پس از گذر کوتاهی در راهروها، درمی‌یابید که در یک حلقه بی‌انتها گرفتار شده‌اید و باید راهی برای خروج از آن بیابید؛ همان در خروج شماره ۸ که نام بازی نیز به آن اشاره می‌کند.
در همین ابتدا بهتر است مشخص کنیم که این بازی در سبک قدم‌زنی قرار دارد و نباید انتظار اکشن و هیجان زیادی در آن داشته باشید؛ اما باید بدانید که به هیچ وجه قادر نخواهید بود بازی را به سادگی به پایان برسانید. بازی با نمایی از یک مسیر سرپوشیده که به نظر می‌رسد راهروهای مترو باشد، آغاز می‌شود. همچنین این نکته مهم است که بازی هیچ آموزش یا راهنمایی در خلال آن ارائه نمی‌دهد تا به شما کمک کند منطق بازی را درک کنید.
پس از مدت کوتاهی که در راهروها حرکت می‌کنید، می‌فهمید که در یک چرخه بی‌پایان گرفتار شده‌اید و باید خروجی شماره ۸ که در نام بازی هم ذکر شده را بیابید. هنگام پیمایش راهروها، تابلوهایی مشاهده می‌کنید که شماره طبقه‌ای که در آن قرار دارید را نشان می‌دهد. برای رسیدن به طبقات بعدی، باید معمای هر طبقه را حل کنید؛ کاری که آسان نخواهد بود. اگر موفق به حل معما نشوید، به طبقه اول بازمی‌گردید، البته معماها تغییر خواهند کرد. برای مثال، در یکی از معماها فردی در حال قدم زدن در راهرو دیده می‌شود که نمی‌توانید با او تعامل کنید؛ اما کافی است چند قدم پشت سر او حرکت کنید تا به راحتی متوجه راز معما شوید.
همچنین حوادث تصادفی مختلفی در بازی رخ می‌دهد که می‌توانند شما را دوباره به آغاز بازی برگردانند. برای نمونه، در یکی از طبقات موجودی شبیه به انسان که در دیوار استتار شده است، وجود دارد. وقتی به آن نزدیک می‌شوید، ناگهان به سمت شما حمله می‌کند و باید در کسری از ثانیه عقب‌نشینی کنید و پس از فرار موقت، مسیر اصلی خود را ادامه دهید. به طور کلی، ساختار بازی طوری است که بازیکن در هر لحظه باید سریع تصمیم بگیرد؛ تصمیماتی که بعضی او را به در خروج نزدیک می‌کند و برخی دیگر به شکل ناامیدکننده‌ای به نقطه آغاز بازمی‌گردانند. همانطور که گفته شد، بازی اکشن خاصی ندارد و گیم‌پلی آن محدود به حرکت در محیط است.
