در سال 1665، جووانی دومنیکو کاسینی، ستاره شناس ایتالیایی، طوفان بسیار بزرگی را در مشتری مشاهده کرد. این طوفان امروزه به عنوان لکه قرمز بزرگ مشتری شناخته می شود. یک گردباد بیضی شکل بزرگ با قطر تقریباً دو برابر زمین. اما اکنون محققان می گویند که طوفانی که توسط کاسینی مشاهده شده است، همان طوفانی نیست که امروز می بینیم.
محققان با استفاده از داده های تاریخی مشاهدات مشتری در قرن هفدهم دریافتند که لکه قرمز بزرگ کنونی احتمالاً تنها 190 سال قدمت دارد. در مقاله‌ای که اخیراً در مجله Geophysical Research Letters منتشر شد، آنها گفتند که طوفان مشاهده شده توسط کاسینی دیگر وجود ندارد و سال‌ها بعد طوفان دیگری در آنجا شکل گرفت.
پس از اینکه کاسینی این بیضی قرمز تیره را کشف کرد، او و دیگر ستاره شناسان تا سال 1713 آن را مشاهده کردند، اما پس از آن این نقطه بیش از یک قرن مشاهده نشد. سرانجام، در سال 1831، ستاره شناسان بیضی مشابهی را در همان عرض جغرافیایی مشاهده کردند. از آن زمان، دانشمندان بحث کردند که آیا این مکان یک گردباد بوده است یا خیر.
معاصران کاسینی طوفان مشتری را به عنوان یک “نقطه دائمی” توصیف کردند، اما نویسندگان آخرین مقاله می گویند که این نام اشتباه است. زیرا احتمالاً این نقطه از اواسط قرن هجدهم تا قرن نوزدهم ناپدید شده است. لکه قرمز بزرگ مشتری، از سوی دیگر، احتمالاً حداقل 190 سال قدمت دارد.
نقطه قرمز مشتری
نقطه فعلی بسیار بزرگتر از نمونه باستانی خود است که تنها 350 کیلومتر عرض داشت. زمانی که نقطه فعلی سیاره برای اولین بار مشاهده شد، بیش از 39000 کیلومتر عرض داشت، اما از آن زمان کوچک شده است. این طوفان اکنون 14000 کیلومتر عرض دارد و شکل آن گرد شده است. مشاهدات قدیمی تر از این نقطه دائمی نشان می دهد که ممکن است در یک نقطه عرض طوفان فعلی یک سوم بوده باشد.
لکه قرمز بزرگ بزرگترین طوفان شناخته شده در منظومه شمسی است و حدود یک ششم قطر مشتری است. برخلاف طوفان های روی زمین، این نقطه در خلاف جهت عقربه های ساعت می چرخد. یعنی این طوفان فشار بالایی دارد.
دلیل اینکه این طوفان می تواند سال ها ادامه داشته باشد به ماهیت گازی مشتری مربوط می شود. طوفان های روی زمین زمانی که به زمین می رسند از بین می روند، اما مشتری هیچ سطح جامدی ندارد، فقط لایه هایی از مایع در اعماق طوفان وجود دارد.
درک مکانیسم دقیق این طوفان کار آسانی نیست. زیرا ابرهای مشتری باعث می شوند که دید واضحی از لایه های زیرین آن نداشته باشیم. در جدیدترین مطالعه، محققان می گویند که لکه قرمز احتمالاً از هسته یک طوفان بزرگتر تشکیل شده است، جایی که چندین طوفان کوچکتر با هم ادغام شدند.
حقایق ناشناخته زیادی در مورد این طوفان وجود دارد. استفاده از داده های تاریخی یکی از راه هایی است که دانشمندان می توانند اسرار این نقطه بزرگ را درک کنند.
منبع خبر: https://digiato.com/astronomy/classical-astronomers-observer-different-great-red-spot-jupiter
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز