اسپوتنیک 2 از مدار خارج شد

در 14 آوریل 1958، ماهواره اسپوتنیک 2 پس از گذشت 162 روز از ماموریت خود با زمین برخورد کرد. این اولین فضاپیمایی بود که یک حیوان زنده را حمل کرد.

مسافر اسپوتنیک 2 سگی به نام لایکا بود که احتمالا فقط چند ساعت در فضاپیما دوام آورد.

پس از ساخت و پرتاب فضاپیما به خارج از مدار زمین، دانشمندان به دنبال کشف شرایط حیات در سایر سیارات منظومه شمسی بودند. بنابراین حیوانات مختلفی را برای بررسی شرایط آب و هوایی فرستادند.

اما فرآیند فرستادن سگ به فضا به درخواست نیکیتا خروشچف، دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد.

دانشمندان تنها چهار هفته فرصت داشتند تا اسپوتنیک 2 را طراحی و بسازند. این فضاپیما بزرگتر و پیچیده تر از مدل قبلی خود بود و ابزارهای علمی و کابین مجهز به دوربین را حمل می کرد.

کابین مجهز به سیستم بازیابی هوا و بالشتک است و لایکا می تواند در آن بنشیند یا دراز بکشد. مجموعه ای از الکترودها به او وصل شد و به او دسترسی به غذا و آب به شکل ژلاتین داده شد.

اما دانشمندان زمان کافی برای برنامه ریزی بازگشت لایکا نداشتند. آنها قبل از پرتاب می دانستند که این پرواز یک طرفه است، اما شوروی آن را برای مدت طولانی مخفی نگه داشت.

هدف از این مأموریت اثبات این بود که خدمه فضاپیما می توانند با خیال راحت مرحله پرتاب را پشت سر بگذارند، وارد مدار شوند و بی وزنی را تجربه کنند.

اسپوتنیک 2 راه را برای سفرهای فضایی انسان هموار کرد و اولین اطلاعات را در مورد نحوه تعامل موجودات با محیط سفر فضایی به ما داد.