چرا مخالفان اردوغان شکست خوردند؟ • رکنا

به گزارش رکنا به نقل از فارس، پایگاه خبری تحلیلی «العربی الجدید» با انتشار یادداشتی به تحلیل دلایل شکست ائتلاف مخالفان مقابل «رجب طیب اردوغان» پرداخت و نوشت که دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ترکیه برگزار می شود. برگزار شود. با تحکیم قدرت توسط حزب عدالت و توسعه و از دست دادن اپوزیسیون شانس کسب کرسی ریاست جمهوری پایان یافت. همچنین شخصیتی مانند کمال قلیچداراوغلو که به لطف توافق شش حزب مخالف برای حمایت از یک نامزد در برابر اردوغان پیروز شد. در ادامه مشروح این گزارش را می خوانیم:

از تشکیل ائتلاف تا انتخاب نامزدها

غافلگیری که هیچ کس انتظارش را نداشت، نامزدی کمال قلیچداراوغلو، رهبر حزب جمهوری خلق در رقابت های ریاست جمهوری بود. در حالی که نگاه ها به چهره های دیگری از داخل و خارج ائتلاف مخالف دوخته شد. از بیرون انتظار می رفت که اپوزیسیون یک چهره معتدل و غیر وابسته به شش حزب خود را انتخاب کند و نام عبدالله گل رئیس جمهور سابق این کشور بر سر زبان ها افتاد. او یکی از شرکای اردوغان در تأسیس حزب عدالت و توسعه در سال 2001 بود و از سال 2007 تا 2014 به عنوان رئیس جمهور فعالیت کرد و پس از درگیری با اردوغان، سیاست را ترک کرد.

توافق بر سر نامزدی برای مخالفان آسان نبود، اما در فوریه 2022 این مانع برطرف شد و با تشکیل ائتلاف موافقت شد. توافق بر سر یک نامزد واحد به چند دلیل دشوار بود. به خصوص حضور بیش از یک نامزد واجد شرایط در درون خود حزب جمهوری خلق. در مورد کاندیداتوری کیلیچداراوغلو ملاحظات زیادی وجود داشت، از جمله، عموماً اعتقاد بر این بود که وی فاقد ویژگی های رهبری، کاریزما، حضور فعال در عرصه سیاسی، مهارت های سخنوری، محبوبیت فراتر از حزب و تعادل در امور عمومی است.

عواملی که ابتدا شانس حریفان را افزایش داد

ارزیابی های داخلی و خارجی از این موضوع نشان داده است که دو شانس قابل توجه برای مخالفان انتخابات وجود دارد. اولین مورد اتحاد نیروهای اپوزیسیون بر اساس اصل ارائه نامزد علیه اردوغان بود. این یک فرصت در زندگی بود که هرگز در گذشته اتفاق نیفتاده است و حتی ممکن است در آینده قابل پیش بینی دوباره تکرار نشود.

فرصت دوم تلاقی عوامل متعددی بود که می توانست به از دست دادن ریاست اردوغان منجر شود و این احتمال بیش از هر زمان دیگری نزدیک به نظر می رسید. گواه این امر احساس واقعی تهدید رئیس جمهور ترکیه است که تا یک هفته پس از دور اول در مبارزات انتخاباتی او احساس می شد.

یک ماه قبل از انتخابات، اپوزیسیون اعلام کرد که شکست اردوغان محتمل است و شکست حزب او در انتخابات پارلمانی قطعی است. زیرا جو خیابان های ترکیه به دنبال تغییر است و می خواهد حکومتی متفاوت از حکومتی که بیش از دو دهه با آن زندگی کرده است، امتحان کند.

کارت شرط بندی بزرگ مخالفان روی نسل جدید بود که حدود پنج میلیون نفر بودند. آنها در ابتدای دولت حزب عدالت و توسعه متولد شدند و برای اولین بار رای دادند. اپوزیسیون معتقد است که اکثریت این جوانان در آرزوی ورود به ترکیه ای هستند که از طرح ها و ایده های ائتلاف محافظه کار حاکم فاصله دارد و به نظر می رسد به سکولاریسم و ​​گزینه های غربی نزدیک تر است.

