پاندا قرمز ظاهری زیبا و به راحتی قابل تشخیص دارد
پاندا قرمز به راحتی با خز قرمز مایل به قهوه ای در بالا و سیاه در قسمت زیرین با علائم سفید روی صورتش قابل تشخیص است.
این ترکیب رنگی به آنها کمک می‌کند تا با خزه‌های قرمز، گلسنگ‌های سفید و برگ‌های زرد-نارنجی-قرمز زیستگاه جنگلی خود، استتار کرده و از شکارچیان پنهان بمانند.
پاندای قرمز با پاندای غول پیکر ارتباط نزدیکی ندارد
پاندای قرمز با وجود نامش، در واقع ارتباط نزدیکی با پاندای غول پیکر ندارد. در واقع، نام پاندا برای اولین بار برای این حیوان استفاده شد و نه برای خرس سیاه و سفید بزرگتر.
Frédéric Cuvier، جانورشناس فرانسوی، اولین بار در سال 1825 پاندا قرمز را توصیف کرد، دهه ها قبل از فهرست بندی پاندا غول پیکر.
پاندای قرمز خانواده ژنتیکی مستقل خود را دارد
پانداهای قرمز تنها موجودات زنده در خانواده خود، Ailuridae هستند. در واقع، موقعیت طبقه بندی آنها مدتهاست موضوع بحث علمی بوده است. آنها ابتدا در خانواده راکون و سپس در خانواده خرس طبقه بندی شدند. با این حال، پانداهای قرمز بر اساس آخرین تحقیقات ژنتیکی در خانواده مستقل خود قرار می گیرند.
دم پاندا قرمز نقش مهمی دارد
پاندا قرمز دارای دمی بلند و پرپشت با حلقه های قرمز و زرد است. این حیوان از دم خود برای حفظ تعادل روی درختان استفاده می کند. علاوه بر این، در زمستان آن را به دور خود می پیچد تا گرم بماند. پاندای قرمز حتی می تواند از دم خود به عنوان بالش برای خوابیدن استفاده کند.
پاندا قرمز دوست دارد بامبو و غذاهای شیرین بخورد
پانداهای قرمز نتیجه چیزی هستند که طبیعت گرایان آن را تکامل همگرا می نامند: آنها به عنوان گوشتخواران طبقه بندی می شوند، اگرچه مانند پانداهای غول پیکر عمدتاً از بامبو تغذیه می کنند.
پانداهای قرمز رژیم غذایی خود را با میوه ها، پرندگان و تخم مرغ پرندگان و همچنین حشرات تکمیل می کنند و به غذاهای شیرین علاقه دارند. آنها همچنین دارای یک پاندای غول پیکر، یک استخوان مچ دست اصلاح شده برای گرفتن بامبو هستند.
پاندای قرمز بیشتر وقت خود را صرف خوردن و خوابیدن می کند
به دلیل محتوای کم مواد مغذی رژیم غذایی، پانداهای قرمز اغلب انرژی کمی دارند و بیشتر وقت خود را صرف خوردن و خوابیدن می کنند.
در دمای بسیار پایین، پانداهای قرمز می توانند خفته و غیرفعال شوند. سرعت متابولیسم آنها کاهش می یابد و تنها هر چند ساعت یک بار افزایش می یابد تا زمانی که حیوان بیدار شود و بتواند برای غذا جستجو کند.
پاندا قرمز در بالا رفتن از درختان بسیار خوب است
پانداهای قرمز کوهنوردان ماهری هستند و از درختان برای سرپناه، فرار از شکارچیان و برای آفتاب گرفتن استفاده می کنند.
مچ پاهای آنها بسیار انعطاف پذیر است و می توانند مستقیماً از درخت بالا بروند. پنجه های بلند، تیز و نیمه جمع شونده نیز به آنها کمک می کند تا به راحتی از شاخه های درخت عبور کنند.
پاندا قرمز هنگام تحریک یا تهدید روی دو پای خود می ایستد
پانداهای قرمز می توانند روی دو پا بایستند. این در واقع یک مکانیسم دفاعی است زمانی که حیوان تحریک یا تهدید می شود که بزرگتر شود. علاوه بر این، آنها می توانند صداهای بلند ایجاد کنند، با پنجه های تیز خود از خود دفاع کنند، یا بوی بد را از غدد بویایی خود آزاد کنند.
پانداهای قرمز بیشتر اوقات منزوی هستند
پانداهای قرمز معمولاً موجوداتی منفرد هستند، اما در طول فصل تولید مثل به صورت جفت دیده می شوند. مانند پاندا غول پیکر، پاندای قرمز ماده تنها یک یا دو روز در سال بارور می شود.
پس از جفت گیری، ماده لانه می سازد یا از تنه درختان توخالی یا غارهای کوچک برای زایمان استفاده می کند. حیوان نر به ندرت به جفت خود کمک می کند تا جوانش را بزرگ کند.
پاندا قرمز روز خاص خود را دارد
از سال 2010، سومین شنبه سپتامبر به عنوان روز جهانی پاندا قرمز جشن گرفته می شود. هدف این اقدام افزایش آگاهی عمومی و حمایت از حفاظت از پانداهای قرمز است که زندگی آنها به دلیل از دست دادن زیستگاه و شکار غیرقانونی در خطر است.
ممکن است کمتر از 10000 پاندای قرمز در طبیعت باقی مانده باشد که در جنگل های کوهستانی کشورهای آسیایی مانند نپال، هند، چین، بوتان و میانمار یافت می شوند.
منبع
عصر ایران
رکنا نیوز
