ناوهای هواپیمابر کشتی های جنگی مجهز به عرشه کامل برای حمل، استقرار و بازگشت هواپیما هستند. از آنجایی که این ناوها به نیروی دریایی اجازه می دهند بدون اتکا به پایگاه های محلی از نیروی هوایی استفاده کنند، معمولاً به عنوان پرچمداران ناوگان عمل می کنند. این کشتی های عظیم قلب تپنده هر نیروی دریایی قدرتمند را تشکیل می دهند. آنها نه تنها پایگاه های هوایی متحرک هستند، بلکه دارای ظرفیت رزمی بالایی با سلاح های سنگین هستند. در نمودار زیر مشاهده می کنید که تا می 2024 چند ناو هواپیمابر در کشورهای مختلف در حال خدمت هستند.
نمودار بالا فقط شامل کشتی هایی است که قادر به حمل هواپیما هستند (به استثنای کشتی هایی که فقط برای هلیکوپتر طراحی شده اند). این فهرست بر اساس داده های منابع مختلف است.
حاکمیت ایالات متحده
ایالات متحده با مجموع 11 ناو هواپیمابر، 40 درصد از کل ناوگان جهانی را در اختیار دارد. برخی از کشتی های آمریکایی می توانند حدود 80 جنگنده را حمل کنند. مجموع مساحت سطح ترکیبی در این کشور بیش از دو برابر مجموع همه کشورهای دیگر است.
ایالات متحده به همراه فرانسه تنها کشوری است که ناوهای هواپیمابر هسته ای دارد. این کشتی ها می توانند بدون سوخت گیری در دریا بمانند تا زمانی که غذا و مهمات کافی برای خدمه آنها وجود داشته باشد.
در سال 2024، جدیدترین، بزرگترین و پیشرفته ترین ناو هواپیمابر چین، فوجیان، آزمایشات دریایی را آغاز کرد. با اضافه شدن این کشتی، این کشور در رتبه دوم قرار دارد.
از 11 کشوری که در ناوگان خود ناو هواپیمابر دارند، 6 کشور عضو ناتو هستند.
منبع خبر: https://digiato.com/tech/visualized-aircraft-carriers-by-country
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز