تأسیس رصدخانه رویال گرینویچ

10 اوت 1675، پادشاه بریتانیای کبیر.چارلز دومگذاشتن سنگ بنای رصدخانه رویال گرینویچ در لندن.

هنگامی که اروپایی ها برای کاوش در جهان و تجارت با سایر کشورها به دریاها می رفتند، نیاز به اطلاعات نجومی با دقت کافی برای کمک به ناوبری، نقشه برداری و زمان سنجی وجود داشت. این عوامل منجر به تأسیس رصدخانه سلطنتی گرینویچ شد.

معماری و ساخت و ساز

“کریستوفر رناین او بود که پیشنهاد استفاده از قلعه گرینویچ ویران شده را به عنوان مکان رصدخانه جدید داد. این مکان مزایایی داشت؛ از جمله این که در جای خود پایه های محکمی از قلعه قدیمی داشت و در باغ سلطنتی قرار داشت. رن نیز بر طراحی ساختمان نظارت داشت.

ویژگی این پروژه ساخت سریع و بودجه کم آن بود. در ساعت 3:14 بعد از ظهر در 10 اوت 1675، سنگ بنای رصدخانه سلطنتی گذاشته شد و کمتر از یک سال بعد (10 ژوئیه 1676).جان فلمستداو با دو خدمتکار خود به آنجا رفت تا مشاهدات خود را به طور جدی آغاز کند.

در طول 40 سال بعد، فلمستد در خانه ای زندگی می کرد که بعدها نام او را به خود اختصاص داد و بیش از 50000 رصد ماه و ستارگان را از ساختمان مجاور انجام داد. “خانه فلمستد” اولین بخشی از رصدخانه بود که ساخته شد. این خانه برای منجم سلطنتی و پذیرایی از مهمانان در نظر گرفته شده بود. برای سال‌ها، خانه فلمستد خانه بسیاری از کودکان، خدمتکاران، آشپزها و پرستاران و همچنین ستاره‌شناسان بود. خود خانه نیز توسعه یافت و ساختمان هایی به سایت اضافه شد.

در سال 1818، رصدخانه سلطنتی به دریاسالاری منتقل شد و بسیار گسترش یافت. در اواخر قرن نوزدهم حدود 60 نفر در آن فعال بودند.

ستاره شناسان سلطنتی و طول جغرافیایی

به مدت 42 سال، جان فلمستد ستاره شناس سلطنتی بود. در طول حدود 300 سال فعالیت رصدخانه به عنوان رصدخانه، تنها 9 ستاره شناس دیگر سلطنتی در گرینویچ وجود داشت.

دو ستاره شناس اول (جان فلمستد و ادموند هالی) از تمام ستارگان قابل مشاهده در نیمکره شمالی و جنوبی نقشه برداری کردند. از آنجایی که نجوم و زمان ارتباط نزدیکی با هم دارند، رصدخانه سلطنتی نیز نقش مهمی در توسعه ساعت‌های دقیق ایفا کرد.

در دهه 1760 جدول ها معرفی شدندنویل مسکلین“یافتن طول جغرافیایی در دریا با استفاده از ابزارهای نجومی و زمان سنج”جان هریسون“، نقشه برداری جهان را با دقت علمی جدید ممکن کرد.

رصدخانه رویال گرینویچ در قرن بیستم و پس از آن

در قرن نوزدهم، مشخص شد که رصدخانه سلطنتی باید از گرینویچ دور شود. مشکلات آلودگی هوا و نور از لندن وجود داشت و خطوط قطار جدید باعث ایجاد ارتعاش و تداخل با مشاهدات مغناطیسی شد.

انتقال رصدخانه یک حرکت برنامه ریزی شده بود، اما با شروع جنگ جهانی دوم به تعویق افتاد. در طول جنگ، رصدخانه سلطنتی توسط یک بمب آسیب دید. در نهایت، رصدخانه در قلعه باغ وحش هورستمن قرار گرفت و در سال 1953، رصدخانه گرینویچ بخشی از موزه ملی دریایی شد.

خانه فلمستد در سال 1960 به روی عموم باز شد و ساختمان های دیگر نیز در سال 1967 به همین سرنوشت دچار شدند. پس از سرمایه گذاری قابل توجه، رصدخانه سلطنتی در سال 2007 با نمایشگاه های جدید و مدرن و یک مرکز آموزشی بازگشایی شد.