ABSNEWS – مهدی فدایی: پدیده اربعین پر از شگفتی است. نه تنها از نظر کمی که البته آن هم مهم است و مطالب زیادی در مورد آنها گفته و نوشته شده است، بلکه از نظر کیفی نیز بسیار شگفت انگیزتر و حتی شگفت انگیزتر است.
چرا باید میلیون‌ها نفر، زن و مرد، پیر و جوان، و حتی مادران باردار یا صاحبان نوزادان، مایل‌ها و گاه هزاران مایل را طی کنند، سپس در مسیرهای خالی از هر گونه جاذبه گردشگری و احتمالاً در معرض شرایط ضدگردشگری قرار گیرند؟ مثل گرمای بالای 40 درجه، با نظافت ضعیف و امکانات کم، برای رسیدن به کربلا باید پیاده راه بروند؟!
جمعیتی که در بین این افراد با تحصیلات بالا، نخبگان، هنرمندان، تاجران و ثروتمندان و متنعم ها کم نیست!
چه چیزی می تواند این جمعیت انبوه را که ظاهراً دارای نقاط اختلافی متفاوت، حتی برای چند روز است، گرد هم آورد و در پرتو یک نقطه مشترک، همه تفاوت ها و تفاوت ها را کنار بگذارد و نادیده بگیرد؟
پاسخ این سوال را جناب مولانا به زیبایی چنین بیان کرده است:
به سلامتی عشق همه
اتحاد صدها هزار ذره اهدا کرد
مثل زمین تقسیم شده در گذر
یک دست سفالگر
آری حب الحسین یجمانه عصاره این قول است.
اما سوال مهم دیگر این است که اباعبدالله الحسین این جمعیت عظیم را به چه منظوری به عراق و چند برابر کل جهان جذب می کند؟
یا به قول مولوی این استاد و سفالگر ماهر به چه منظور این ذرات پراکنده زمین را به چنین سبو تبدیل می کند و چه شربت گوارایی قرار است این سبو را پر کند؟
پاسخ این سوال را باید در زیارت اربعین جست.
اگر قیام و نهضت حسین بن علی برای نجات بندگانش از جهل و سردرگمی بود، راهپیمایی باشکوه و حیرت انگیز اربعین باید در خدمت این هدف باشد تا بندگان خدا را از جهل و ضلالت و سرگردانی و این هدف بزرگ رهایی بخشد. محقق نخواهد شد. ما به عهد و عهد آیات پایانی این زیارت پایبندیم که یکی از مهمترین آنها «وانسرتی لکم معاذه تطئی یأذانا الله لکم، فاماکم معکم لما ادیوکم» است.
بنابراین منظور از راهپیمایی اربعین، اعلام اراده واقعی نصرت ولی الله، اعلام بیعت با ولی خدا و اعلام عدم همراهی با دشمنان ولی خداست و کیست که نمی داند. نه ولی خدا و دشمنان امروزش. ؟!
انتهای پست/
این مقاله را برای صفحه اول پیشنهاد دهید