محاسبات داخلی و خارجی شکست اردوغان بر اساس عوامل اقتصادی و سیاسی بود. از آنجا شرط ارائه برنامه ای قوی که بتواند نسل جوان و لایه های رای دهندگان مردد را جذب کند در دستور کار اپوزیسیون قرار گرفت. اما سابقه دو دهه سازندگی و سرعت بازسازی در دولت های اردوغان اجازه اجرای این تاکتیک تبلیغاتی را نداد و خود اردوغان پیوسته دستاوردهای خود را در این زمینه برجسته می کرد.

ائتلاف مخالف با کارت موضع منفی غرب در قبال سیاست های اردوغان بازی کرد. آن دسته از سیاست هایی که از حمایت گسترده برخوردارند: مانند اختلافات با یونان بر سر گاز در دریای مدیترانه، حمایت از آذربایجان در جنگ با ارمنستان، تنوع منابع تسلیحاتی بین ایالات متحده و روسیه و در نهایت جنگ در اوکراین.

اشتباه محاسباتی حریف

ائتلاف اردوغان برای مدت کوتاهی در مورد پیروزی در دور اول تردید داشت و شکست در پارلمان به احتمال زیاد به دلیل عملکرد نزولی حزب عدالت و توسعه بود. از زمان از دست دادن شهرداری های مهم آنکارا، استانبول و ازمیر در سال 2019، تصور می شد که سناریوی شکست در انتخابات پارلمانی تکرار شود.

نتایج دور اول، مجموع همه محاسبات، از جمله حزب عدالت و توسعه، برتری خود را بر مخالفان حفظ کرد. اردوغان در دور اول با اختلاف پنج درصد یعنی بیش از دو و نیم میلیون رای رقیب اصلی خود را شکست داد.

نتایج دور دوم نیز نادرست بودن محاسبات مخالفان در مورد توانایی اردوغان برای پیروزی را تایید کرد و بر اشتباهات سیاسی و عملکرد ضعیف آنها در مدیریت اتحادها افزود. این امر پس از انتشار نتایج دور اول مشهود بود و اوضاع درست قبل از دور دوم تشدید شد.

چهار ضربه به پست نامزد ائتلاف مخالفان

آنچه بیش از همه به موقعیت نامزد مخالفان لطمه زد را می توان در چهار نکته خلاصه کرد. اولین مورد نزدیکی آن به ملی گرایان افراطی بیگانه هراس و تلاش برای اخراج پناهجویان سوری است. نکته دوم اتحاد آن با حزب دموکراتیک خلق کرد است که از سوی ناسیونالیست های ترک اقدامی فرصت طلبانه تلقی می شود.

نکته سوم، تلاش خود کیلیچداراوغلو برای سرمایه گذاری در فرقه ای است که واکنش های منفی در محافل سکولار و محافظه کار برانگیخته است. زیرا این عنصر در ترکیب هویت ترک وارد نمی شود. نکته چهارم نفوذ مواضع خارجی به ویژه مواضع غربی بود که از قلیچداراوغلو حمایت می کردند. این مواضع نشان دهنده رویارویی در خیابان ترکیه بین اردوغان ملی گرا و محافظه کار با قلیچداراوغلو بود که از متحدان غرب بود و می خواست سیاست ترکیه را از شرق و غرب مستقل کند.

برخی از این نکات واکنش های داخلی و خارجی را در پی داشت و نظر رسانه های غربی را در مورد حمایت از نامزد اپوزیسیون ترکیه تغییر داد و یک هفته مانده به دور دوم، تغییر محسوسی رخ داد. از خارج از ترکیه دریافته شد که وجه اشتراک شش حزب اپوزیسیون این است که آنها گفتمانی «دموکراتیک و معتدل» را اتخاذ می کنند که از طرد یا افراط گرایی نسبت به گروه های خاصی از مردم و همچنین مخالفان اردوغان و حزب مخالف دولت اجتناب می کند. . اجتناب کردن . پس از آن که بیشتر رسانه های غربی از نامزد اپوزیسیون ترکیه به عنوان حامل پروژه تغییر، فردی باز و حامی دموکراسی صحبت کردند. همه متوجه شدند که گفتمان ائتلاف به شدت به نفع ناسیونالیسم نژادپرستانه افراطی است.

absnews