چندی پیش، نتایج مطالعات نشان داد که باغ های آبی و استخرهای شنا به اندازه شرایط آب و هوایی غیرقابل پیش بینی و رشد جمعیت در بحران آب آشامیدنی جهانی نقش دارند.
به گزارش ای بی اس نیوز، محققان بر این باورند که تفاوت فاحش مصرف آب بین شهروندان غنی و فقیر در جستجوی راه‌حل‌هایی برای کمبود آب نادیده گرفته شده و در عوض تلاش برای افزایش عرضه و افزایش قیمت آب مورد توجه قرار گرفته است. به گفته آنها، تنها راه حفاظت از منابع آب، توزیع مجدد عادلانه آب است.
در تحقیقات انجام شده، شهر کیپ تاون در آفریقای جنوبی به عنوان مطالعه موردی مورد استفاده قرار گرفت و نشان داد که ثروتمندترین افراد 50 برابر بیشتر از فقیرترین شهروندان آب مصرف می کنند. دانشمندان گفتند: زمانی که بحران آب در سال 2018 به این شهر رسید، پس از چندین سال خشکسالی، فقیرترین مردم آب کافی برای تامین نیازهای اولیه خود نداشتند.
به گفته محققان، این مشکلات منحصر به کیپ تاون نیست و مشکلات مشابهی را می توان در بسیاری از شهرهای جهان مشاهده کرد. از سال 2000، بیش از 80 شهر بزرگ، از جمله میامی، ملبورن، لندن، بارسلونا، سائوپائولو، پکن، بنگلور و هراره، خشکسالی شدید و کمبود آب را تجربه کرده‌اند.
این پژوهشگران بیان کردند: پیش بینی می شود بحران آب شهری بیشتر شود و بیش از یک میلیارد شهروند در آینده نزدیک با کمبود آب مواجه شوند. یافته‌های گزارش کمیسیون جهانی حفاظت از آب نشان می‌دهد که جهان با بحران آبی روبه‌رو است و تا سال 2030، تقاضا تا 40 درصد از عرضه بیشتر خواهد شد.
هانا کلوک، استاد دانشگاه ریدینگ انگلستان و یکی از نویسندگان این تحقیق جدید، گفت: «تغییر آب و هوا و رشد جمعیت به این معنی است که آب در حال تبدیل شدن به یک منبع ارزشمند فزاینده در شهرهای بزرگ است، اما ما نشان داده‌ایم که نابرابری اجتماعی بزرگترین مشکل برای فقیرترین مردم از نظر دسترسی به آب برای نیازهای روزانه آنها. پیش‌بینی‌های ما نشان می‌دهد که این بحران می‌تواند بدتر شود زیرا شکاف بین ثروتمندان و فقیرها در بسیاری از نقاط جهان افزایش می‌یابد. در نهایت، همه از عواقب آن رنج خواهند برد، مگر اینکه راه های عادلانه تری برای اشتراک آب در شهرها ایجاد کنیم.
این تحقیق که اخیراً در مجله Nature Sustainability منتشر شد، از داده‌ها برای ساخت مدلی از استفاده از آب شهری استفاده کرد که سطوح مختلف درآمد را در نظر گرفت. مطالعه فوق نشان داد که در کیپ تاون، گروه مرفه که 14 درصد جمعیت شهر را تشکیل می دهند، 51 درصد از آب مصرفی شهر را مصرف می کردند. در مقابل، فقیرترین گروه که 62 درصد از جمعیت شهر را تشکیل می دهند، تنها 27 درصد از آب را مصرف کرده اند. بیشتر آب مصرفی گروه ثروتمند برای نیازهای غیرضروری بود.
این مدل که می تواند برای سایر شهرها نیز مورد استفاده قرار گیرد، نشان داد که تغییرات مصرف آب ثروتمندترین گروه نسبت به تغییرات جمعیتی یا خشکسالی های مرتبط با بحران آب و هوا، تأثیر بیشتری بر دسترسی کلی آب دارد. محققان همچنین گفتند که استفاده روزافزون شهروندان ثروتمند از چاه های خصوصی در مواقع کمبود منابع آب زیرزمینی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
دانشمندان تاکید کردند که عدم توجه به نابرابری‌های اجتماعی در بحران آب اغلب به راه‌حل‌های تکنوکراتیک منجر شده است که تنها الگوهای نابرابر و ناپایدار مصرف آب را بازتولید می‌کند که منشأ بحران آب است.
ماریانا مازوکاتو، از دانشگاه کالج لندن و نویسنده اصلی گزارش آب، گفت: «ما به رویکرد بازدارنده‌تر، جاه‌طلبانه‌تر و مشارکتی‌تر برای بحران آب نیاز داریم. ما باید عدالت و انصاف را در مرکز این رویکرد قرار دهیم. این فقط یک مشکل فنی یا مالی نیست.
گزارش جدید به نتیجه‌گیری گزارش سال 2016 اشاره می‌کند که «در اکثر نقاط جهان، دوران آب آشامیدنی ارزان و فراوان به پایان رسیده است».
طبق گزارشی در گاردین، کلوک و همکارانش افزودند: «زمان آن فرا رسیده است که بپذیریم جامعه چگونه باید اساسی ترین منبع طبیعی برای زندگی را تقسیم کند. »
انتهای پیام
