سایر موضوعات

زمانی که نیاز است! – خبرگزاری آنا

گزارش میدانی از شرایط کاری رانندگان اسنپ

زمانی که نیاز است!

خدمات حمل و نقل اینترنتی به رهبری اسنپ کمتر از یک دهه است که در کلان شهرها فعالیت می کنند. امروزه این خدمات به بخشی جدایی ناپذیر از سیستم حمل و نقل عمومی شهرهای بزرگ به ویژه پایتخت تبدیل شده و مانند خون در رگ های شهر جریان دارد.

به گزارش گروه بازار خبرگزاری علم و فناوری آنا، خدمات حمل و نقل اینترنتی به رهبری اسنپ کمتر از یک دهه است که در کلان شهرها فعالیت می کند. امروزه این خدمات به بخشی جدایی ناپذیر از سیستم حمل و نقل عمومی شهرهای بزرگ به ویژه پایتخت تبدیل شده و مانند خون در رگ های شهر جریان دارد. بر اساس گزارش جدید سالانه شرکت اسنپ، این پلتفرم تاکسی اینترنتی در سال 1401 بیش از یک میلیارد سفر انجام داده و در بیش از 278 شهر خدمات ارائه می دهد. در این میان سهم رانندگان اسنپ چقدر است؟

این گزارش خلاصه ای از زندگی و شرایط کار 10 راننده اسنپ در تهران است که گواه سختی کارشان است. آنها بخش اصلی سپاهی هستند که سالانه هزار میلیارد تومان درآمد دارند، اما درآمدشان آنها را مجبور کرده است که نگران کننده و از سر ناچاری بدون امنیت شغلی به اسنپ بپردازند.

زندگی و سفر در تهران بدون آنها غیرقابل تصور است. سیستم استخدام آسان راننده اسنپ، قیمت بنزین و موارد دیگر دست به دست هم بدهند تا بیش از 4530000 کاربر راننده که 97 درصد آنها مرد و 3 درصد زن هستند در این سامانه کار کنند. در این میان، کرایه های ناعادلانه، نداشتن بیمه، خطر تصادف، فشار ترافیک، رفتار مسافر، هزینه های تعمیر خودرو و غیره. تنها بخشی از سختی های این کار است.

رانندگان مرد اسنپ را می توان به سه گروه تقسیم کرد: افرادی که بازنشسته هستند و برای تامین مخارج زندگی خود در اسنپ کار می کنند، افرادی که از شغل خود ناراضی هستند و پس از ساعت کاری یا در تعطیلات برای گذران زندگی خود در اسنپ کار می کنند و دسته سوم کسانی هستند که در اسنپ کار می کنند. که اسنپ را تنها کار خود می کنند. در دسترس آنهاست و شرایط آنها سخت تر از دیگران است.

موج سواری در دریای آهن و بتن

مرتضی سال ها در اسنپ کار کرده است. او دو فرزند دارد، مستاجر است و 9 ساعت در روز با موتور سیکلت باکسر در تهران کار می کند. او مدام نگران این است که تصادف کند و نتواند به کارش ادامه دهد، زیرا در اسنپ بیمه راننده وجود ندارد.

او گفت: “ببین برادر، من تازه به اسنیپ علاقه دارم.” من روزی 8 یا 10 سفر انجام می دهم. اما اگر اتفاقی برای من بیفتد، چه کسی هزینه دو فرزندم را پرداخت می کند؟ »

مرتضی چند سال اول با ماشین کار می کرد اما بعد از اینکه متوجه شد توان پرداخت هزینه های استهلاک رانندگی اسنپ با ماشین را ندارد، یک موتورسیکلت خرید. موتور سواری در تهران خطرناک و شبیه موج سواری در دریای آهن و بتون است. بررسی آمار 6 ماهه نخست سال جاری شهر تهران نشان می دهد که 50 درصد تصادفات فوتی تنها مربوط به موتورسواران است. مرتضی که توان پرداخت بیمه خود را ندارد نگران است و کابوس اتفاقی که برایش می افتد همیشه او را همراهی می کند.

