نفت و گاز می تواند سیستم های انرژی کشورها را آلوده کند یا به توسعه سایر صنایع آسیب برساند، اگر آنها مستعد فساد باشند یا به آنها دامن بزنند.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، این روزها شبکه جهانی عرضه پیچیده انرژی، محور همه تصمیمات و اقدامات در جهان است. پشت هر اعلامیه سیاسی، پشت هر خبر، پشت هر اقدام بین المللی، ما باید به دنبال ریشه های نبرد انرژی باشیم. این در حالی است که تا سال 2050 تحول جدی در سرمایه گذاری ها، بازار سرمایه و سیاست های ارائه شده برای تحقق سود سهام رخ خواهد داد.

نفت و گاز پیش نیاز توسعه اقتصادی آینده نیست

کارشناسان می گویند که تا سال 2050 یا طی 27 سال آینده، در مجموع 33 تریلیون دلار سرمایه گذاری برای بهره وری انرژی های تجدیدپذیر و تامین برق و نوآوری در این راستا مورد نیاز است.

شرایط بهبود اقتصادی جهان با انتقال انرژی در حالی مطرح می شود که این تغییر انرژی مبتنی بر آن است انرژی تجدید پذیر فناوری‌های کارآمد تنها راهی است که به ما فرصت می‌دهد تا گرمایش جهانی را تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد محدود کنیم و تنها گزینه واقعی برای جهانی ایمن از نظر آب و هوا است.

ریشه کن کردن فقر انرژی با اقتصاد سبز

تحول انرژی موجب تحول اقتصادی خواهد شد. انتقال انرژی یک کار دلهره آور است، اما می تواند فرصت های بی سابقه جدیدی را برای احیای اقتصاد و رهایی مردم از فقر انرژی به ارمغان بیاورد.

حذف تدریجی زغال‌سنگ، محدود کردن سرمایه‌گذاری در نفت و گاز برای تسهیل کاهش سریع و انتقال مدیریت‌شده، و پذیرش فناوری، سیاست و راه‌حل‌های بازار، سیستم انرژی جهانی را در مسیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد قرار می‌دهد.

سود فراوان دولت ها برای روی آوردن به اقتصاد سبز و سلامت جامعه

به زودی، تولید انرژی های تجدیدپذیر به تنهایی بیش از یک سوم مشاغل انرژی را نشان خواهد داد و نزدیک به 43 میلیون نفر را در این سیاره به کار خواهد گرفت. انتقال انرژی جهانی تغییرات عمیقی ایجاد خواهد کرد که در اقتصاد و جوامع موج خواهد زد. سیاست‌های آینده‌نگر می‌توانند روند گذار را برای تسریع اقتصادشان تسریع کنند.

انرژی های تجدیدپذیر زمانی پدیدار شدند که کشورهای توسعه یافته پس از سوزاندن سوخت های فسیلی مجبور به مقابله با گرمایش جهانی شدند. گرمایش ناشی از شاهکار آنها در سوزاندن گازهای گلخانه ای. مسیر توسعه آنها با استفاده از سوخت های فسیلی جهان را مجبور به تغییر کرده است. تغییری که باید از آن اجتناب کرد زیرا اگر در جهت انتقال انرژی تکامل پیدا نکنند، بیوسفر نابود می شود و دیگر جایی برای روح انسان باقی نمی ماند. در این بین شاید سخت ترین کار معرفی اقتصاد انرژی های تجدیدپذیر به سیاستمداران دارای منابع باشد. سوخت های فسیلی شرق. زیرا اقتصاد آنها بر اساس فروش نفت و گاز است و اکنون باید سرمایه گذاری های خود را متحول کنند.

نقش انرژی در اقتصاد جهانی اهمیت موضوع انرژی را نشان می دهد. چند سالی است که انرژی های تجدیدپذیر در ایران یکی از خواسته های تصمیم گیران صنعت برق ایران است. بیش از 20 سال پیش با تشکیل سازمانی برای توسعه این نوع انرژی، تمایل به برنامه ریزی توسعه و تلاش برای تحقق فناوری های مرتبط آغاز شد. این تلاش ها با شناسایی انواع این انرژی ها، تدوین استراتژی و برنامه توسعه، مشروعیت بخشیدن به ارکان تصمیم گیری کشور، آگاهی بخشی و ایجاد مطالعات عمومی در بین مردم، شناسایی ظرفیت های انرژی های تجدیدپذیر شکل جدیدی به خود گرفته است. ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی خود به عنوان یکی از بهترین کشورهای جهان در زمینه پتانسیل انرژی های تجدیدپذیر شناخته می شود.

شهرنشینی و هزینه های ساخت و ساز دولت رابطه معناداری بر نابرابری در مصرف انرژی دارند

با وجود این میزان سرمایه گذاری برای رسیدن به هدف، مزایای آن به مراتب بیشتر از هزینه های سرمایه گذاری برای اقتصاد است. هنگامی که هزینه آلودگی هوا، سلامت انسان و اثرات تغییرات آب و هوایی بررسی می شود، مشخص می شود که این هزینه برای بسیاری از کشورها برای تغییر انرژی سودآور است. نکته ای که کشورها باید به آن توجه کنند، زمان 27 ساله ای است که در برنامه های راهبردی جهانی و ملی از آن عبور می کند و کشورهایی که از این چرخه دور هستند و اقدامات لازم را انجام نداده اند، در وادی شاخه های مختلف فقر هستند و صدمه خواهد دید