گفتمان غالب در جامعه ما مبتنی بر تعصب است/ یک دستاورد فنی ارزشمند در «تیم دختران» ثبت شد • رکنا

به گزارش ایلنا، اولین قسمت از برنامه «نقد سینما» میز نقد سینمای ایران به فیلم «گروه دختران» اختصاص داشت. مینو خانی در ابتدا درباره «جوخه دختران» گفت: مهم ترین مشکل این فیلم این است که منیر قائدی با یک سری خاطرات مواجه شد اما کار دیگری کرد و همه جا می گوید «هیچ یک از شخصیت ها همتای بیرونی ندارند. ; برخلاف فیلم «ویلایی ها» که واقعیت سینما را خلق می کرد و هر یک از صحنه های آن خاطرات مکتوب زنان دفاع مقدس را یادآور می شد.

وی افزود: اینکه خاطرات را می خوانیم جالب نیست اما پولی نمی دهیم. ما گنجینه گرانبهایی از خاطرات مردان و زنانی داریم که در طول جنگ زندگی کردند. اما چرا باید پس از مواجهه با این خاطرات اصیل، ناب و واقعی، فیلمی بسازیم که شخصیت هایش پاداش بیرونی نداشته باشند؟!

محمد صابری در ادامه جدول نقد و بررسی «گروه دختران» به تجربه فنی این فیلم برای سینمای ایران اشاره کرد و گفت: فارغ از هر رتبه محتوایی، دستاورد فنی ارزشمندی در این فیلم به ثبت رسیده است. علاوه بر این می توان به صحنه پردازی منیر قائدی در صحنه های آتشین اشاره کرد. نمونه هایی از این دست در فیلم «ویلایی ها» وجود دارد. برای مثال به سکانس حمله هوایی اشاره می کنم. از این منظر «گروه دختران» برای منیر قائدی قله محسوب می شود.

صابری درباره سامان لطفیان فیلمبردار «جوخه دختران» نیز گفت: نمی توان از تیم فنی منیر قادی و سامان لطفیان، این جوان خلاق و پرانرژی دهه 60 صحبت کرد، «آتلان» ارزشمند سامان لطفیان را دیده بودیم. کار در سینمای مستند و کارگردانی. سپس «شنای پروانه»، «آتابای»، «شبی که ماه کامل بود» را در سینمای داستانی دیدیم. او به عنوان یک فیلمبردار در سینمای ایران بسیار امیدوارکننده است و «گروه دختران» یکی از آثار درخشان اوست.

این منتقد با بیان اینکه دوست دارم فیلم در مراحل ساخت فیلمنامه تکلیف خود را با مقوله اقتباسی مشخص کند، یادآور شد: گروه نویسندگی «گروه دختران» با دریایی از خاطرات مواجه و درگیر شدند که به نظر می رسد. آنها نتوانستند با خیال راحت فرار کنند، عبور کنند و به ترکیبی از پنج شخصیت برسند که هر کدام با سفر قهرمانانه منحصر به فرد خود روایت می شوند.

وی درباره انتخاب بازیگران «گروه دختران» گفت: فیلم در انتخاب شخصیت اصلی فیلم یعنی نیکی کریمی آسیب دیده است. در واقع وقتی شخصیت اصلی از نظر اکشن تا این حد آسیب پذیر می شود، ناخواسته بر درک ما از کل فیلم تأثیر می گذارد.

در ادامه این برنامه، هادی فیروزمندی در پنل «منتقد سینما» به یادآوری گفت وگوی هفته گذشته منتقد سینما با سید جید پوراحمدی، مدیرعامل صندوق اعتباری هنر پرداخت و گفت: اهالی سینما نقدها و گلایه هایی داشتند. به همین منظور از علی قائم مگی تهیه کننده و عضو انجمن صنفی خانه سینما برای رسیدگی به این موضوع تلفنی دعوت کرده ایم.

در ابتدا علی قائم مگی درباره صدور پروانه نمایش «پرونده باز است» جدیدترین اثر کیومت پوراحمد گفت: پروانه نمایش این فیلم دو روز پیش صادر شد اما مسئولیت آن بر عهده سعید خانی است. کارگردان فیلم، زمان اکران این اثر را مشخص کند.

وی درباره اینکه چرا پروانه نمایش این فیلم زودتر صادر نشد، بیان کرد: کیومرث پوراحمد تدوین فیلم را تا آخرین روزهای سال گذشته انجام می داد که این امر باعث شد تا آماده سازی نسخه نهایی فیلم به تاخیر بیفتد.

این مدیر درباره مشکلات صندوق اعتباری هنری گفت: اواخر سال گذشته با پیامک به من اعلام شد که عضویتم قطع شده و باید دوباره مدارک مربوطه را بارگذاری کنم. ابتدا آن را جدی نگرفتم تا اینکه در ماه می پیامک دیگری دریافت کردم. به سینما رفتم نامه ای دریافت کردم و به صندوق اعتبار هنری بردم. آنجا به من گفتند برای تحقیق باید به وزارت ارشاد بروم. در واقع جهت گیری اشتباهی دادند چون اعضای خانه سینما با صنف گره خورده اند و صنف باید آنها را تایید کند، آنها به ادارات ارشاد استان وابسته نیستند.

من بعد از دریافت و دانلود نامه از سینما پیگیر نشدم.

این تهیه کننده همچنین گفت: چهار نفر از اعضای صنف ما در تعلیق هستند. وقتی می گویند مدارک باید دوباره آپلود و بررسی شود یعنی مشکلی وجود دارد و عضویت را قبول نکرده اند. پس از رسانه ای شدن، روند بررسی صندوق اعتباری هنر تسریع شد. اما من اساساً می گویم چرا باید این کار را انجام داد؟

در ادامه، آمیرزا مافی مجری برنامه با اشاره به اینکه این موضوع تنها صنعت سینما را درگیر نمی کند، بلکه سایر صنایع هنری را نیز درگیر می کند، گفت: اگر به منظور ساماندهی اسناد و جمع آوری اطلاعات این کار را انجام دهند ارزشمند است. . اما اگر هدف چیز دیگری است، باید به آنجا بروید. با توجه به اینکه این مشکل در همه ژانرهای هنری پیش آمده است، برنامه «منتقد سینما» بار دیگر برای دوستان صندوق اعتباری هنر وقت می گذارد.

قائم مقگی خاطرنشان کرد: مردم این مشکل را دارند که سیمرغ فجر دارند. تصور می کنم اطلاعات اشتباه یا ناقص به وزیر داده شود. چون آقای وزیر در مصاحبه ای گفته که این خبر جعلی است در حالی که بسیاری از دوستان ما دچار این مشکل هستند. به همین دلیل از آنها می خواهم وارد داستان شوند و موضوع را ریشه ای حل کنند. از طرفی مدیرعامل و هیئت مدیره خانه سینما در صدد رفع مشکل هستند که جای تشکر دارد.

هادی فیروزمندی در ادامه بررسی سینما با اشاره به وضعیت اکران فیلم ها گفت: با وجود اینکه در حال حاضر حدود پانزده فیلم در اکران داریم، نزدیک به شصت درصد فروش هفتگی متعلق به فیلم «فسیل» است.

وی درباره اکران تابستانی افزود: در اکران تابستانی تلفیقی از فیلم‌های جدید برگزار شد که «مصلحت»، «امپسند»، «عروسی مردم» و «کت چرم» در این فهرست قرار دارند.

فیروزمندی در پاسخ به این سوال که آیا موضوع پروانه نمایش فیلم «مصلحت» حل شده است یا خیر، تصریح کرد: مشکل عدالت حل شده و پروانه نمایش در مرحله صدور است. این فیلم سیاسی پس از دو سال به سینماها بازمی گردد و در تابستان اکران می شود.

میز نقد و بررسی جهان سینما بخش دیگری از نقد و بررسی فیلم بود که با حضور آرش خوشخو و محمدرضا مجداسیان و با موضوع نقد و بررسی فیلم جدید مارتین مک‌دوناف، «اینیشرین بانشیس» برگزار شد.

