به گزارش خبرنگار رکنا به نقل از ایلنابا، شورای اتحادیه کارگران هند علیه خصوصی سازی، این شورا سال 2023 را سال افزایش اعتراضات صنفی در سراسر جهان ارزیابی کرده است.
بر اساس بیانیه این شورا، سال 2023 به دلیل گستردگی و گسترش اعتراضات گسترده کارگران در سراسر جهان علیه سیاست های ضد کارگری و ضد مردمی دولت، قابل توجه بود.
در حالی که کارفرمایان و صاحبان سرمایه پس از کاهش ویروس کرونا در سراسر جهان به افزایش سود خود از طریق استثمار کارگران ادامه دادند، مردم در کشورهای مختلف بارها و به شکلی بیسابقه شرایط زندگی و کار را بهبود بخشیدهاند و با خصوصیسازی و قراردادی شدن مخالف هستند. شرکت ها به بیکاری، تخریب گسترده مشاغل، کاهش حقوق بازنشستگی و غیره اعتراض داشتند.
در ژانویه 2023، پس از دولت فرانسه کارگران در سراسر کشور پس از ارائه طرح خود برای افزایش سن بازنشستگی از 62 به 64 سال، دست به یک سلسله اعتراض و اعتصاب زدند.
در 19 ژانویه، بیش از 10000 کارگر در راه آهن، برق، بهداشت، آموزش و سایر بخش ها در فرانسه دست به اعتصاب زدند و در بیش از 200 تظاهرات شرکت کردند. خدمات قطار و مترو فلج شد، مدارس بسته ماندند و خطوط هوایی و برق تحت تاثیر قرار گرفتند. در 31 ژانویه، ده ها هزار کارگر دست به تظاهرات جدیدی زدند.
در ماه مارس سال گذشته، کارگران برق فرانسه دست به اعتصاب یک هفته ای زدند که تولید برق را 5000 مگاوات کاهش داد که رقمی بی سابقه در تاریخ این کشور بود. علاوه بر این، کارکنان شهرداری به مدت دو هفته از جمع آوری زباله خودداری کردند.
در ماه مه (بهار) 2023، بریتانیا همچنین تا اوایل بهمن ماه صحنه موجی از اعتراضات بود، زیرا مردم به صورت دسته جمعی تجمع کردند تا برای جبران کاهش دستمزدهای واقعی در مواجهه با افزایش تورم، بهبود شرایط کار و پایان دادن به ضد مردمی، دستمزدهای بیشتری را درخواست کنند. سیاست های. علاوه بر این، آنها به طرح دولت برای کاهش ظرفیت قانونی حق اعتصاب اعتراض کردند تا پاییز، کارگران انگلیسی به خیابان ها ریختند و UNITE رهبر این اعتراضات بود.
نزدیک به نیم میلیون کارگر در 1 فوریه 2023 در بریتانیا اعتصاب هماهنگ کردند. به ویژه، کارگران با قانون جدید دولتی که حق اعتصاب را برای کارگران “خط مقدم” مانند پرستاران، امدادگران، آتش نشانان، معلمان و معلمان ممنوع می کند، مخالفت کردند. کارگران راه آهن
سال 2023 نیز سال اعتراض پزشکان و پرستاران است کانادا آنها برای افزایش دستمزد، امنیت شغلی و کاهش حجم کار دست به اعتصاب ۷۲ ساعته زدند. در پایان سال دولت را وادار کردند که تصمیمات تعدیلی خود را در این زمینه معکوس کند و بودجه این بخش را در سند بودجه سالانه این کشور افزایش دهد.
البته تظاهرات مختلفی در اروپای شرقی در حال برگزاری بود. دهها هزار کارگر، دانشآموز و معلم در اعتصاب هستند یونان در 8 مارس 2023، آنها علیه مرگبارترین حادثه قطار در یونان تظاهرات کردند که بیش از 50 کشته برجای گذاشت، از جمله بسیاری از دانش آموزان. اتحادیه های کارمندان دولت، کارگران بندر، فلزکاران و کشتی ها نیز در اعتصاب شرکت کردند.
کارگران راه آهن یونان در ماه آوریل امسال در اعتراض به زیرساخت های ناامن راه آهن و کمبود کارکنان دست به اعتصاب زدند. معترضان با نوشتههای «مرگ بر دولتهای قاتل» و «سیاستهای آنها به قیمت جان انسانها تمام میشود» خواستار پایان خصوصیسازی شدند.
