به گزارش خبرنگار ایلنا، پس از ساعت ها مذاکره بی نتیجه در موسسه ای که قرار بود به صورت سه جانبه اداره شود، حداقل دستمزد روزانه کارگران 1403 ریال به میزان ناچیز 2123313 ریال تعیین شد. بسیاری از کارگران در کشور با دستمزد اساسی و روزانه کار می کنند. به این معنا که یک روز کامل کار می‌کنند و فقط ۲۱۲ هزار تومان حقوق می‌گیرند، درآمدشان کمتر از نیم کیلو گوشت قرمز است، پولی که نمی‌تواند غذای آدمی را سیر کند.
شکی نیست که قدرت خرید حقوق مصوب شورای عالی کار در روزهای اول فروردین به شدت پایین بوده است. اما هنوز یک ماه از تصویب افزایش 35 درصدی حداقل دستمزد و 22 درصدی دستمزد در سایر سطوح نمی گذرد، افزایش بی وقفه و بی سابقه نرخ ارز، قدرت خرید و ارزش کارگران را کاهش داده است. حقوق در پایین ترین سطح ممکن؛ از آنجایی که بیشتر هزینه های زندگی در واقع به دلار بیان می شود، اگر دستمزد کارگران به دلار محاسبه شود، این قدرت اندک بیشتر آشکار می شود.
دستمزد روزانه فقط 3 دلار!
اواخر عصر 26 فرودین، دلار در بازار آزاد به حدود 67 هزار تومان رسید؛ به این ترتیب دستمزد روزانه کارگران 2 میلیون و 123 هزار و 313 ریال مصوب شورای عالی کار تنها 16/3 دلار است. کارگران ایرانی روزی 3 دلار کار می کنند. دستمزد روزانه 3 دلار برای هر متر و مطابق با استانداردهای جهانی دستمزدی بسیار زیر خط فقر است که با آن نمی توان نیازهای غذایی را تا حدی که علیرضا خرمی، فعال صنفی و عضو حزب اصفهان تامین کرد. . شورای اسلامی کار پلی اکریلیک، «خوردن و آن را «جاودانه» گویند.
قدرت خرید دستمزد کارگران به کمترین حد در تاریخ شورای عالی کار رسیده است. خرمی می گوید: قبل از اتفاقات اخیر و گرانی دلار، دستمزد کارگران واقعاً حداقلی بود و کفاف هزینه غذا را نمی داد. امروز با گرانی پول، کاهش بی سابقه دستمزدها سفره های کارگران را از رونق گرفته است. چیزی در سبد کارگران باقی نمانده است. نمی دانیم چرا هر دولتی که می آید به سفره های خالی کارگران حمله می کند.
وی می افزاید: کارگران ماهر و با تجربه عموما مشمول سایر سطوح حقوقی هستند که حقوق آنها در سال جاری 22 درصد افزایش یافته است. در آوریل امسال، بسیاری از کالاها و خدمات بیش از 30 درصد گران شده اند، تورم سال قبل حداقل 50 درصد بوده است. در واقع از ابتدای فروردین 1402 تا پایان فروردین امسال حداقل 70 یا 80 درصد تورم روی سبد معیشت خانوار داشتیم، اما افزایش حقوق کارگران ماهر کشور که سرمایه ملی و کشور را تشکیل می دهند. چرخاندن چرخ اقتصاد تنها 22 درصد بود. آیا در این شرایط باز هم از تحکیم خانواده و بچه دار شدن صحبت می کنند یا انتقاد می کنند که چرا نیروهای متخصص مجرد می مانند و از سر ناچاری و اجبار مهاجرت می کنند؟ کارگر ماهر که به هر کشوری مهاجرت می کند دستمزد روزانه اش بیش از 3 یا 4 دلار است!
زمان انتظار برای افتخار؛ 19 ماه!
به گفته خرمی، از اوایل دهه 90 شوک های اقتصادی پی در پی باعث شده است که کارگران نتوانند بدون مشکل مسکن پیدا کنند و به اموال دسترسی پیدا کنند. “خانه دار شدن” رویای سال ها بوده است، اکنون خرید یک ماشین ساده برای کارگران نیز رویایی است. “غرور شدن” رویایی است که به سادگی با کار و عرق ریختن به دست نمی آید.
“غرور شدن یک رویای بسیار دور است”؛ این گزاره را می توان به راحتی با بررسی قیمت های بازار اثبات کرد. بر اساس جدول قیمت پراید در 6 فروردین، ارزان ترین نوع این خودرو پراید سدان است که 213 میلیون تومان در بازار قیمت دارد. فرض کنید یک کارگر حداقل دستمزد به طور متوسط 11 میلیون تومان حقوق با احتساب مزایای فراگیر دریافت می کند. قیمت یک دستگاه پراید سدان در بازار 19.36 برابر حقوق ماهانه کارگر است. به عبارت ساده تر، یک کارگر حداقل دستمزد با حقوق ماهیانه 11 میلیون تومان باید بیش از یک سال و نیم، دقیقاً 19 ماه کار کند، ریال خرج نکند، غذا نخورد، بچه را به مدرسه نفرستد، بیمار نشود. . و خانه اجاره نکنید. کل درآمد ماهیانه اش را در حساب بانکی پس انداز نکنید تا بعد از 19 ماه یک پراید سدان بخرد! آن هم به شرطی که بعد از 19 ماه قیمت پراید سدان همان 213 میلیون تومان بماند و گران نشود!
بنابراین، با رسیدن زمان انتظار برای خرید ساده ترین نوع پراید به 19 ماه، کارگران چگونه می توانند یک خواربار فروشی شخصی داشته باشند؟ وقتی نمی‌توانی یک پراید ساده بخری، چگونه می‌توان به داشتن خانه امیدوار بود، اساساً چگونه می‌توان زندگی کرد؟
آیا در چنین شرایطی واقعیت های موجود و ناتوانی بیش از نیمی از جمعیت کشور در تامین ساده ترین نیازهای زندگی، دولت و مسئولان را وادار خواهد کرد که از تصمیم ناعادلانه خود مبنی بر افزایش 35 و 22 درصدی دستمزدها عقب نشینی کنند و دستمزد را افزایش دهند. دستمزد کارگران بخش خصوصی که از فقدان امنیت شغلی و تشکل آزاد رنج می برند و عملاً قدرت چانه زنی و نفوذی برای رسیدن به نتیجه مطلوب ندارند تا به اندازه تورم تجمعی یک سال و یک ماه گذشته افزایش یابد؟ تورم تجمعی بین ابتدای فروردین سال گذشته تا پایان فروردین امسال حداقل 70 تا 80 درصد بوده است. بنابراین اگر 40 الی 50 درصد دیگر به حقوق کارگران اضافه شود، آنها از فقر نجات نمی یابند، فقط می توانند مانند فروردین سال قبل زندگی کنند.
گزارش: نسرین هزاره مقدم
رکنا نیوز
