مقامات شهر بوپال هند سرانجام صدها تن زباله خطرناک را از کارخانه ای خارج کردند که 40 سال پیش باعث “بدترین فاجعه صنعتی جهان” شد.
به گزارش ای بی اس نیوز، نشت گازهای سمی در دسامبر سال 1984 از کارخانه شیمیایی شرکت آمریکایی «یونیون کاربید» در بوپال باعث مرگ هزاران نفر و مسمومیت تعداد زیادی شد.
ماه گذشته و به دنبال انتقاد از کندی پاکسازی کارخانه، دادگاه حکم به انتقال زباله های صنعتی و خطرناک آن داد.
با وجود نگرانی‌های گروه‌های محلی، کاروانی متشکل از 12 کامیون خاک، مواد خام و مواد شیمیایی را از کارخانه به یک زباله‌سوز در جای دیگری در مادیا پرادش تحت تدابیر شدید امنیتی منتقل کردند.
به گزارش بی بی سی، مردم محلی سال هاست که به دلیل آلودگی آب های زیرزمینی نزدیک این کارخانه از بیماری های مختلف شکایت دارند.
آزمایشات آب در آنجا نشان داده است که میزان مواد شیمیایی سرطان زا و موادی که باعث نقص مادرزادی می شوند 50 برابر حد قابل قبول است.
نشت گاز در هند سابقه دلخراشی دارد
در شب 2 و 3 دسامبر 1984، یک ابر سمی ناشی از نشت گاز سمی خطرناک صنعتی بر فراز شهر بوپال هند حرکت کرد که به عنوان بدترین فاجعه صنعتی جهان توصیف شد.
بیشتر بدانید:
فاجعه بوپال به دلیل نشت آفت کش سمی متیل ایزوسیانات در کارخانه American Union Carbide در بوپال، هند رخ داد. در این رویداد که یکی از بزرگترین حوادث صنعتی تاریخ جهان به شمار می‌رود، حدود 3500 کارگر کارخانه جان خود را از دست دادند و ده‌ها هزار نفر دیگر در عرض چند ماه بر اثر پیامدهای این فاجعه جان باختند. تعداد کل قربانیان این فاجعه چند صد هزار نفر تخمین زده می شود.
پس از این فاجعه، بحث مصونیت قضایی مدیران شرکت یونیون کاربید رسوایی بزرگی به راه افتاد و هیچ مسئولیتی متوجه مدیران آن نشد، گویی این فاجعه طبیعی و غیرقابل پیش بینی است و مدیران شرکت می توانند هیچ اقدامی برای جلوگیری از این اتفاق انجام نداده اند.
در فوریه 1989، دادگاه عالی هند به طرف آمریکایی دستور داد 470 میلیون دلار بپردازد که 50 میلیون دلار آن توسط دفتر یونیون کاربید در هند و 415 میلیون دلار توسط دفتر مرکزی اتحادیه کاربید در آمریکا باید پرداخت شود. از این مبلغ 250 میلیون دلار توسط شرکت های بیمه پرداخت شده است.
بازماندگان این فاجعه تنها 25000 روپیه (حدود 540 دلار) غرامت دریافت کردند که در مقایسه با 20 سال رنج بسیار کمرنگ است.
به گفته زیست شناسان محلی، پس از گذشت این همه سال از حادثه، هنوز زمین و شرایط جوی این منطقه مسموم است و همچنان قربانیان به دنیا می آیند و حتی نوزادان معلول نیز متولد می شوند.
انتهای پیام