آلمان همچنین صحنه اعتراض کارگران این کشور به سیاست دولت مبنی بر کاهش خدمات اجتماعی به بهانه کمک به جبهه جنگ در اوکراین بود. از سال 2023، اقدامات دولت، به ویژه پس از جنگ در اوکراین، منجر به افزایش قیمت انرژی و مواد غذایی شد و کارگران آلمانی تظاهرات گستردهای را برای بهبود شرایط زندگی و کار برگزار کردند که برخی آن را بزرگترین اعتصاب در کشور میدانند. در سالهای اخیر. . .
در بهار امسال، در یکی از بزرگترین اقدامات جمعی کارگران آلمانی، ده ها هزار کارگر از فرودگاه ها، بنادر، راه آهن، اتوبوس، کشتی و خطوط مترو به سراسر آلمان دست به اعتصاب زدند که بسیاری از خدمات حمل و نقل آلمان را فلج کرد. .
حدود 180000 کارگر فعال در بخش حمل و نقل هوایی و ریلی آلمان اعتصاب یک روزه خود را برای افزایش حقوق خود مطابق با نرخ تورم حداقل 5 درصدی آغاز کرده اند. کارگران فرودگاهی که در چهار فرودگاه آلمان تجمع برگزار کردند به آنها پیوستند. آنها همچنین خواستار کاهش هزینه های نظامی رو به رشد کشور و کمک به کارکنان دولتی از این منابع شدند.
در سال 2023، تظاهرات اول ماه مه در ایالات متحده، بریتانیا، هند، کره جنوبی، ژاپن، اندونزی، تایوان، لبنان، فرانسه، اسپانیا، پاکستان، آلمان، ایتالیا، هلند، سریلانکا، ترکیه و در بسیاری از کشورهای دیگر سازماندهی شده است.
مانند لندن، کارگران و معلمان راه آهن، ارتباطات و بخش دولتی با خصوصی سازی آموزش، خدمات بهداشت ملی، حمل و نقل و سایر خدمات عمومی مخالفت کردند. هندوستان (در این مستعمره سابق انگلستان)، تظاهراتی نیز علیه خصوصی سازی بخش های مختلف توسط اتحادیه ها برگزار شد.
سال 2023، سال گسترش اعتراضات صنفی در کشورهایی بود که چند سال اعتراضات گسترده صنفی در آنها وجود داشته است. ژاپن و آمریکا دقیقاً جزو این کشورهای صنعتی بودند.
به عنوان مثال در ژاپن علاوه بر اعتراض برای افزایش دستمزدها، مطابق با نرخ تورم بی سابقه در کشور، کارگران سوگو و سیبو و همچنین سایر فروشگاه های زنجیره ای ژاپنی دو اعتصاب و تحصن بزرگ در طول تابستان برگزار کردند.
بعلاوه ایالات متحده آمریکا کارگران و سکوهای بی ثبات این کشور را تکان داده است. کارمندان از راه دور از گوگل، آمازون و همچنین نیروهای شرکت پلتفرم از اوبر گرفته تا آمازون و. . آنها در کنار کارگران استارباکس (زنجیره قهوه و نوشیدنی های گرم) بارها اعتراض کردند و سازمان های نوپای خود را تشکیل دادند.
اعتراضات دستمزدی در بخش صنعتی نیز به شکلی بی سابقه در ایالات متحده افزایش یافته است. حدود 13000 کارگر خودرو در ایالات متحده از 15 سپتامبر 2023 پس از شکست مذاکرات با سه خودروساز بزرگ آمریکایی – جنرال موتورز، فورد و آتلانتیس – دست به اعتصاب زده اند.
حجم اعتصابات به حدی بود که پرزیدنت بایدن و همچنین برخی از سناتورهای مشهور دموکرات مانند سندرز، لباس های فرم کارگران را در زمره اعتصاب کنندگان قرار دادند و از آنها خواستند که آرام باشند و قول حل مشکلات را دادند. اعتصاب کنندگان به رهبری اتحادیه کارگران اتومبیل، خواهان افزایش دستمزدها، بازگرداندن حقوق بازنشستگی با مزایای معین برای استخدامهای جدید و بهبود سطح بازنشستگی شدند. از دیگر خواسته ها می توان به بهبود سیستم مراقبت های بهداشتی و احیای بیمه دوران اوباما اشاره کرد.
با توجه به تعطیلی چندین کارخانه و روی آوردن به تولید خودروهای برقی، اتحادیه همچنین خواستار حق نمایندگی کارگران در کارخانههای باتریسازی خودروهای برقی، یکسان بودن نرخ دستمزد این کارگران و ایجاد شغل برای آسیبدیدگان از تعطیلی جریان برق شد. کارخانه ها. کارخانه های موتورسازی
یکی از رهبران اتحادیه گفت: “آنها می توانند افزایش دستمزد ما را دو برابر کنند و قیمت خودروها را افزایش ندهند و همچنان میلیون ها دلار درآمد داشته باشند.” ما مشکل اقتصادی کشورمان نیستیم. “مشکل طمع شرکت است.” این اعتصاب ها سپس به کارگران اجازه داد تا از حقوق خود دفاع کنند.
رشد اعتراضات کارگری در هند و آسیای مرکزی (از جمله کارگران نفت در قزاقستان و قرقیزستان) همزمان با اعتصابات پاییزی دو ماهه کارگران پوشاک رخ داد. بنگلادش که بخش مهمی از اقتصاد این کشور را تشکیل می دهند، دو ماه زندگی این کشور را مختل کردند. البته این دسته از معترضان هنوز موفق نشده اند و با سرکوب حکومتی مواجه شده اند.
در سال 2023 آفریقا نیز وارد صحنه شد و در سپتامبر صدها نفر غنا آنها در اعتراض به افزایش هزینه های زندگی و وخامت اوضاع اقتصادی به خیابان ها آمدند. آنها با در دست داشتن پلاکاردهایی با مضمون “غنا شایسته بهتر است” و “ما به اندازه کافی از دستگاه های رای دهی استفاده کرده ایم” خواستار بهبود خدمات بهداشتی و فرصت های شغلی شدند. اتحادیه های غنا تاکید کرده اند که راه حل بحران اقتصادی این کشور در وام دیگری از صندوق بین المللی پول نیست.
آفریقای جنوبی، نیجریه و سنگال همچنین اولین بار بود که اعتراضات کارگری به این کشورهای توسعه نیافته سرایت کرد، زیرا کارگران این کشورها به استثمار آنها توسط شرکت های چند ملیتی شرق و غرب اعتراض داشتند.
گزارش هایی در مورد چندین کمپین اعتصابی در آمریکای لاتین، به ویژه اعتصاب کارگران معدن طلا مکزیک و صنعت فولاد در آرژانتین برای بهبود شرایط کار، دستمزد بالاتر و منظم کردن کارگران با قرارداد موقت گزارش شده است. در آرژانتین نیز تداوم بحران اقتصادی پس از استقرار دولت دست راستی در آن کشور باعث حضور کارگران در خیابان ها در آخرین ماه سال 2023 شد.
در آمریکای لاتین، علاوه بر اعتراض کارگران مکزیکی و پانامایی به وضعیت فشار بر اشتغال، هزاران معلم مدارس برزیل در تظاهرات های مکرر، آنها خواهان افزایش حقوق خود شدند که با وجود افزایش شدید هزینه های زندگی، سال ها بدون تغییر باقی مانده بود.
در برزیل، یک کشور صنعتی ثروتمند، اعتراضات گسترده ای نیز در میان کارگران بندر، ماهیگیران و دیگر جمعیت های روستایی رخ داده است. شیلی و اکوادور نیز ادامه داد. علاوه بر این، کارگران معدن آمریکای لاتین در سال گذشته بیسابقهترین اعتراضات دو تا سه دهه گذشته را تجربه کردند.
افزایش تعداد اعتراضات کارگری در سراسر جهان نشان می دهد که خشم علیه سیاست های ضد کارگری و سرمایه داری در حال افزایش است. اعتراض کارگران به کاهش دستمزدشان بر هرگونه تعرض به حق تشکل در اتحادیه ها تاکید دارد. آنها مخالف خصوصی سازی هستند و خواهان خروج بخش خصوصی از بسیاری از زمینه ها هستند. آنها خواهان تخصیص منابع برای آموزش، بهداشت و حمایت اجتماعی هستند.
رکنا نیوز