گزارش چگونه روند چالش در 60 روز به تروریسم نوامبر رسید؟

**نسخه اوکراینی ایران

در آن سه روز، هر جنایتی که فکرش را بکنید، زنده سوزاندن، گلو بریدن، شکنجه خیابانی، کودک کشی، شکنجه، هتک حرمت و برهنه کردن، و نکته مهم این است که هزینه کشتار غیرنظامیان نیز در نظر گرفته شده است. توسط دولت

گروه مورد ویژه – بازگشت به خشونت رادیکال دهه 1960 پایان راهی است که طی دو ماه گذشته طی کرده ایم، اگرچه این مسیر از یک اعتراض کاملاً اجتماعی شروع شد و بخشی از مردم به آن پیوستند، اما در کمتر از 60 روز ابتدا وارد فاز هرج و مرج شد و در آخرین روزهای آبان به حادترین مرحله یعنی خشونت مسلحانه رسید.

بنابراین مرحله سوم کنونی که به مرحله گذار از اعتراض و آشوب به تروریسم بدون نقاب رسیده و فاز جنگ داخلی و مسلح کردن مخالفان را در ایذه، اصفهان و مشهد با هدف کشتار مردم شکل داده است، پیامی روشن و بدون روتوش دارد. .

تنها در تماس سه روزه سه شنبه 24، چهارشنبه 25 و پنجشنبه 26 آبان ماه در مجموع 22 نفر از نیروهای بسیجی، فراجا و شهروندان عادی به شهادت رسیدند و در اصفهان و ایذه عملیات تروریستی بی رویه با سلاح گرم جان مردم را گرفته است. و بچه ها . زیرا احتمالاً بسیاری از شما فیلم مخالفان مسلح در ایذه را دیده اید که چگونه در وسط شهر تیراندازی و تیراندازی هوایی می کنند و یا دیده اید که چگونه دوربین های مدار بسته را در این شهر کوچک خوزستان از کار می اندازند. به طوری که وابستگی های تشکیلاتی و سیاسی آنها شناسایی نشود، سپس به سمت مردم تیراندازی می کنند. حتما دیده اید که صفحه «قیام ایذه» چگونه از کشتار و بمباران افسران خوشحال می شود، اما وقتی متوجه می شوند در میان کشته شدگان یک کودک وجود دارد، تمام استوری های خود و صفحه مبدا را با 130 هزار مشترک حذف می کنند. نیز در دسترس نیست. . هرچند اسکرین شات تمام این اتفاقات و شادی آنها پس از عملیات تروریستی در ایذه در فضای مجازی موجود است.

“ما از شما متنفریم”؛ انعکاس صدای مردم بود که رهبر انقلاب امام خمینی (ره) خطاب به سازمان دهندگان اصلی اغتشاشات تاکید کردند: «آنها می خواستند مردم را به صحنه بیاورند. حالا که دیگر نمی توانند، می خواهند بد کنند، اما مدیران کشور و دستگاه ها را هم خسته کنند. آنها اشتباه می کنند؛ این بدی ها باعث می شود مردم خسته شوند، بیشتر از آنها متنفر شوند، بیشتر از آنها متنفر شوند. حالا که مردم از این آدم های بد متنفرند. ادامه این کار باعث افزایش تنفر مردم می شود».

این بدان معناست که ما اکنون رسماً به تروریسم شهری آلوده شده ایم، خطرات شدید این مرحله برای کشور جایی برای تساهل و مماشات باقی نمی گذارد. اکنون اختلافات اعتراضات و اقدامات مسلحانه تجزیه طلبان به قدری آشکار شده است که حتی نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی از مخالفان مسلح حمایت کرده و از آنها حمایت می کند. این واقعیت دیگری است که نفتالی بنت با توئیت فارسی خود فاش کرد و در واقع در برهه ای حساس و در آستانه جنگ داخلی اعتراف مهمی کرد و این بدان معناست که حکومت تروریستی مانند رژیم تل آویو فقط از تروریسم حمایت می کند. از نوع خودش که نجاست نیست.

به عبارت دیگر، همان گروه تروریستی که در سال 2009 با ایجاد ناآرامی از درعا، حمص و حماه تا دمشق و لاذقیه سوریه را به جهنم تبدیل کرد، برای سوریه ای کردن مجدد ایران به همان روش ها متوسل شده است. اما ایران از نظر تاریخی، سیاسی و بافت ملی هرگز شبیه سوریه، لیبی، سودان یا سایرین نیست.

از آنجایی که روزهای 24، 25 و 26 آبان به نام فراخوان سالگرد آبان 98 از ناکجاآباد پرتاب شد، مثل روز روشن بود که این جنبش می خواهد کشته شود، زیرا سوخت تروریسم خون است. این سه روز در تصویر بیانیه جوانان محلات تهران است که طی دو ماه گذشته از مکان نامعلومی صادر شده بود، به دلیل اینکه قرار نبود منافقین سوزانده شوند، اما ماهیت این اتفاقات ناشناس بود. با جزئیات «مجاهدین» بود که البته با نسخه های به روز شده 2022 ظاهر می شد. این بدان معناست که سناریوی جدید امنیتی علیه ایران این بار با تغییر شخصیت های اصلی دنبال شد، اما همان مکانیسم قدیمی تروریسم در صحنه ظاهر شد. ظاهری جدید و به نام یک زن ایرانی به سازمان ملل رفت. در این بازسازی هالیوود، چهره منفور صدام توسط بن سلمان سعودی تسخیر شد. هویت جنایتکاران مسعود و مریم رجوی به چهره حامد اسماعیلیون، مسیح علینژاد و نازنین فنادی تغییر یافت و کارفرما که مثل همه چهار دهه گذشته آمریکا بود. اما این بار با رئیس جمهور غافلی که توهم آزادی ایران را می دهد.

یعنی یک جنبش اعتراضی به سرعت به تروریسم خیابانی و شهری تبدیل می‌شود و وقتی خشونت به جنبه غالب یک جنبش تبدیل می‌شود، چهره ضدمردمی طراحان آن کم کم خود را نشان می‌دهد که هیچ ربطی به تظاهرات اول در این جنبش ندارد. سپتامبر. 1401 و ارتباط اصلی آن با تروریسم تابستان 60 قابل مقایسه است.

** سوخت تروریسم شهری می کشد

پایان مدارا با تروریسم

** ما از شما متنفریم

** تروریسم رسانه ای با تروریسم شهری مرتبط است

اما چگونه از اعتراضات شهریور به تروریسم آبان رسیدیم؟

در این فضا و به موازات حوادث خیابان های ایران، تروریسم رسانه ای با شاخه های داخلی و خارجی فعال بود و سرویس آنلاین این جریان تروریستی شکل جدیدی به خود گرفت. اما آنچه در سه روز آخر هفته گذشته اتفاق افتاد به وضوح ثابت کرد که فقط کشتار نیست، بلکه ارعاب، وحشت، شکنجه نیروهای امنیتی و نظامی با الگوبرداری از رفتار وحشیانه شبه‌نظامیان دهه 1960 بسته کاملی از تروریسم نوظهور است. که تمرکز اصلی است. این در مورد احیای رویاهای مدفون برای شروع یک جنگ داخلی سیاه در ایران است.

در 60 روز گذشته جنگ رسانه ای جهانی با نشانه اصلی دروغ سعی در برهم زدن ذهنیت مردم داشته است. در واقع اغتشاش اصلی نه در کف خیابان، بلکه در وهله اول در اذهان مردم رخ داد تا تحت تأثیر شدید فضای مسموم خبری شبکه های ضد ایرانی، توانایی تشخیص حقیقت از دروغ را از رویدادها از دست بدهند. ; بنابراین خشونت در میدان به تنهایی چیزی را پیش نمی برد و قبل از آن، برادر اصلی این نوع تروریسم شهری، تروریسم رسانه ای بود که در بالاترین سطح علیه مردم ایران فعال بود.

کشورهایی که به دلیل تقسیم بندی سقوط کرده اند، فروپاشی نمی کنند، اما مشکل اصلی میزان و نوع خشونت بالا و جنبش مخالفان مسلح است. همانطور که جان بولتون آمریکایی چند روز پیش اعلام کرده بود که مخالفان تجزیه طلب را تسلیح می کند و در روزهای پایانی نوامبر شاهد بودیم که چگونه این جریان مخالف می خواهد با هشدار و ارعاب و تهدید خود را در قالب اعتصاب درآورد و همه چیز را به مردم نشان دهد. تا در زیر این پوشش بتواند نقشه اصلی تروریستی خود را مرحله به مرحله اجرا کند و با ورود به فاز مسلحانه و خشونت لجام گسیخته و برهنه، پروژه کشتار را به گونه ای ادامه دهد که دولت را مقصر بداند و در نهایت با بین المللی اجماع و فشار به عقیده آنها محاصره خارجی علیه ایران را تشدید می کند.

یعنی اگر چه اعتراض، هرج و مرج و تروریسم مختصرترین توصیف سه کلمه ای از وقایع شهریور تا آبان است، اما آنچه در سه روز ندای آبان در برخی شهرهای ایران رخ داد قطعاً «مجاهدت» بود. از حوزه فعالیت براندازان و تجزیه طلبان که قلب اصلی و نقشه نهایی این نوع خشونت ها تبدیل ایران به سوریه، سودان و لیبی و تضعیف حداکثری جمهوری اسلامی بوده است.

فرقی نمی کند کدام جنگ باشد، سوریه یا اوکراینی کردن ایران، تروریسم شهری اساس جدایی طلبی است. بنابراین، از این مسیر خشونت مسلحانه، نسخه اوکراینی‌سازی برای تحمیل جنگ علیه جمهوری اسلامی نیز دنبال شد. اگر قاب های منتشر شده در راهپیمایی های کشورهای اروپایی از جمله تجمع هزاران پرچم جدایی طلب در برلین را دیده باشید، حتماً دوخت پرچم اوکراین با پرچم شیر و خورشید را دیده اید که چگونه رویای جنگ را می بینند. علیه ایران برای تبدیل وطن به ایرانستان باید بلوچستان باشد و قطعه ای از خوزستان و قطعه ای دیگر از کردستان یا آذربایجان.