تنهایی خطر سکته مغزی را تا 56 درصد افزایش می دهد.

محققان دریافتند که تنهایی ممکن است خطر سکته مغزی را در بزرگسالان 50 سال و بالاتر تا 56 درصد افزایش دهد. این یافته ها نشان می دهد که چرا تنهایی یکی از خطرناک ترین عوامل برای سلامت عمومی در سراسر جهان است.

به گزارش گاردین، سازمان بهداشت جهانی، تنهایی را یک نگرانی عمده برای سلامت جهانی می داند که بر تمام جنبه های سلامت، رفاه و رشد افراد تأثیر می گذارد. جراح عمومی ایالات متحده آمریکا هشدار داد که تأثیر تنهایی بر مرگ و میر معادل کشیدن 15 نخ سیگار در روز است.

مطالعات قبلی ارتباط بین تنهایی و افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی را نشان داده اند. اما اکنون محققان دانشگاه هاروارد تأثیر تنهایی بر سکته مغزی را بررسی کرده اند.

آنها دریافتند که بزرگسالان 50 ساله و بالاتر که به طور مزمن تنها بودند، 56 درصد بیشتر از افرادی که همیشه احساس تنهایی نمی کردند، در معرض خطر سکته مغزی بودند. کسانی که در مقطعی تنها بودند، اما تنهایی آنها طولانی نبود، خطر سکته مغزی بالاتری نداشتند.

سکته مغزی در حال حاضر یکی از علل اصلی ناتوانی طولانی مدت و مرگ و میر در جهان است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که چرا تنهایی باید به عنوان یک موضوع نگران کننده بهداشت عمومی در نظر گرفته شود. محققان نتایج مطالعه خود را در مجله eClinicalMedicine منتشر کردند.

رابطه بین تنهایی و سکته مغزی

محققان از داده های مطالعه بازنشستگی دانشگاه میشیگان استفاده کردند. از بیش از 12000 نفر بالای 50 سال در مورد احساس تنهایی بین سال های 2006 تا 2008 سوال شد. این افراد هرگز سکته نکرده اند. چهار سال بعد، 9000 نفر از همان افراد دوباره به همان سوالات پاسخ دادند.

محققان این افراد را به چهار گروه تقسیم کردند: «همیشه کم» (کسانی که هر دو بار در تنهایی امتیاز پایینی کسب کردند). “بیرون آمدن” (کسانی که ابتدا تنهایی زیاد و سپس کم را تجربه کردند). «آغاز» (کسانی که ابتدا تنهایی کم و سپس تنهایی زیاد را تجربه کردند). و “همیشه کم” (کسانی که در هر دو زمان سطوح بالایی از تنهایی را تجربه کردند).

این افراد تا سال 2018 تحت بررسی بودند. دانشمندان از داده ها اثرات عواملی مانند کناره گیری اجتماعی و افسردگی را که به تنهایی مرتبط هستند، اما جدا از تنهایی هستند، جدا کردند. سپس محققان دریافتند افرادی که در ابتدای مطالعه مجرد بودند 25 درصد بیشتر در معرض سکته مغزی بودند.

اما افرادی که در گروه «همیشه بالا» بودند، 56 درصد بیشتر از گروه «همیشه کم» خطر سکته مغزی داشتند.

محققان می گویند ارزیابی منظم تنهایی می تواند افرادی را که از تنهایی مزمن رنج می برند و بنابراین بیشتر در معرض خطر سکته مغزی هستند شناسایی کند. نکته مهم این است که افراد زمانی که توسط دیگران احاطه می شوند احساس تنهایی می کنند و باید بین تنهایی و کناره گیری اجتماعی تمایز قائل شد.