سالم الخبر: یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به جماران گفت: در دو سال گذشته حدود 40 نفر از بهترین اعضای هیات علمی برکنار یا بازنشسته شده اند. اتفاقاً به دیوان عدالت اداری شکایت کردند و همه رای به بازگشت به دانشگاه داده شد.
رضا ملک زاده تاکید کرد: فاجعه این است که بهترین اساتید دانشگاه علوم پزشکی تهران به هر دلیلی بازنشسته می شوند و یا اخراج می شوند و در نتیجه تعداد زیادی از جوانان احساس ناامیدی می کنند و دیگر حاضر به حضور در این دانشگاه حتی برای مدتی نیستند. به خاطر خودش تحصیلات تکمیلی. ما این فاجعه را در دانشگاه می بینیم و شما این را در کل کشور به این شکل می بینید.
وی گفت: در حالی که در دانشگاه تهران بیشتر از سایر اعضای هیات علمی دانشگاه تهران کار، تحقیق و تدریس انجام می دهم و بر اساس استانداردهای علمی دنیا بالاترین رتبه علمی را دارم و این اتفاق افتاده است. البته این تنها مورد من نبود و ما این احساس را داریم
فعالیت های دوره کنونی دانشگاه علوم پزشکی تهران منجر به نابودی کل دانشگاه شده است.
موضوع فقط محدود به دانشگاه نیست. به طور کلی در بیشتر امور کشور تلاطم وجود دارد. به عنوان مثال دانشگاه علوم پزشکی تهران یک دانشگاه ممتاز در ایران و جهان بود و در دو سال اخیر 200 امتیاز کاهش یافته است، این به این دلیل است که تیم مدیریت جدید فضایی را در دانشگاه ایجاد کرده است که مراقبت، کار و دلسوزی را کاهش می دهد و فضای ناامیدی را در دانشگاه ایجاد می کند.
من هیچ ضرری نمی بینم از آنجایی که استاد ممتاز بودم، می توانم پنج سال دیگر خدمت کنم. اگر از دانشگاه بازنشسته شوم حقوقم به همین اندازه می شود. اما مسئله اصلی این است که من همیشه به دنبال انتقال تجربه و دانش به دانش آموزان جوان بوده ام و این از آنها محروم است. برای رسیدن به خانواده و ادامه تمرینم وقت بیشتری می گیرم و هیچ آسیبی نمی بینم.
ولی
فاجعه این است که بهترین اساتید دانشگاه علوم پزشکی تهران به هر دلیلی بازنشسته یا اخراج می شوند و در نتیجه تعداد زیادی از جوانان احساس سرخوردگی می کنند و دیگر حاضر نیستند حتی برای تحصیلات تکمیلی به این دانشگاه بیایند. ما این فاجعه را در دانشگاه می بینیم و شما این را در کل کشور به این شکل می بینید.
به طور کلی همه دانشجویانی که به دانشگاه می آیند برای خود الگو قرار می دهند. اغلب الگوها در دانشگاه ها معمولاً اساتید برجسته هستند. وقتی جوانی می بیند که با فردی که تمام عمر برای این مملکت کار کرده، تحقیق کرده و درس داده، با بی ادبی و بی احترامی برخورد می شود، احساس پوچی می کند و دیگر امیدی برایش باقی نمانده است.
من نزدیک به 45 سال است که مسئولیت های مختلفی در جمهوری اسلامی ایران بر عهده داشته ام، زمان زیادی را صرف آموزش دانشجویان، دستیاران و فوق تخصص ها کرده ام و تحقیقات زیادی انجام داده ام. وقتی ما زیاد
بی احترامی کردند، دیگر امیدی به کسی نبود و از کشور دلسرد شدند.
سرمایه اصلی هر کشور نفت و منابع نیست، بلکه مردم هستند. افراد با استعداد و توانمند. زمانی که ناامیدی در میان این گروه ایجاد می شود، مهاجرت اجباری را آغاز می کنند و متاسفانه این مهاجرت روز به روز بیشتر می شود و ابعاد وسیع تری به خود می گیرد. حتی آنهایی که به خارج از کشور رفتند و قرار بود بیایند، نمی آیند.
من می توانم در ایران و هر جای دنیا کار کنم. اما ترجیح می دهم بقیه عمرم را در ایران بگذرانم و به مردم ایران خدمت کنم. هنوز هم می توانم در هر دانشگاهی که بخواهم تدریس کنم. شما کار تحقیقاتی بزرگی انجام داده اید که هرگز نمی توان آن را متوقف کرد. ادامه بده همچنین با وجود اینکه مشاغل و مسئولیت های زیادی دارم، مدت زیادی است که طبابت می کنم و انشاالله به این کار ادامه خواهم داد./جماران
منبع خبر: https://www.saalemnews.com/news/16511/%D8%A7%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%AC-%DB%8C%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA%DA%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%AF%D9%88%D8%AF-40-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D9%87%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B7%DB%8C-2-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA%D9%87
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز