آروین: تظاهرات اخیر انقلابی نیست/سفرهرندی: با نوعی حباب عواطف روبرو هستیم

بهاره آروین در ابتدای سخنان خود درباره علت استفاده از ادبیات «سکولار» در اعتراضات گفت: اگر از من بپرسند این جنبه اعتراضی یعنی استفاده از ادبیات مبتذل را مثمر ثمر می دانید یا نه؟ من می گویم که من از این کاربرد و شکلی که در شعارهای اعتراضی از کلمات زشت استفاده نمی کنم حمایت می کنم. اولاً، من آن را نوعی آزار کلامی میدانم که دور از آزار فیزیکی نیست و استفاده از آزار فیزیکی را مولد نمیدانم. از سوی دیگر، این جنبش بر زنان متمرکز بود، در حالی که آشکارا سالهاست که از این ادبیات مبتذل برای نمایش کلیشههای بازتولید حقارت زنان استفاده میشود.
مدیر و عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی با بیان اینکه این حرکت تصویری ندارد و تنها رویایی دارد، گفت: در این حرکت تصویری قابل دستیابی نیست چرا که در سلسله تحولاتی که ما در دهه 90 پشت سر گذاشتیم، در این لایه از جامعه که از آن صحبت می کنیم، و البته فراتر از آن، دنیاهایی را که مردم در آن زندگی می کردند، نابود کرد.
آروین با طرح این سوال که تقابل نظام جمهوری اسلامی با غیر مذهبی ها چه بوده است، گفت: این افراد نادیده گرفته شده اند.
صفر هرندی: شستن زشتی کار بدی است
عضو سابق شورای شهر تهران گفت: جمهوری اسلامی ایران در عرصه اقدامات نمادین پیشگام بوده است و بسیاری از سیاست های فرهنگی جمهوری اسلامی در حفظ نمادها انجام شده است و تلاش زیادی شده است. برای نمایش این نمادها و جذب مردم ساخته شده است. اما می توان تعجب کرد که گشت ارشاد به عنوان یکی از ابزارهای نظام برای حفظ نمادها تا چه اندازه در جامعه همراه بوده است؟
به گزارش روز سه شنبه خبرنگار سیاسی ای بی اس نیوز، نشست «چگونگی و چرایی ناهنجاری ها در تجمعات اخیر» با حضور سجاد صفرهرندی رئیس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و هنرهای اسلامی و بهاره آروین، دانشگاهی برگزار شد. کارمند دانشگاه تربیت مدرس و عضو سابق شورای شهر تهران. .
رئیس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی گفت: جمهوری اسلامی همیشه این خطاب را داشته است: «اگر من را نپذیرید، چگونه ایران را می پذیرید؟ و این یک موضوع مهم است. در موجودیت جمهوری اسلامی جمهوری اسلامی واقعاً آنقدرها که شما می گویید خالص نیست، درست است که خواب دیده و فریاد زد و آن رویا را نزدیک دید، اما من آن را یک مبارز محاسبه گر و عمل گرا می بینم که اهداف، آرزوها و آرمان هایی دارد، اما با دو یا چهار عمل انجام می دهد.
صفر هرندی افزود: در ابتدای این حرکت دیدیم که مهناز افشار به این جریان میگوید: «میخواهم با تو باشم» اما با شدت و تمرکز به او گفته شد: «نه، ما به تو نیاز نداریم». مکانیسم طرد این جنبش بسیار قوی است زیرا انقلاب ها سعی می کنند همه را دور هم جمع کنند.
وی با بیان اینکه این تخریب در یک جهت دارای مراحلی بود، ادامه داد: بعد از JJJ متوجه شدیم که این توقع وجود دارد که «من با دنیا خوب بودم» و بنابراین «دنیا باید مطابق میل ما پیش برود»، اکانت های زیادی دیده ایم. و کتب این دنیا بر اساس معیار نیست. ما با این واقعیت تلخ مواجه شده ایم. در نتیجه این قشر از جامعه ما که آینده نگری زیادی به این موضوع کرده بود دچار بحران جدی وجودی شد و نوعی احساس حقارت و بی افق از خود نشان داد.
این جامعه شناس افزود: این جنبش اعتراضی اگرچه «انقلابی» نیست، اما جنبشی گسترده و با هدف رفع محدودیت های زندگی است که ادامه خواهد داشت و از سوی دیگر، این جنبش دارای اشکال متعدد غیرمتمرکز و پراکنده در سطح جهان است. زمینه های زندگی روزمره، که پرداختن به آنها به صورت کلاسیک دشوار است.
آروین ادامه داد: اعتراضات اخیر بیشتر اعتراضی است تا خود اعتراض و وایرال شدن هم بسیار مهم است.
وی درباره ابعاد فرهنگی این اعتراضات گفت: جنبش ها و جنبش های اعتراضی حاوی دعوت نامه هستند. دعوت می کنند و از صحنه عمومی دعوت می کنند تا مردم به آنها بپیوندند، اما یکی از ویژگی های اتفاقات اخیر این است که او چندان دعوت کننده نیست و نه تنها اهمیتی نمی دهد که با دیگران همراه شود، بلکه استقبال هم نمی کند.
آروین با بیان اینکه مدرسه همیشه کارکرد اجتماعی شدن در بین دختران نوجوان داشته است، گفت: در نسل های جدید تنها خانواده، رسانه و مدرسه ابزار جامعه پذیری نبودند و با مطرح شدن «اینترنت» جامعه پذیری به طور کلی متمایز شد. ; از این رو وجه دیگر اعتراضات اخیر، جسارت شبکه مجازی است که توییتر فارسی اصلی ترین شبکه ای است که موج اعتراض را به همراه دارد.
صفرهرندی بیان کرد: معلوم بود که کارها در هم شکسته و افق ها از بین رفته است و با خشونت، بی نظمی و بی حوصلگی می بینیم که ظهور فردی آن انتخاب هجرت بود. اینکه ما به آنجا برویم و به پشت سر نگاه نکنیم زیرا اینجا افقی نیست و شاید دنیای دیگری داشته باشد.
«ابراز احساس شکست» به شکل فحش و آزار فیزیکی بود
وی درباره برخی از اقدامات نمادین این اعتراضات بیان کرد: مثلاً در مدارس عکس ها را پاره می کنند، یک مبارزه نمادین است و برخی فکر می کنند این کار مثمر ثمر است.
این حرکت تصویری ندارد و تنها یک رویا دارد
آروین با بیان اینکه استفاده از این الفاظ و ادبیات سکولار بر خلاف اهداف اصلی این اعتراضات است، ادامه داد: چه با این ادبیات موافق باشیم یا نه، سوال این است که چگونه ممکن شد؟ چگونه اتفاق افتاد؟ و علت تشکیل آن چیست؟ در مورد علت شکل گیری این ادبیات درشت باید گفت سوال تور ارشاد که نقطه شروع این اعتراضات بود آیا برای جمهوری اسلامی هم همینطور نبود؟
وی ادامه داد: بخش قابل توجهی از جامعه ما متدین و دارای اعتقادات مذهبی و سبک زندگی دینی هستند. رفتارهایی که این بخش را جلوتر از این حرکت قرار می دهد، برای این جنبش و این دعوت مضر است، اما چنین نگرانی وجود ندارد. فراتر از اینها حالتی را می بینیم که نیازی به تبعیت از دیگران ندارد.
یکی از اعضای هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی گفت: به صراحت می توان گفت که نه انقلابی داریم و نه حرکتی اجتماعی و نوعی جوشش و برون افکنی عواطف و احساسات است. که اگرچه مضمون، ایده و خاستگاه آن اجتماعی است، اما فاقد ایده و تصویر دعوت کننده روشنی از آنچه دیگران باید بپیوندند، ندارند.
یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس علت مبارزات در عرصه نمادین را اینگونه توضیح داد: دلیل آن به اتفاقی که برای «اجتماعی شدن» نسل جدید افتاد و تمایزی که اعتراضات نسلی به خود می گیرد برمی گردد. نسل نیمه دوم دهه 70 و 80 به بعد. آنها با محیط دیگری معاشرت می کردند و محیط اجتماعی شدنشان بسیار متنوع بود.
سجاد صفار هرندی، رئیس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی نیز در این میزگرد با اشاره به اینکه تحلیلی که در جهت کاهش زشتی و سفیدی آن زشتی است، به نظر من نادرست است، تصریح کرد: : آنچه ما شاهد آن هستیم با میانگین ها، با حداقل های فرهنگی، اخلاقی و خانوادگی ما بسیار فاصله دارد.
صفر هرندی گفت: در این حادثه اخیر معتقدم شکل دیگر این خشونت که در ذات خود غیرسیاسی است، در مقام نفی نیست، بی افق و بدون دعوت است که لعن و لگد از آن بیشتر است. در واقع چیزی را تغییر دهید، زیرا خودش نمی داند به کجا دعوت می کند. پس این در مورد فرافکنی و بیان آن احساس شکست، حقارت و غیردنیویی است که در مورد آن صحبت می کردیم، که در قالب شعارها و توهین های رادیکال، خشونت فیزیکی و واقعی خود را نشان می دهد.
تظاهرات اخیر بیشتر تظاهرات اعتراضی است تا خود اعتراض
وی ادامه داد: در اوایل دهه 90 ما یک بیانیه داشتیم که جهان به طور کلی جای خوبی است و با اشتباه کردن زندگی خود را تباه کردیم. مسیری طی شد تا عادی شود و چه افکار و رویاهایی وجود داشت. مثل کسانی که جشن گرفتند و اسکناس هزار تومانی را با اسکناس دلار نشان دادند. این ایده، این رویا و این بینش از جهان فرو ریخت و در تماس با واقعیت به روش های وحشتناکی از بین رفت.