خطر تصادف

«رضا» دو شغل دارد. او علاوه بر اسنپ در یک شرکت خدمات آسانسور نیز به دلیل مزایای بیمه کار می کند. هر روز بعد از دفتر، 3-4 مسافر را به مقصد می رساند و سپس به خانه برمی گردد. او نمی تواند هزینه های زندگی خود را بدون درآمد اسنپ بپردازد، بنابراین با هر شرایطی کنار می آید. رضا میگه آقا دیه خودمونو میخوریم.

اما داستان «علی» متفاوت است. علی 40 ساله است و بیش از 5 سال است که با اسنپ همکاری می کند. تنها شغلش مانند مرتضی کار در اسنپ است. علی نکات و نکات کار به عنوان راننده اسنپ را می داند و تقریباً در همه بخش های اسنپ به عنوان راننده کار کرده است. از ماشین فوری گرفته تا ماشین جمع کننده غذای فوری. با تمام این اوصاف می گوید: نمی دانم بدون اسنیپ چه کار می کردم.

یکی از دوستانش به دلیل بی توجهی راننده و باز شدن تصادفی درب خودرو دچار ضایعه نخاعی شد. کابوس تصادف با موتورسیکلت و قطع نخاع همیشه او را همراهی می کند. برای علی، کار در اسنپ یک بازی با زندگی اوست.

کمیسیون های ناعادلانه

کسانی مثل مرتضی و علی که فقط از طریق اسنپ درآمد کسب می کنند، شرایط زندگی شان سخت تر از دیگران است. پرداخت ها منظم نیست و اسنپ فود گاهی اوقات پول را پس از یک هفته آزاد می کند.

علی می‌گوید: «قبلاً اسنپ برای برخی از لوازم جانبی مانند لاستیک، روغن، برق و… تخفیف می‌داد، اما حالا مدتی است که خبری از تخفیف نیست. » به گفته مرتضی پورسانتی که اسنپ از رانندگان می گیرد نیز ناعادلانه است. او می گوید: «اسنپ هیچ خدماتی به رانندگان ارائه نمی دهد. فقط درصد پورسانتی که از راننده ها می گیرد زیاد شده به طوری که ابتدا 10 درصد بود و الان 20 درصد پورسانت می گیرد و ما هم از روی اجبار و ناچاری در اسنپ کار می کنیم.

نرخ های پایین

محمد 38 ساله با اینکه فوق لیسانس دارد، یک سال است که در اسنپ باکس کار می کند. گاهی اوقات او فکر می کند که نرخ ها آنقدر پایین است که حتی ارزش شروع کردن را ندارد. اگرچه یکی از دلایل محبوبیت اسنپ سودآوری برای مسافران است، اما به گفته محمد، فشار اصلی بر روی رانندگان است، زیرا اسنپ کارمزد بالایی دریافت می کند.

در این مورد می گوید: «کمیسیتی که اسنپ می گیرد زیاد است. مثلا برای سفری که قیمتش 100000 تومان تعیین شده، 80000 تومان سهم من و 20000 تومان پورسانت خواهد بود.

راهبندان

یکی از عواملی که کار رانندگان اسنپ را در تهران سخت و طاقت فرسا می کند، ترافیک است. بر اساس آمار مشترک سازمان حمل و نقل و ترافیک و پلیس راهنمایی و رانندگی در سال 1400، جمعیت بیش از 9 میلیون نفری پایتخت در مجموع سالانه 4 میلیون و 650 هزار ساعت در روز و بیش از یک و نیم میلیارد ساعت در ترافیک سپری می کنند. سال ترافیک در شهرهای بزرگ به خصوص تهران مانند باتلاقی است که همه از آن فرار می کنند، اما می دانند چاره ای ندارند و در نهایت در یک زمان از روز گیر می کنند. باران، برف، سرمای ناگهانی و یا هر اتفاق دیگری کابوس ترافیکی را برای تهرانی ها به قدری تیره و تار می کند که ترجیح می دهند هر جا که هستند شب ها دیر بمانند، اما درگیر ترافیک نشوند. حال تصور کنید روزانه 9-8 ساعت در خیابان های تهران رانندگی یا موتور سواری می کنید و درآمد شما بر اساس تعداد سفر محاسبه می شود. یعنی اگر به دلیل ترافیک غیرقابل پیش بینی در خیابان گیر کرده اید، بهتر است درآمد خود را برای آن روز محدود کنید.

