شکاف بین وضعیت فعلی و وضعیت ایده آل آشکار است و چگونگی قرار گرفتن در مسیر تحول مطلوب جایگاه نهادهای دانش علمی به عنوان مرکز خرد جامعه نکته بسیار مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
در گذشته نهادهای معرفتی علم امروز بدون هیچ گونه گزینش و محدودیت عرضه می شد و همگان فارغ از آرمان و حرفه خود به نهاد علمی دسترسی داشتند که نمونه ای در دوران شکوفایی تمدن اسلامی در آزادی و محبوبیت است. . مناظره ائمه شیعه (امام محمد باقر علیه السلام و امام جعفر صادق علیه السلام با ملحدان و …) یا امکان حضور ایرانیان و مردم سایر مناطق تحت سلطه اسلام در زمینه های مختلف علمی. ضمن اینکه علم محدود به شاخه و رشته خاصی نیست و همه علوم در رشته های مختلف (پزشکی، الهیات، علوم انسانی، فنی و مهندسی و…) امکان ظهور و توسعه را دارند.
«هر تمدن، توسعه و پیشرفتی سطح قابل توجهی از دانش و علم را در پشت خود دارد که بر اساس آن توانسته شکوه و عظمت خود را به نمایش بگذارد، به عبارت دیگر، بین تمدن، توسعه و رشد و نمو جامعه رابطه مستقیم وجود دارد. نهادهای علمی و اندیشه تمدن و پیشرفت بدون نهاد علمی قدرتمند، به عنوان نماد مهم خرد، سرابی بیش نیست و اراده ای برای بی نتیجه ماندن.
از آنجا که از نهاد علم فقط شکل (شکل) باقی می ماند و این نهاد کارکردهای اصلی خود را از دست می دهد یا ندارد، انحطاط خرد و زوال تمدن آغاز می شود و یا اصولاً پیشرفتی حاصل نمی شود. وضعیت فعلی حکمت بر اساس نهاد اصلی خود یعنی نهاد علم، چندان با مسیر پیش بینی شده در سند الگو سازگاری ندارد و همسویی اقدامات پیش بینی شده با وضعیت فعلی نهاد علم، بازنگری جدی را ایجاب می کند. از دیدگاه دولت نسبت به علم، نسبت به جهت گیری شواهد. جعل اسناد علمی، فرمالیسم علمی، جایگاه اندیشمندان و چالش های جدی دیگر بر فضای علمی کشور حاکم است که نقش مهمی در پایین آوردن سطح خرد در جامعه معاصر ایران دارد.
به گزارش ای بی اس نیوز، متن یادداشت سید محمد میرسندسی، عضو اندیشکده امور اجتماعی و عدالت، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به شرح زیر است:
این نشانه ها حاکی از آن است که با تکیه بر این وضعیت و بی ارزش بودن علم و پایین بودن جایگاه علم در حل مشکلات جامعه نمی توان انتظار داشت با این وضعیت راه پیشرفت را برای جامعه ایرانی هموار کرد.
از سوی دیگر، تاریخ تمدن اسلامی نشان می دهد که علم تملکی نیست; در حالی که دوران شکوفایی علمی تمدن اسلامی مصادف است با رکود علم در غرب (قرن وسطی) و در این زمان جریان خود علم از غرب به حوزه تمدن اسلامی شکل می گیرد و دانشمندان بسیاری از سراسر جهان. جهان در آن روز به مراکز علمی حوزه تمدن اسلامی هجوم آورد. اما پس از آنکه تمدن اسلامی با رکود و انسداد معرفتی-سیاسی مواجه شد، جریان علم از غرب بیرون می‌آید و به بیداری علمی در غرب و تولد دوباره کمک می‌کند و علومی که در تمدن اسلامی در مراکز علمی غرب به وجود آمده است. مدت زیادی است که آموزش داده شده و استفاده می شود.
در پایان باید به این نکته اشاره کرد که نه تنها کمبود خرد تاریخی در ایران معاصر از سوی نهادهای متفکر مشکلی تلقی نمی‌شود، بلکه روندهای کنونی در این نهاد منجر به تشدید کمبود می‌شود و این امر توسعه را با چالش جدی مواجه می‌کند. جامعه ایرانی و الگوی اسلام ایرانی پیشرفت خواهد بود. در این راستا، برتری نهاد علم و حکمت در افق توسعه سند الگو، مستلزم رفع چالش اساسی فقدان خرد نهادهای اندیشه و اندیشه است که سند الگوی آن را می توان گامی اساسی دانست. در تحول نظام علمی و تفکر در کشور.
انتهای پیام
یکی از اعضای اتاق فکر امور اجتماعی و عدالت الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در یادداشتی به موضوع «گلدوزی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» پرداخت.
