به گزارش خبرنگار ایلنا، داریوش یاری در ابتدای این نشست گفت: «شور عاشقی» فیلمی است که به کارگردانی دل ساخته ایم. شاید اگر قرار بود این فیلم را با منطق و دلیل بسازیم، به هزار و یک دلیل نباید آن را می ساختیم. عشقی که داشتیم دلیل اصلی ساخت این فیلم بود. ما در دل محیط طبیعی کار میکردیم و چون نمیخواستیم به قلک امام حسین (ع) تبدیل شود. از همسرم هم ممنونم که خانه شما را فروخت و اولین چراغ تولید این فیلم را روشن کرد.
وی افزود: همه کارهای من، تله فیلم، فیلم، مستند و… را دیده اید، داریوش یاری اصرار دارد که ذوالفش مربوط به امام حسین (ع) است. وقتی به واقعه کربلا و بعد از آن نگاه می کنم باید نوری بتابد تا حقیقت و دروغ را بفهمم و از او تشکر می کنم که من را به عنوان دوست در کنار خود دارد. احساس میکردم باید به اصل داستان برسم و سؤالاتی را که همیشه به دنبال آن هستیم، درک کنم. حسین هنوز آنجاست و آنهایی که پرچمش را برافراشتند خوشحالند.
فریدون شیردل کارگردان این اثر گفت: اگر می خواهند در جشنواره ها جایزه بدهند به این گروه بدهند. روند سختی در این کار وجود نداشت، یکی به دلیل حمایت حمایت و همراهی دوستان و دیگری به دلیل شناخت کار آقای یاری.
وی افزود: شاید سخت ترین قسمت کار شب بود چون نمی خواستیم شب های پرشور داشته باشیم و می خواستیم فضای غم انگیز کاروان را به تصویر بکشیم. بنابراین ما به نور مشعل متوسل شدیم.
پیام احمدی نیا بازیگر این فیلم گفت: چالش اصلی این فیلم تکنیک بازیگری برای ایفای نقش شمر بود. من می خواستم شطرنج را طوری بازی کنم که قبلاً هرگز بازی نکرده بودند.
وی ادامه داد: تصویر شمر در تعزیه در ذهن همه ما نقش بسته است. تصویری از این عدد در فیلمنامه وجود داشت، اما سعی کردم از آن تصویر فاصله بگیرم. مثلاً نشان دادن شکم برگی یا مشروب شمر را دوست نداشتم و دوست داشتم مخاطب از رفتار این موارد متاثر شود.
شهره موسوی دیگر بازیگر این فیلم گفت: سلما انتخاب من نبود. ابتدا قرارداد را امضا کردم، سپس فیلمنامه را خواندم. ابتدا برای نقش سلما انتخاب نشدم اما در مراحل پیش تولید تصمیم گرفتند که این نقش را بازی کنم. تمام وزن داستان بر دوش سلما بود و آقای یاری خیلی به این نقش پاسخ می داد.
وی افزود: تا به حال نقش تاریخی را بازی نکرده بودم و شور عشاقی اولین تجربه من در این زمینه و ژانر بود.
سید محمود موسوی نژاد صدابردار این فیلم گفت: صداگذاری یک اثر تاریخی بسیار متفاوت است و از نظر محیطی و فضایی بسیار سخت است. در این اثر به دلیل موضوع خاص، حتی سعی کردیم صدای برخی چیزها را که در تصویر می بینیم نشنوم و در نتیجه به حال و هوای فیلم کمک کنیم. من به شخصه ارادت خاصی به ائمه دارم و تمام تلاشم را کرده ام.
نیاز حمیدی طراح صحنه و لباس این اثر گفت: سعی کردم فضای ذهنی ام را طوری ایجاد کنم که باورهای مردم جریحه دار نشود. سعی کردیم از کلیشه ها دور بمانیم و صفر تا صد از این آثار را تولید کردیم.
پیام حسین سوری طراح صحنه گفت: فیلم شور عشاق تجربه عجیب و جالبی بود و خوشحالم که در کنار داریوش یاری تاثیری هرچند کم گذاشتم.
داریوش یاری در پاسخ به این سوال که آیا این فیلم به سرنوشت فیلم رستاخیز دچار می شود؟ وی توضیح داد: ما سعی کردیم از این اتفاق جلوگیری کنیم. آقای مجید مجیدی از تدوین فیلمنامه تا تدوین فیلم همراه ما بود و تنها دغدغه ما این بود که در روحیه مذهبی مخاطب و سرشار از ایمان بمانیم و مخاطب باورمان نکند. حدود 30 نفر از کارشناسان بنیاد فارابی این فیلم را تماشا کردند. حتی گاهی مقاومت می کردم و برخی به من هشدار می دادند که مراقب باشم. در این فیلم مراقب بودم که به اهل سنت توهین نکنم. من حدود 30 سال است که با این مفاهیم آشنا هستم و کتاب های زیادی خوانده ام. شور عشاقی را فیلم داریوش یاری نباشید، بلکه بیشتر آن را ارادت سینمای ایران به حسین بن علی (ع) بدانید.
یاری افزود: این فیلمنامه برای سریال نوشته نشده است. من نتوانستم این داستان را از ذهنم بیرون کنم و طرح کلی یک فیلم کوتاه، یک فیلم تلویزیونی، یک فیلم و یک سریال را نوشتم. اشتیاق عاشقانه باید ساخته می شد.
داریوش یاری درباره نقطه تاریخی مسیر کاروانیان توضیح داد: سه مسیر مهم برای حرکت کاروان آل الله از کوفه به شام وجود دارد. یکی راه معروف سلطانیه. مسیر دیگری که مورخان آن را چندان تایید نمی کنند، مسیر فرات است. راهی که از آن می آیند و اکثر تاریخ این را قبول دارد، جاده بادیه نشین است، زیرا جاده کوتاهی است.
داریوش یاری در پایان این دیدار گفت: در تاریخ چیزهای زیادی وجود دارد که نام حضرت زینب(س) را یدک می کشد و باید بدانیم که خواهر ایشان در کنارشان بوده و شنیده شده که صدای ایشان صدای علی بوده است. (مانند). . یادتان باشد کوفه یک فاجعه تاریخی بزرگ است و دوست دارم فیلم بعدی ام درباره ورود کاروان به کوفه باشد.
رکنا نیوز