رفتار مسافر

رانندگان اسنپ لیست بلندبالایی از چالش های مربوط به کار در تهران دارند. احمد حدود 5 سال با اسنپ بوده است. اسنپ ​​شغل دوم اوست و به همین دلیل ساعت های زیادی کار نمی کند و از آنجایی که شغل اولش بیمه است به بیمه اهمیتی نمی دهد اما می گوید رفتار مسافران بعد از ترافیک او را آزار می دهد. از آنجایی که درآمد رانندگان به تعداد سفرها بستگی دارد، تأخیر مسافران برای رانندگان اسنپ هزینه روزانه آنها را به همراه دارد.

برای رضا که تنها شغلش اسنپ موتور است، رسیدگی به مسافران سخت تر است. اگر مسافری به او توهین کند هیچ کاری نمی تواند بکند. رضا گفت: دیر می شود. میگه یه دقیقه دیگه میام ولی نمیاد. وسط راه گفت منو ببر اینجا بعد تحویلت میدم پولت رو میدم. خوب، ما می گوییم این را نمی توان از جانب بادوبی حمل کرد.

زمانی که اسنپ وارد ایران شد یک ویژگی منحصر به فرد برای کاربران داشت. نظرسنجی از مسافران یعنی کاربران می توانستند نظر خود را در مورد راننده و سرویس بیان کنند و نظر آنها در واقع بر سرنوشت راننده و کیفیت خدمات تاثیرگذار بود. سرویس نظرسنجی راننده اسنپ یکی از دلایل محبوبیت این سیستم است، اما این سیستم رتبه بندی یک طرفه به یکی از سخت ترین کارها برای رانندگان تبدیل شده است.

در سرویس‌های اینترنتی مانند اوبر که اسنپ نمونه ایرانی آن است، این تحقیق یک خیابان دوطرفه است. این بدان معناست که رانندگان نیز به مسافران امتیاز می دهند و مسافری که نمره منفی او از حد معینی فراتر رود، نمی تواند برای مدت معینی از سرویس اوبر استفاده کند. اما در ایران این سیستم هنوز به طور کامل فعال نشده است و رویکرد همیشه این است که حق با مسافر است، این موضوع سال ها شرایط کار در اسنپ را برای رانندگان سخت کرده است. واقعیت این است که شرایط اقتصادی رانندگان را مجبور می کند تا همه شرایط را تحمل کنند.

«محمدرضا» بازنشسته و پدر دو فرزند و یک نوه است. به گفته وی وقتی با مستمری نمی توانی سرت را بالا بیاوری چرا اسنپ بد باشد؟!

ترافیک و رفتار برخی از مسافران «محمدرضا» را آزار می دهد. با اینکه می گوید کم کم عادت می کند، اعصابش طاقت فشار ترافیک را ندارد، اما مستمری اش کافی نبود و به قول خودش: «وقتی مجبوری باید».

سوال این است که چگونه می توان شرکتی مانند اسنپ را وادار کرد که بخش کوچکی از تریلیون ها سود خود را برای بیمه کردن رانندگان خود ببرد. آیا اسنپ از آنچه محمدرضا اجبار می نامد برای منافع خود استفاده می کند؟ در شرایطی هستیم که نمونه‌هایی از تاکسی‌های اینترنتی خارجی مانند اوبر و لیفت، تحت فشار سیاست‌گذاران، صاحبان قدرت و نهادهای مدنی، بالاخره حداقل‌هایی مانند خدمات بیمه سلامت را برای رانندگان خود در نظر گرفته‌اند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا