پروژه فوق العاده “Neom” از عربستان سعودی؛ رویا یا واقعیت؟

به گزارش ای بی اس نیوز، از چین تا ایالات متحده، کشورها گاهی اوقات رویای ابرپروژه های تجاری را در سر می پرورانند که اغلب با شکست و در برخی موارد با موفقیت همراه بوده است، اما باید دید واژه موفقیت در این ابرپروژه ها چگونه تعریف می شود.

به گزارش تنها اسکایدر چین، ردیف‌های به‌ظاهر بی‌پایانی از ماشین‌ها را در مجموعه‌ای به بزرگی شهر با 17000 کارمند دیدیم که نمونه‌ای از آن را می‌توان در فیلم Factory City در سال 2012 یا مجموعه‌ای به مساحت 1.4 مایل مربع (3.6 کیلومتر مربع) با 450000 کارمند مشاهده کرد. کارمندانی به نام شهر فاکسکان (فاکسکان سیتی) در چین ایجاد شدند، کشوری که به دلیل شرایط بد کاری و خودکشی کارگران شناخته شده است. در آنجا محصولات اپل، آمازون و دل را ساختند که مردم سراسر جهان با خوشحالی از آنها استفاده می کردند، اما از هزینه های انسانی و جنایات وارده بر کارگران خود بی خبر بودند.

امروز، جدیدترین پروژه مهندسی اجتماعی عربستان سعودی، شهری خطی به نام The Line، در حال تبدیل شدن به تاسیسات بزرگ بعدی است که نوآوری را جشن می گیرد و در عین حال سؤالات جدی در مورد هزینه های انسانی ایجاد می کند.

انتظار می‌رود این شهر 170 کیلومتری که بین دو خط آسمان‌خراش آینه‌ای قرار می‌گیرد، طیف وسیعی از امکانات رفاهی مانند حمل و نقل سریع و امکانات رفاهی لوکس را ارائه دهد.

اما این نوع منظره شهری بی پایان، مانند داستان کوتاه جی جی بالارد، شهر متمرکز، سابقه طولانی شکست دارد.

پروژه لاین بخشی از یک پروژه بزرگتر به نام NEOM است و متعلق به گروهی از شرکت های هلدینگ به نام مناطق ویژه اقتصادی (SEZs) است که متهم به نقض جدی حقوق بشر و تلاش برای منحرف کردن مردم با کمپین های عوام فریبانه عربستان سعودی و عربستان سعودی هستند. وعده یک زندگی مجلل در وسط یک بیابان تلف می شود.

در عوض، بیایید به داستان بسیاری از این پروژه‌های عجیب و غریب در سال‌های اخیر و آنچه در مورد وضعیت وخیم سرمایه‌گذاری در کارهای عمومی به ما می‌گویند نگاهی بیندازیم.

تاریخچه پروژه های بلندپروازانه شهری

اواسط تا اواخر دهه 2000 دوره ای از اعلام پروژه های جاه طلبانه شهری بود که همگی حول محور ایده های نوآوری دیجیتال و آینده انرژی پاک بود.

امارات متحده عربی از استاندارد زیست محیطی بسیار بالایی برخوردار بود، زمانی که شرکت سرمایه گذاری دولتی Mubadala با چشم اندازی از آینده ای با فناوری پاک، شهر مصدر را در خارج از ابوظبی راه اندازی کرد. امروزه، تقریباً دو دهه بعد، این مکان به دلیل استفاده از فرآیندهای با انتشار بالا نیمه کاره و ناتمام مانده است.

امروز، این مکان به نوعی «شهر ارواح» تبدیل شده است و امارات متحده عربی به تازگی اعلام کرده است که قصد دارد آن را به اولین منطقه اقتصادی فضایی در جهان تبدیل کند.

به طور مشابه، زمانی که شهر هوشمند اینچئون تحت عنوان U-City در کره جنوبی پیشنهاد شد، وعده ایجاد فضایی مناسب برای عابران پیاده و کم کربن و بهره مندی از فناوری مدرن با تراکم شهری کافی برای دعوت به زندگی پویا را داد.

دولت کره امیدوار بود که این شهر با جمعیتی بیش از یک میلیون نفر تبدیل به مرکز مهمی برای توسعه تجارت بین‌الملل شود، اما با وجود تمام فناوری‌های جذاب توسعه‌یافته و نصب‌شده در بسیاری از بخش‌های تکمیل‌شده آن، این شهر همچنان باقی مانده است. کم جمعیت، منزوی و متروک.

عربستان سعودی نیز در اواسط دهه 2000 با ایجاد شهر اقتصادی ملک عبدالله (KAEC)، پروژه ای به اندازه واشنگتن دی سی، که توسط شهر اقتصادی عمار مدیریت می شود، از این موج عبور کرد.

این پروژه قرار بود با افتتاح یکی از بزرگترین و کارآمدترین بنادر تجاری جهان، عربستان را به کشوری عاری از نفت تبدیل کند. اما آنچه در نهایت اتفاق افتاد این بود که برنامه ریزان نه تنها هزینه های ساخت، بلکه هزینه های اتصال را نیز برآورد نکردند. در نهایت این پروژه ورشکست شد و تعطیل شد و امسال نیز سرمایه گذاران جدیدی معرفی شدند که امیدوار بودند به این منطقه که هنوز کمتر از 10000 نفر جمعیت دارد کمک کنند.

پروژه های مشابه در مقیاس کوچکتر در غرب، مانند پروژه های آلفابت و پروژه Quayside در تورنتو، کانادا نیز با چنین مشکلاتی مواجه شده اند.

