کاوش های باستان شناسی در بخشی دیگر از سد چمشیر زوایای پنهان یک معماری را آشکار کرده است. باستان شناسان گور نوزادی با شواهدی از دوره اسلامی در این منطقه پیدا کرده اند. همچنین مکانی که برای دفن یک فرد محترم و محل دفن استخوان های متوفیان مورد استفاده قرار می گرفت، پیدا شد.
به گزارش ای بی اس نیوز، پوریا خدیش – رئیس شورای باستان شناسی منطقه 85 سد چمشیر – گفت: منطقه 85 مجموعه ای از تپه های سنگی است که در فاصله تقریبی 6.5 کیلومتری جنوب شرقی سازه سد و در دامنه «چم» واقع شده است. کوه چرو. اثر طبیعی و شاخص رشته عروس درست بالای منطقه قرار دارد و در فاصله 60 متری در سمت چپ منطقه مسیری از چشمه خشکی وجود دارد که همچنان به نهر کوچکی در لبه رودخانه می رسد. تپه قسمتی از این منطقه که برای کاوش انتخاب شده است بر روی تپه ای کوتاه و تا حدودی مسطح قرار دارد.
این باستان شناس گفت: هدف از کاوش محوطه 85، به دست آوردن تصویری واضح تر از طرح، عملکرد و مصالح فرهنگی متعلق به یک سکونتگاه نمونه از جوامع عشایری محلی است. همچنین به دلیل عدم وجود سفال های گویایی در سطح این سازه و اطراف آن، قدمت سازه نیز مورد توجه گروه کاوش قرار گرفت.
خدیش افزود: بر اساس کاوش ها مشخص شد برای استحکام بخشی بنا و جلوگیری از رانش دیوارها بر اثر عوامل طبیعی، نوعی پی با قلوه سنگ ساخته شده است.
رئیس شورای باستان شناسی پهنه 85 سد چمشیر ادامه داد: با کاوش های انجام شده چارچوب کلی بنا پیدا شد که از دو اتاق با ورودی های مجزا رو به شمال تشکیل شده است. نکته جالب ضخامت دیوار اتاق شرقی نسبت به اتاق غربی است. به عبارت دیگر ضخامت ساختمان شرقی با قطر حدود 50 سانتی متر در حدود 10 سانتی متر از دیوارهای اتاق غربی بیشتر است که به احتمال زیاد اتاقی که دیوار ضخیم تری دارد برای نشیمن و اتاق دیگر به عنوان انبار استفاده می شده است. اتاق و آشپزخانه
این باستان شناس افزود: در كف تالار غربي در نزديكي سه گوشه ديوار قبري كوچك رو به قبله با سنگي يافت شد كه احتمالاً متعلق به نوزادي است. بررسی های قوم نگاری به خوبی نشان داده است که در برخی نقاط ایران نوزاد تازه فوت شده را به جای قبرستان در کف خانه دفن می کردند.
وی گفت: مصالح ساختمانی از سنگ های بزرگتر در قسمت پایین و سنگ های متوسط در قسمت بالا تشکیل شده است و فضای بین این سنگ ها با کاهگل و ملات گل پر شده است.
رئیس هیئت باستان شناسی منطقه 86 ادامه داد: سقف بنا از تیرهای چوبی و حصیر یا برگ درختان با پوشش گلی ساخته شده بود و در حال حاضر سفال های به دست آمده قدمت بنا را به اواسط دوره اسلامی می رساند اما برای به دست آوردن یک نتیجه قطعی، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
خدیش از کاوش در مکان دیگری که یک سازه خشتی در حدود 300 متری شمال شرقی محوطه 85 است، گفت: ابعاد این بنای منحصر به فرد که به دلیل شخم زدن محوطه کشاورزان و همچنین حفارهای غیرمجاز به شدت تخریب شد، 7 در 9 متر است. و ابعاد آجرهای آن 40 x 47 سانتی متر است.
روابط عمومی مرکز تحقیقات میراث فرهنگی و گردشگری به نقل از این باستان شناس اعلام می کند که بر اساس شواهد موجود و تحقیقات قومی-باستان شناسی محلی، به نظر می رسد که کارکرد بنای فوق به عنوان محل دفن افراد محترم و همچنین مکانی برای سپرده گذاری استخوان های افراد متوفی برای انتقال و دفن در مکان های مقدس
باستان شناسان حدود 140 محوطه را در مخزن سد چم اشیر شناسایی کرده اند و در نخستین بررسی ها فرضیه وجود آثاری با قدمت بیش از 16 تا 10 هزار سال مربوط به دوره های پارینه سنگی و همچنین نوسنگی را مطرح کرده اند. ، دوره عیلام میانه و اسلامی و در کاوش های بعدی به آنها رسیده است. در سال 2015، از 140 سایت شناسایی شده، تقریباً 30 سایت برای اکتشاف نجات شناسایی شد. بر اساس آخرین کشفیات، باستان شناسان اعلام کرده اند که بقایایی از دوره اسلامی و جوامع عشایری را در بیشتر این محوطه ها یافته اند و برخی از فرضیه های اولیه باستان شناسی را رد کرده اند. با این وجود، اخیراً گزارش های باستان شناسان منطقه 113 کشف آثاری از دوره ایلامی را تأیید کرده است. باستان شناسان به کاوش در این محوطه ادامه می دهند.
به گفته باستان شناسان، با تخلیه سد چمشیر، تمامی مناطق کاوش شده زیر آب خواهند رفت. مجری طرح و ناظر کاوشهای نجاتبخش سد و نیروگاه «چمشیر» از شناسایی 140 اثر تاریخی از مناطق کاوششده در روزهای گذشته خبر داد و گفت: همگی به اداره کل میراث فرهنگی کهگیلویه تحویل داده شدند. و ولایت بویراحمد.
انتهای پیام