پرستار جوان کرمانشاهی بیکار بود تو آزادی

سالم خبر: برخی رسانه ها از مرگ مردی 32 ساله خبر دادند که با چاقو خود را مجروح کرد. ساسان نام داشت و تا چند ماه پیش به عنوان پرستار در بیمارستان امام خمینی (ره) کرمانشاه، در بخش سم شناسی، همان بخشی که با موضوع خودکشی سروکار داشت، کار می کرد.

او چند روز پیش در همان بیمارستان روی یکی از تخت های همان بخش درگذشت. دوستان و همکارانش گفتند: ساسان پس از تمدید نشدن قرارداد و به دلیل فشار روحی به زندگی خود پایان داد.

محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه سالمندان با تایید خبر خودکشی این جوان 32 ساله می گوید: او پرستار ثبت نام شده بود و تا چندی پیش قراردادش در ایام کرونا تمدید شد اما از آن زمان به بعد چند ماه است. پیش از این، قرارداد او تمدید نشده است.

این پرستار تمدید نشد و پس از آن مدتی بیکار ماند و متأسفانه به زندگی خود پایان داد.

شریفی مقدم می گوید: خودکشی یک موضوع چندوجهی است که به عوامل درونی و بیرونی بستگی دارد، ما به عوامل درونی نمی پردازیم، اما با توجه به عوامل بیرونی باید بگوییم که طبق برخی تحقیقات، آمار تمایل به خودکشی وجود دارد. در دوره کرونا افزایش یافته است. به عنوان مثال تحقیقی در ملایر در دوران کرونا انجام شد و بر اساس این تحقیق بیش از 27 درصد پرستاران افکار خودکشی داشتند و بیش از 9 درصد آماده خودکشی بودند.

شریفی مقدم به وضعیت نامناسب پرستاران اشاره می کند و می گوید: فضای پرستاران محدود است و همه مسئولان مسئول ایجاد چنین فضایی هستند. در دوران کرونا، پرستاران

شرایط آنها بسیار سخت بود. به دلیل کم بودن تعداد پرستاران و در دسترس نبودن تجهیزات لازم در ابتدای شیوع ویروس کرونا، تعداد فوتی‌های پرستاران بر اثر کرونا در ایران زیاد بود. کرونا اثرات زیانبار زیادی بر جامعه پرستاری کشور داشته است. پرستاران کسانی هستند که بیشترین تماس را با بیماران کرونایی دارند و میزان استرس و اضطراب در این مدت برای آنها بسیار شدید بوده و ادامه این اضطراب و استرس گاهی منجر به افسردگی می شود.

وی ادامه می دهد: تعداد فوت پرستاران جوان ما در سال 1402 زیاد بوده اما علت مرگ آنها مشخص نیست. گاهی اوقات به دلیل فشار کاری زیاد این اتفاق می افتد و متاسفانه گاهی ممکن است به دلیل اقدام به خودکشی باشد که همانطور که گفتم اغلب پنهان است.

هنوز اطلاعات دقیقی از آمار نداریم.

شریفی مقدم می افزاید: پرستاران معمولا در اعتراض به شرایط بد خود مورد توبیخ و تهدید قرار می گیرند. در برخی موارد، بخش‌ها و بیمارستان‌های پرستاران معترض را جابه‌جا کردند. در واقع آنها به جای یافتن راهی برای حل مشکل پرستاران، با آنها برخورد می کنند و گاهی آنها را به بیمارستان راه نمی دهند و آنها را تهدید به اخراج می کنند.

دبیرکل خانه سالمندان تایید می کند: جامعه پرستاری در بحران شدیدی به سر می برد و هیچ یک از مسئولان توجهی به این وضعیت ندارند. در این مورد تعداد مهاجران به بیش از 3000 نفر رسید و افراد بی‌شماری از شغل خود و کسانی که همچنان معترض باقی ماندند استعفا دادند./ ایلانا