رضوانی خاطرنشان کرد: اگر چشم انداز آینده نگر اولویت سیاست ما نباشد، هزینه های ما به ضرر آینده تبدیل خواهد شد. وقتی صحبت از فضا می شود، دانش ما برای این حجم عظیم فناوری کافی نیست و باید دانشمندان خارجی یا نخبگان خودمان را که در ناسا کار می کنند به کشور دعوت کنیم و از دانش آنها نهایت استفاده را ببریم. باید به مقاله بازی های گروهی از معلمان متخلف توجه کنیم. مثلا برخی از اساتید به یک دانشجوی چینی 120 دلار می پردازند تا مقاله ای بنویسند و موقعیت آکادمیک را ایجاد کنند.
absnews
این استاد دانشکده افزود: امروز کشاورزی ما کاملاً کسری است، یعنی محصولاتی که انجام می‌دهیم بر اساس همان روش سنتی و قدیمی است و بر اساس ایده‌ای که 30-40 سال پیش وجود داشته، توضیح داده می‌شود. به عنوان مثال هندوانه ای که آب ما را هدر می دهد و مضر است، هنوز تولید می شود. این سبک کاشت نه تنها آینده نگرانه است، بلکه امروز نیز انقلابی ایجاد کرده است.
این آینده پژوه در پایان گفت: ما در حال از دست دادن اساتید نخبه خود هستیم و اگر این مشکل حل نشود در چند سال آینده و در دراز مدت در دانشگاه متخصص متخصص تولید نخواهیم کرد. که ما را بر این اساس به عقب برگرداند. باید توجه داشت که امروز معلمان متخصص را از دست می دهیم و این وضعیت باید پایان یابد.
رضوانی ادامه داد: نظر شخصی من این است که برنامه ریزی بلندمدت ما باید یک روند آینده نگر باشد، یعنی ابتدا ببینیم دنیا بر اساس تغییرات اقلیمی جهانی به کدام سمت حرکت می کند و بحث انرژی تا کجا پیش می رود و سپس تصمیمات بزرگ بگیرید . برای مثال اگر به سمت فناوری مبتنی بر سوخت های فسیلی برویم، مطمئناً در 5 سال آینده ضرر خواهیم کرد.
گفت: برنامه های گذشته و جهت گیری سرمایه گذاری ملی 15-20 سال پیش است و بر اساس روش کنونی دنیا و تغییرات اقلیمی که در دنیا رخ داده است نیست. با رویکردهای جدید باید با احتیاط فراوان برخورد کرد و حتی تغییرات سیاستی آینده را نیز باید در نظر گرفت.
یک رئیس دانشگاه موفقیت برنامه پنجم توسعه را منوط به شناسایی تغییرات آتی در تمامی حوزه های اجتماعی، سیاسی و زیست محیطی دانست و بنگاه های دانش بنیان در صنایع غذایی و پتروشیمی را صاحبان آینده صنعت ایران خواند.
گفتگو
absnews
ایمان رضوانی در گفتگو با خبرنگار گروه اقتصاد و کارآفرینی خبرگزاری آنا، در گفتگو با خبرنگار ما از سیاست های کلی برنامه پنج ساله هفتم توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور گفت: اشاره به مشکلات زیرساختی و ایجاد برنامه های عظیم آینده نگر است… موضوع مهمی مطرح شد که کل برنامه را تحت تأثیر قرار می دهد.
این آینده پژوه افزود: امید زیادی به کسب و کارهای دانش بنیان در حوزه مواد غذایی دارم. کشور ما در صنایع کشاورزی و غذایی و صنایع تبدیلی کشاورزی سرآمد خواهد بود. ما در این زمینه مزایای بالقوه ای داریم که منحصر به کشورمان است. پسته و زعفران ما فوق العاده است.امروزه دمنوش های گیاهی ما مانند کاهو، رزماری و آویشن در استرالیا پرطرفدار است و جایگاه بسیار ویژه ای دارد. گلاب کاشان محصولی مثال زدنی است که در هیچ کجای دنیا مانند آن را ندارد، اما در این محصول انحصاری و قدرتمند حتی تجارت جهانی نداریم. بخش مواد غذایی از مشکلاتی در صنعت بسته بندی، بازاریابی و تبلیغات رنج می برد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: برخی از اساتید از علم روز عقب هستند و افرادی که در دانشگاه تدریس می کنند در بازار کار موفق نیستند. عدم توجه به درآمد اساتید باعث شده است که میل به کسب علم به میزان قابل توجهی کاهش یابد. امروزه درآمد یک هیئت علمی دانشگاه ما با یک راننده فعال در تاکسی اینترنتی برابری می کند. بین درآمد و تربیت معلمان متخصص رابطه مستقیم وجود دارد که در صورت ادامه این شرایط معلمان متخصص دانشگاه تربیت نمی شوند.
وی افزود: در تحقیقات آینده پژوهی باید شاهد تغییرات اقلیمی، سیاسی و اجتماعی در برآوردهای زیرساختی خود باشیم. در چند سال گذشته شاهد بودید که ما نفت می‌فروشیم و سپس در ازای پول نفت به ساخت نیروگاه رفتیم، زیرا به شدت به برق نیاز داشتیم. ما باید اطمینان حاصل کنیم که آخرین فناوری ها را در روابط آینده با چین و روسیه خریداری می کنیم تا تاخیر در برخی زمینه های صنعتی را جبران کنیم. امروز سدهایی که در گذشته ساختیم به دلیل بی اطلاعی از مسائل سیاسی پرهزینه شده است و ما درگیر مرزهای خود با عراق و افغانستان هستیم.
رضوانی ادامه داد: یکی دیگر از صنایع امیدوار کننده ای که باید روی آن تمرکز کنیم، صنعت پتروشیمی و زیرشاخه های آن مانند پلاستیک و بسته بندی است که می تواند برای ما نقطه قوت باشد. ما بستر تولید محصولات مبتنی بر پلاستیک را داریم و از نظر کیفیت بالاتر از استاندارد هستیم. اما از نظر طراحی و توجه به دانش تبلیغاتی بسیار ضعیف هستیم و برندسازی در کشور یک رویا است.
