پتانسیل عشایر برای تولید یک چهارم گوشت قرمز کشور

گزارش خبرگزاری رادیو، جناب آقای دکتر مهدی میزبان معاون توسعه و امور زیربنایی سازمان عشایری ایران مهمان برنامه رادیو اقتصاد مجله کشاورزی بودند که در خصوص افزایش میزان تولید گوشت در حال حاضر صحبت کردند.

سوال: نکته جالبی شناسایی شد، امروز دیدم که جامعه عشایری 4 برابر گوشت قرمز وارداتی از کشور تولید می کنند، بنابراین ما این ظرفیت را داریم که این تولید را هم افزایش دهیم. در این خصوص بفرمایید این گوشت قرمز در چه شرایطی تولید می شود و ارقامی که در سایت های اطلاع رسانی می خوانیم صحیح است و چه پتانسیلی برای افزایش این مقدار داریم؟

میزبان: جامعه عشایری کشور با 251 هزار خانوار و یک میلیون و 115 هزار نفر حداقل در یکی از دوره های کوچ تابستانی در تمام استان ها سکونت دارند، گله عشایر 28.5 میلیون رأس است و در هر سال بیش از 200 هزار تن گوشت تولید می کنند. سال گوشتی که بیشتر گوشت قرمز است، دام سبک با تاکید بر گوشت گوسفند و بره است و این را هم بگویم که یکی از تفاوت های دام عشایری و حتی روستایی و صنعتی این است که بالای 70 درصد علوفه آن تامین می شود. از مرتع پس علاوه بر مقداری که شما گفتید و گفتم 200000 رأس و پتانسیل را هم ذکر می کنم. کیفیت گوشت گاوهای عشایری سالم است و حتی این قول را خواهم داد. در برخی کشورها وقتی دام عشایری صادر می‌شود، شنیده‌ایم که از یک منبع معتبر شنیده‌ایم که ارزش گوشت عشایر ایرانی از نظر کیفیت در حد گوشت شکار است و اگر ابتدا روی صادرات آن کار کنیم. دام عشایری علامت بزنیم و روی کیفیت آن کار کنیم، امکان صادرات و عرضه با قیمتی چند برابر قیمت معمولی وجود دارد، اما نشان لازم است. به بسته بندی مناسب و مواردی از این دست نیاز دارد. دوم، نظام تولید عشایری، نظامی متکی بر مراتع است. حالا من این کار را نمی کنم. نمی خواهم بگویم بهترین سیستم است، نه، شرایط به گونه ای است که در کشور ما خشکسالی رخ داده است، آن طرف منابع آبی کم می شود، پوشش مراتع روز به روز کم می شود و حفظ شود. و تقویت نظام دامپروری عشایر در شرایط فعلی به مدت ده سال در قالب بند ب ماده 52 اجرای زنجیره تولید گوشت قرمز را در برنامه خود قرار داده است و به شکلی است که می دهیم. وام به عشایر برای پرواربندی، دام ها را پروار می کنند، رفت و آمدها کم می شود و همه جاهایی که پرواربندی داریم باید علوفه یا غذا باشد. ما از کنسانتره های فرآوری شده استفاده می کنیم، به این ترتیب در ده سال گذشته تولید را از 180 هزار تن به 200 هزار تن رسانده ایم، برنامه ای که در برنامه هفتم پیش بینی شده است که با زنجیره کامل گوشت قرمز و این ظرفیت و پتانسیل اجرا می شود. در جوامع عشایری است که اعلام کنیم 40000 تن به گوشت تولیدی عشایر اضافه خواهیم کرد.

سوال: با توجه به اینکه علاوه بر پرورش عشایری یک سری محصولات جانبی هم داریم، چه چشم اندازی داریم؟

میزبان: جامعه عشایری 25 درصد گوشت قرمز کشور، 35 درصد صنایع دستی کشور را تامین می کند، عشایر بیش از 35 میلیون هکتار مرتع دارند، در این 35 میلیون هکتار علاوه بر مرتع دام، بیش از 2800 گونه نیز وجود دارد. از گیاهان دارویی، صنعتی و غذایی است، حالا می‌خواهم نتیجه‌گیری کنم، عشایر یا جوامعی که این منابع و ظرفیت‌های تولیدی را برای تولید دارند، یعنی قبل از تولید، حین تولید و بعد از تولید با یک مجموعه ای از نامه ها، تجارت ها، افرادی که با این تولید مرتبط هستند، چه برای خرید بذر، چه مواد و مواد، چه کسانی که خریدار و فروشندگان این محصول هستند، بسیاری از مشاغل را حمایت و پرورش داده و راه اندازی می کنند، اما واقعیت این است که تحلیل ما این است حمایتی که باید در این زمینه تولید شود با حداقل سرمایه و با نیروی کار ارزان حمایت ضعیف است، مشکل اصلی عشایر در توسعه فعالیت های تولیدی آنها بیش از هر چیز سرمایه در گردش است، در بسیاری از مناطق حتی اگر تولید آنها باشد. همچنین ظرفیت عشایری که گفتم وجود ندارد، ما به کمک فنی در راستای تولید ملی اعتبار می دهیم و برای اینکه ضریب l شاخص امنیت غذایی کشور را افزایش دهیم، اگر این کار را برای عشایر انجام دهیم، مطالعات انجام شده است. و بررسی های انجام شده توسط سازمان عشایری حاکی از آن است که ارزش افزوده بسیار بالاتر از سایر بخش ها است که از نظر کیفیت بسیار بالا از مزیت نسبی برخوردار خواهد بود.

