آشنایی با افشین مهین; ایلان ماسک همکار ایرانی و طراح ربات جراح نوراللینک

افشین مهین طراح ایرانی است که با همکاری ایلان ماسک در پروژه نوراللینک موفق به تولید قطعاتی شد که به عنوان رابط بین مغز و کامپیوتر عمل می کند و انجام فعالیت های مختلف را برای افراد دارای معلولیت آسان می کند. او با همکاری تیمش در آژانس Card79، قطعاتی را تولید می‌کند که با قرار دادن آنها در جمجمه با مغز در تعامل است و به فرد اجازه می‌دهد با استفاده از مغزش رایانه‌ها را کنترل کند.

از سوی دیگر ماهن و تیمش در تکمیل این پروژه یک ربات جراحی و یک دستگاه پوشیدنی طراحی کردند تا فرآیند پیوند مغز با سهولت بیشتری انجام شود. این دستگاه پوشیدنی شبیه یک سمعک مدرن است که با تغییراتی در سال 2020 معرفی شد و پس از مدتی برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت.

همکاری مهین با Neuralink منجر به عقد قرارداد با سایر شرکت های نوروتکنولوژی شده است. به عنوان مثال، او یک هدست برای Cognito Therapeutics برای بیماران مبتلا به آلزایمر طراحی کرد و اکنون در پروژه ای با Sciences Corp روی دستگاهی برای افراد کم بینا تحقیق می کند. علاوه بر این، استارتاپ Prophetic.AI Card79 را برای پروژه شگفت انگیز خود در ارائه توانایی کنترل محتوای خواب انسان با استفاده از هوش مصنوعی انتخاب کرد.

آماده سازی برای همکاری با Norallink

به گفته ماهن، آنها در ابتدا با شرکتی به نام Recon Instruments در ونکوور، کانادا همکاری کردند. این شرکت عینک های آفتابی ورزشی را با فناوری یکپارچه تولید کرد و تمرکز خود را بر ادغام سایر فناوری ها مانند پردازنده و دوربین در قاب عینک داشت. از سوی دیگر، این عینک به اسکن های سه بعدی دقیق و داده های آناتومیکی نیاز دارد تا دستگاه را به راحتی دور سر فرد قرار دهد. چنین پروژه ای با توسعه عینک گوگل همزمان شد و به همین دلیل ساخت این عینک ها می تواند نقطه عطفی در دنیای گجت ها باشد.

بعدها، تجربه افشین ماهین در مدل سازی آناتومی سر انسان منجر به همکاری با تیم Norallink شد. واضح است که تجربه قبلی او در توسعه فناوری پوشیدنی متمرکز بر سر یک عامل کلیدی در این همکاری بود. کار با Nuralink در اواخر سال 2018 آغاز شد و طراحی مهین در تیزر این پروژه به نمایش گذاشته شد.

یکی از چالش های این پروژه ساخت قطعات با در نظر گرفتن تجربه کاربری بود که به دلیل عدم آزمایش رسمی تراشه ها، توسعه آن کند بود. به گفته ماهن، فرآیند طراحی شامل تحقیقات ثانویه گسترده ای برای درک چالش هایی است که افراد به اصطلاح دارای معلولیت با آن مواجه هستند:

“هدف ساخت دستگاهی بود که با بررسی نتایج این تحقیق به آنها امکان انجام فعالیت های غیرممکن را می داد. ما همچنین از راه حل هایی در طراحی سیستم استفاده کردیم تا کنترل آسانی را برای فرد یا اطرافیانش فراهم کنیم.

ملاحظات ایمنی Neuralink

میهین و تیمش اولین نسل ربات Neuralink را از ظاهر غیرجذابش دوباره طراحی کردند تا فرمی مناسب‌تر برای آزمایش‌های بالینی پیدا کنند. آنها همچنین قصد داشتند با همکاری مهندسان پروژه پوشش هایی برای نمای بیرونی ربات ایجاد کنند تا آن را ساده و از نظر بصری مفید کنند. در این روش طراحی، ایمنی بیمار عامل اصلی در نظر گرفته شد.

یکی از مهم ترین نکات در طراحی ربات ها، در نظر گرفتن نکات لازم برای جلوگیری از آسیب رسیدن به دست است. از آنجایی که ماشین ها از استحکام مکانیکی و الکترونیکی بالایی برخوردار هستند، به همین دلیل اگر انگشت یا دست فرد در مسیر این نقاط قرار گیرد، ممکن است آسیب های جدی به دنبال داشته باشد.

طراحی ربات و هوش مصنوعی

طراحی ربات جراح نیازمند تلاش همه نیروها بود و به همین دلیل همکاری تیم مهین و مهندسان مکانیک برای ساخت دستگاه به بهترین شکل صورت گرفت. در ابتدا، کار بر روی طراحی قسمت سوزنی ربات به عنوان حساس ترین قسمت، که بخشی مسئول قرار دادن رشته های عصبی برای ثبت فعالیت مغز است، آغاز شد. در مرحله بعد، پس از تایید طراحی و مونتاژ رابط سر ربات، نوبت به بدنه ربات رسید که با مشارکت تیم طراحی الکترومکانیک داخلی به خوبی پیش رفت.

در نهایت با نهایی شدن طرح ها، واحدها ساخته و مونتاژ شدند و ربات تحت آزمایشات بعدی قرار گرفت تا از عملکرد قطعات مختلف آن اطمینان حاصل شود. به گفته ماهن، تمرکز فعلی این فناوری کمک به کسانی است که بیشتر به آن نیاز دارند. مخصوصاً معلولین. هوش مصنوعی همچنین برای بررسی مستقیم چالش‌های پیش روی آنها استفاده خواهد شد و نقش کلیدی در توسعه ابزارهای فناوری عصبی ایفا خواهد کرد. البته میهن معتقد است که با وجود پتانسیل فعلی Neuralink و سایر پروژه های نوروتکنولوژی، هنوز جای تحقیق و افزایش کارایی ابزارهای این فناوری وجود دارد و دانشمندان برای درک کامل پتانسیل آن به آزمایش های بیشتری نیاز دارند.

با این حال، افشین مهین در مورد عواقب ادغام فناوری عصبی و هوش مصنوعی مطمئن نیست و اگرچه آینده ای مثبت و انسان محور را متصور است، اما نگرانی هایی در مورد امنیت حریم خصوصی کاربران دارد. به گفته وی، خط ارتباطی بین مغز و رایانه در حال حاضر حجم عظیمی از داده ها را انتقال می دهد تا تجربه کاربری بهتری برای افراد دارای معلولیت فراهم کند. با این حال، بحث اصلی حول این است که آیا شرکت ها به این داده ها دسترسی دارند یا خیر. در واقع باید مشخص شود که مخاطب سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی کاربران هستند یا شرکت توسعه دهنده آنها. بنابراین، حریم خصوصی و استقلال کاربران باید قبل از هر چیز در نظر گرفته شود.

چالش های همکاری با شرکت ها

افشین محین با بیش از یک دهه تجربه در این زمینه اذعان می کند که مشتریان و شرکت ها اغلب اطلاعات محدودی در مورد پروژه های خود به اشتراک می گذارند و به عنوان مشاور معمولاً به استراتژی های تجاری بلندمدت مشتریان خود دسترسی ندارند. به همین دلیل، برای درک بهتر شرکت ها و ایده های آنها، اغلب پیشینه آنها را بررسی می کنند و فعالیت های گذشته خود را زیر ذره بین قرار می دهند. او معتقد است که بیشتر کارآفرینان و بنیانگذاران افراد جاه طلبی هستند، اما گاهی اوقات تشخیص بین جاه طلبی واقعی و اهداف ناسالم دشوار است.