آرش خوشخو درباره «اینشرین بانشیز» گفت: تا به حال فیلمی ندیده ام که با وجود کیفیت بالای بازی ها، دیالوگ های درجه یک، موسیقی فوق العاده، فیلمبرداری چشمگیر و صحنه و لوکیشن فیلم، آنقدر خالی و خالی باشد که در در پایان حضار می پرسند چه اتفاقی افتاد و چرا این زنجیره وقایع اینگونه به پایان رسید؟

وی همچنین گفت: چهل و پنج دقیقه ابتدایی فیلم که مخاطب را با موضوع دوستی دو شخصیت آشنا می کند فوق العاده است. نماها، موسیقی و غیره افسون کردن عموم؛ اما بعد از آن تبدیل به سیرک واکنش های غیرعادی و نامفهوم می شود. با دیدن فیلم نمی توانید بفهمید که چرا شخصیت ها اینقدر احمقانه رفتار می کنند! چرا یک نوازنده ویولن باید انگشت خود را قطع کند؟

این منتقد افزود: به نظر می رسد مک دونا مهندسی معکوس کرده است و هر رفتاری معنایی اساسی دارد. تنها راه برای درک فیلم جستجوی نمادهاست. «بانش از اینیشرین» بیش از آنچه که شایسته است مورد توجه قرار گرفته و در آینده به فراموشی سپرده خواهد شد.

محمدرضا مجداسیان با اشاره به نمادین بودن «بانش های اینشرین» گفت: در این فضای نمادین مثلث پاتریک، کلم و شیون سه جنس در برابر پوچی هستند. وقتی ناامید هستم چگونه می توانم با زندگی روبرو شوم؟ من می توانم مسیر افسردگی را در پیش بگیرم و کمی مانند شخصیت خواهر مطالعه کنم. یا می توانم سعی کنم مانند شخصیت برادر خیلی خوب و ساده لوح باشم.

وی افزود: اینجاست که شخصیت کلم اهمیت پیدا می کند. او در سنی است که احساس می کند اکنون باید تمام زندگی خود را خلاصه کند و می بیند که چیزی جز معاشرت با افرادی که زندگی پوچ و سطحی دارند، ندارد. بهترین دوستش ترفیع نگرفت و حالا احساس می کند هیچ چیز ندارد. این وضعیت، وضعیت قطع ارتباط با دوستش نیست، بلکه وضعیت انتقام از خودش است. این خشم به سمت خودش است. به همین دلیل قطع انگشت و قطع رابطه با دیگران منطقی به نظر می رسد.

این منتقد سینما توضیح داد: داستان جنگ ایرلند در داستان «بانش آف اینشرین» کارکردی دارد. شخصیت پاتریک از یک آدم ساده به فردی تبدیل می شود که حاضر است دوستش را در خانه خودش بکشد. این روند ناشی از تحقیر ابدی است که انسان احساس می کند. فیلم به نقد مفاهیم انسانی می پردازد و هر کدام از این شخصیت ها نمادی هستند.

مقدسیان در پایان بخش سینمای جهان خاطرنشان کرد: در نقد فیلم رویکردهای متفاوتی داریم که یکی از رویکردهای مهم نقد روانکاوانه و روانشناختی است که از این منظر می توان در فیلم اینیشرین بانشیس به شدت از آن استفاده کرد. .

آخرین بخش نقد و بررسی سینما، میزگرد ویژه ای با موضوع «تصویر زن در سینمای ایران با محوریت سینمای دفاع مقدس» بود که با حضور استاد دانشگاه تینا چهارسوقی امین برگزار شد.

امین با تاکید بر اینکه تصویر زن در سینما به مفهوم بازنمایی اشاره دارد و ریشه در ساختارهای گفتمانی جامعه دارد، گفت: وقتی در جامعه قهرمان زن نداشته باشیم و نتوانیم ارزش ها را شناسایی کنیم. از قهرمانان زن در جامعه، چگونه می توان انتظار داشت سینمای ما دارای قهرمانان زن باشد؟

وی ادامه می دهد: باید ویژگی های گفتمان غالب در جامعه را بررسی کنیم تا بفهمیم چرا نتوانستیم قهرمانان زن در سینما داشته باشیم. گفتمان غالب در جامعه ما مبتنی بر تعصب است. در واقع، در دوگانه سازی خود و دیگری بسیار قوی عمل می کند. او یک حاشیه ایمنی ایجاد می کند و بقیه مشکلات را تشخیص نمی دهد.

این استاد ارتباطات در پایان خاطرنشان کرد: پیامد گفتمان سنتی مردسالارانه این است که زن دیگر می شود و به عنوان موجودی برای شناخت حضور ندارد. بنابراین، جامعه اساساً ویژگی های قهرمانانه را برای او منعکس نمی کند. در حالت بی قهرمان، هر شورشی می تواند قهرمان باشد.

خبر از رکنا