اقتصاد عشایری خودمختار است اما متاثر از شرایط اقتصادی کشور است

سوال: از آنجایی که محصولات جامعه عزیزمان به مناطق مختلف کشورمان منتقل می شود و زحمت می کشند، آیا بازار بازار خوبی برای آنهاست؟ یعنی در مورد نیروی کار ارزان صحبت کردید اما یک سری مواد اولیه برای این عزیزان وجود دارد که باید با قیمت معمول بازار که معمولا قیمت کمی هم نیست خریداری کنند. آیا دسترسی آنها باعث می شود تا محصولات خود را با قیمت منصفانه به راحتی ارائه دهند یا در این زمینه مشکلاتی وجود دارد؟

میزبان : اینکه ما می گوییم سیستم تولید هزاران سال تا به امروز ادامه داشته است، بنابراین یک سری سازوکارهای عرضه و تقاضای مناسب وجود داشته که تا الان ثابت مانده است، این یک نکته است، نکته دوم این است که می گفتند. که یکی از ویژگی های زندگی و اقتصاد عشایری، خودمختاری و خودکفایی است، اما دیگر اینطور نیست که اکنون کاملاً در رابطه با بازار و مناسبات اقتصادی کشور شکل گرفته است و در این حالت است که ما حذف قیمت، تورم، نرخ ارز ترجیحی از روابط و ناملایمات، جایگزینی برای عرضه نباید نهاده های عشایری داشته باشیم یا دام بخریم یا دام را افزایش قیمت دهیم. بله، در دو سال اخیر عشایر آسیب زیادی دیده اند، یعنی نهاده ها را به قیمت آزاد می گرفتند، آن هم در سالی که خشکسالی بسیار جدی بود، اما قیمت گوشت تغییر نکرد. او را به فروش برخی از احشام سوق داد. حتی در بعضی جاها به نصف قیمتی که پرداخت کرده بود. نکته دیگر اینکه چون سامانه گله داری عشایری بر اساس شرایط محیطی و بارندگی است، پیش بینی می شود امسال در مناطق مرکزی و زاگرس نشین بارندگی داشته باشد. خوشبختانه عشایر دیگر نیازی به تامین نهاده ها از بازار نداشتند. اما سیستان بلوچستان و شرق کشور، شمال شرق و شمال غرب کشور خشکسالی داشتند و همچنان به بازار وابسته بودند، اما شما گفتید چه تاثیری دارد؟ بله دغدغه دارد و ثانیا یکی از مزیت های نسبی گله داری و زندگی عشایری این است که عشایر با این تولیدات بخش زیادی از نیاز اقتصادی جمعیت مناطق، استان ها، شهرهای کوچک، روستاها، حتی وسایل متوسط ​​را تامین می کنند. . شهرهای بزرگ، محصولات گوشت و دام، محصولات لبنی و صنایع. آنها را کاملاً دستی عرضه می کنند، چون الگوی مصرف آنها با گوشت منجمد یکسان نیست، مثلاً در این مکان ها بار اقتصاد کلان کشور را می توان با تأمین بسیاری از اقلام مورد نیاز شرکت در تمام مناطق کشور وارد کرد. به مزایای آنها در مناطق توجه کنید. سازمان امور عشایری متوجه شد که خشکسالی شروع شده، تشدید شده و ادامه دارد، آب رو به کاهش است، زندگی عشایر بر پایه دام و مرتع است، شیوه سنتی بهره برداری از دام و مرتع دیر یا زود با این روند. زندگی ورشکسته، به همین دلیل ما بر اساس روش های کشت و بهره برداری از منابع و مزیت های نسبی هر منطقه عشایری، 9 طرح اصلی تعریف کرده ایم، به عنوان مثال، محل فعالیت ماهیگیری، تولید صنایع دستی خاص، کجا گیاهان دارویی و وجود دارد. زنبورداری در جاهایی و اگر توجه کنیم و سرمایه در گردش، حمایت بازار، آموزش و ارتقای عشایر را فراهم کنیم و نهادهای ذیربط بیایند و وظایف خود را در زمینه خدمات رسانی به جامعه عشایری انجام دهند، می گوییم این جامعه است. جامعه مولد، مولد است و خواهیم دید که با کمی حمایت، این بخش مولد در بسیاری از زمینه ها خود را نشان خواهد داد و ثمره آن را خواهیم دید. ما 4 طرح اصلی داریم. ایجاد زنجیره تولید گوشت قرمز از مرتع تا سفره، توسعه صنایع دستی عشایری، توسعه گیاهان دارویی و گردشگری عشایری با مسلک اجتماعی. اگر نهادهای ذی صلاح در این زمینه به ما کمک کنند قول می دهیم که الان مثلاً بیکاری در جامعه عشایری 4 و نیم، 5 درصد است، اگر کمک کنند این 4 و نیم درصد را به حداقل می رسانیم و به این کمک می کنیم. جامعه مانند گذشته، و همیشه بیشتر برای جامعه ملی و امنیت غذایی خواهد بود.