همچنین، هیچ فهرستی از پروژه‌های کلان‌شهری بدون ذکر «شهر مریخ» شرکت SpaceX ایلان ماسک و «سیلندر چرخان اونیل» در مدار زمین متعلق به Blue Origin و بنیانگذار آن جف بزوس، کامل نیست.

اگرچه بزوس انتظار ندارد این فناوری برای چندین نسل آماده باشد، اما شرکت او در حال کار بر روی ابزارهای مورد نیاز برای نزدیک کردن بشریت به این هدف است. برخلاف بزوس، ایلان ماسک تاریخ های زودتر و هدف بلندپروازانه تری در آینده نزدیک دارد: فرستادن انسان به مریخ.

نئوم آخرین بازی شانسی در عربستان سعودی

جزییات ابرپروژه محمد بن سلمان که هزینه آن بین 300 تا 500 میلیارد دلار تخمین زده می شود، قابل بررسی است. پروژه بزرگ نئوم در آستانه تبدیل شدن به یک کلان شهر در سواحل دریای سرخ است که زندگی لوکس را در شرایط پایدار در تمام طول سال با انرژی پاک و زنجیره تامین ممتاز در محیطی بی‌سابقه ارائه می‌دهد.

انگیزه های اعلام شده بن سلمان از این پروژه مستلزم بررسی بیشتر است. در واقع، برنامه ریزی آینده ای بهتر برای کشوری که حدود 65 درصد از شهروندان آن زیر 35 سال سن دارند، دشوار است. علاوه بر این، دور کردن عربستان سعودی از اقتصاد مبتنی بر نفت به سمت آینده ای سبزتر با کاهش شدید تأثیرات انسانی بر محیط زیست می تواند منافع آشکاری برای سیاست بین المللی این کشور داشته باشد.

این موضوع همچنین نگرانی های بسیاری را در زمینه حقوق بشر ایجاد می کند. بن سلمان به خاطر نقشش در قتل جمال خاشقجی روزنامه نگار سعودی بدنام است. عربستان سعودی همچنین به دلیل سابقه حقوق بشر، به ویژه در مورد کارگران مهاجر، زنان، و اخراج افراد قبایل هوایتات برای توسعه پروژه The Line بدنام است. زیرا چند ساعت پس از انتقاد از طرح اخراج قبیله خود از روستای الخریبه برای ایجاد راه برای این پروژه، یک عبد الرحیم الحواییتی در حمله نیروهای امنیتی سعودی کشته شد. بنابراین طبیعی است که این پروژه بزرگ انتقاداتی را برانگیزد.

مشکل مناطق ویژه اقتصادی

SEZ ها اخیراً به موضوعی مورد توجه دانشگاهیان، صنعت، دولت ها و سازمان های غیر دولتی تبدیل شده اند، اما دلایل بسیار خوبی نیز برای محبوبیت اولیه و رو به رشد آنها وجود دارد. آنها به اشکال مختلفی از جمله بنادر آزاد و مناطق آزاد تجاری وجود دارند و در مقیاس بزرگتر قطعاً مزایای خود را دارند، به ویژه برای کشورهایی که سعی در فرار از تنگناهای اقتصادی دارند.

برای مثال، کشوری که شدیداً به صادرات نفت وابسته است، اغلب به دلیل نوسانات بازارهای آتی نفت محدود می شود و سرمایه آزاد شده کافی برای توسعه صنایع کاملاً جدید به تنهایی (مثلاً برای خود انرژی) ندارد. بنابراین، حداقل در تئوری، با بستن زمین و دعوت از سرمایه‌گذاران به منطقه‌ای با مقررات تجاری راحت‌تر، یک کشور می‌تواند به سرعت نوآوری محلی، رشد شغل و منابع جدید درآمد را تقویت کند.

اما در عمل، اگرچه برخی از کشورها، مانند جمهوری دومینیکن، از اقتصادهای با بهره وری پایین به اقتصادهای با بهره وری بالاتر از طریق SEZ ها حرکت کرده اند، همه کشورها نتوانسته اند اقتصاد قوی صادرات تولیدی چین را در مناطق صنعتی مبتنی بر SEZ تکرار کنند. .

این در حالی است که جدا از نتایج ناگوار پروژه های کلان شهرها، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) نیز بر نقش مهم مناطق ویژه اقتصادی در پولشویی، قاچاق و سایر فعالیت های غیرقانونی تاکید کرده است.

تعداد فزاینده ای از تحقیقات و بورسیه ها در مورد مناطق ویژه اقتصادی، آنها را به عنوان مکان هایی برای اجتناب مالیاتی نشان می دهد و ناسازگاری آنها را با اقدامات و دستورالعمل های سازمان تجارت جهانی برجسته می کند.

در نهایت، تجربه نشان داده است که صدها میلیارد دلار اغلب برای چنین پروژه‌های بزرگی هدر می‌رود، در حالی که می‌توانند مستقیماً از آنها سود بیشتری به دست آورند.

ما با هم می توانیم شهرهای باورنکردنی آینده را بسازیم. در واقع، بسیاری از معماران و شهرسازان کوشا این کار را انجام می‌دهند، اما هر زمانی که افراد و شرکت‌های ثروتمند این کار را از طریق مدل‌سازی از بالا به پایین مبتنی بر فناوری انجام دهند، به‌ویژه در منطقه‌ای که استثنائات قانونی وجود دارد، ارزش بررسی را دارد.

پروژه های شهری به شدت خصوصی شده مانند نئوم نشانه جریان پول به پروژه های مهندسی اجتماعی است که اغلب بدون هیچ تعهدی برای خدمت بهتر به بشریت شکست می خورند.

انتهای پیام