پرسپولیس و بردن رالی سرعت با آمبولانس!

به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، بزرگترین دستاورد پرسپولیس در قزوین نه تنها کسب 3 امتیاز ارزشمند و مهم بود، بلکه باید به یک “اتفاق” مهم و مغفول نیز اشاره می کرد. پرسپولیس علیرغم تغییرات بالای 60 درصدی که قبلاً دیده بودیم بازی کرد، حداقل «بهانه ای» نیاوردند که بگویند «برنده نشدیم» چون 7 بازیکن اصلی خود را نداشتیم.

به یاد داشته باشید، آنها تقریبا مجبور شدند خارج از تهران با تیم دوم خود بازی کنند. قدرت دفاعی پرسپولیس «مثلث» انتهای زمین خود است. سه گانه ستودنی تیم ملی که به دلیل مصدومیت شدید یکی از این سه تا پایان فصل دیگر شاهد حضور آنها نیستیم. بیرو، کنعانی و پورعلی گنجی.

سه بازیکن مهم تیم ملی که به احتمال زیاد سه بازیکن ثابت ما در جام ملت های بعدی بودند اما مصدومیت مرتضی پورعلیگنجی همه چیز را خراب کرد. نه پرسپولیس و نه تیم ملی حداقل 6 ماه او را در اختیار ندارند. کادر فنی به دلیل نبود دروازه بان قابل اعتماد مجبور شد دروازه بان تازه واردی را به خدمت بگیرد. مرتضی پورعلی گنجی دیگر در اختیار آنها نیست اما کنعانی از ترس مصدومیت برخلاف بیرانوند که می توانست غرامت سنگینی برای این غیبت داشته باشد به کنعانی استراحت داده شد.

دلیل اصلی موقعیت‌های زیاد پیکان این بود: البته گلسیانی تا حدودی توانست جانشین کنعانی شود، اما ناهماهنگی‌های زیادی به خصوص در ضدحملات، آفسایدها و سانترهای پیکان وجود داشت.

از طرفی غیبت مهدی ترابی، وحید امیری و سرلک عملا از قدرت جبهه چپ سرخ کاسته است. شاید عالیشاه توانست تعادل را ایجاد کند اما آخرین صندلی را هم در «آمبولانس» پرسپولیس رزرو کرد. .

واقعیت این است که هواداران پرسپولیس باید با غیبت یاسین سلمانی تا پایان فصل کنار بیایند. مبارزه با فولاد در اهواز و این بازی یک طرفه و مالکیتی با ترکیبی کاملا متفاوت انجام شد اما کادر فنی باید نشان می داد که ثبات اصول تاکتیکی خود صرفا به حضور چند ستاره متکی نیست. در نیمه دوم پیشرفت کرد و روی طراحی حمله تمرکز کرد. توسط سروش رفیعی، پرسپولیس همانطور که هنوز به این سبک اعتقاد دارد بازی کرد.

کمبود توپ در تاکتیک ها خللی ایجاد نکرد

با این وجود در بیشتر دقایق بازی شاهد همان توپ مالکیت پرسپولیس و همین بازی از انتهای زمین بودیم. غیبت مهدی ترابی و امیری باعث افت خلاقیت محسوس در جناح چپ شده بود، اما با اقبال گل محمدی سروش رفیعی در بهترین فرم قرار گرفت و دو پاس گل داد و پنالتی هوشمندانه گرفت.

از طرفی شهاب زاهدی برخلاف دیدارهای گذشته موقعیت های کمتری را هدر داد و از 5 موقعیت نسبتا خوبی که داشت توانست 3 گل به ثمر برساند. سه گلی که مهم بود نیز می تواند نقطه عطفی در فوتبال او باشد.

زاهدی ثابت کرد که با وجود شروع ناامیدکننده توانست کم کم روحیه خود را بازیابد. بعد از این شروع ضعیف و اتفاقات دیدار با النصر شاید هر بازیکنی از نظر روحی به کلی نابود می شد اما شهاب نشان داد قدرت عجیبی برای به دست آوردن ذهنش دارد.
زدن آن پنالتی حساس با حضور گلسیانی در زمین نیاز به روحیه و خودباوری خاصی داشت و شهاب نشان داد که آن موهبت ویژه را دارد.
اگر این روند را ادامه دهد شاید بعد از سال ها پرسپولیس یک آقای گل در خط حمله داشته باشد.

اما همانطور که توضیح داده شد بزرگترین برگ برنده پرسپولیس در قزوین وفاداری به اصل خود بود. غیبت 7 بازیکن ثابت و تاثیرگذار گل محمدی را به سمت تغییر تاکتیک همیشگی سوق نداد. البته کیفیت کار با وجود مهره های اصلی متفاوت بود اما در کانال های کناری همان مثلث های معمولی ساخته شد. در سمت چپ با حضور سروش، نعمتی و سورگی و در سمت راست دانیال، صادقی و عمری.

پرسپولیسی ها اگرچه در چند صحنه بسیار خوش شانس بودند اما با باز نشدن بیش از یک بار دروازه شان، با تاکتیک همیشگی خود 3 گل به ثمر رساندند و چندین موقعیت رودررو از دست دادند که مهم ترین آن ضربه مهار شده بود. توسط مدافع پیکان فرو ریختن دروازه بدون دروازه بان تبدیل به یک تیر شده است.

با توجه به وقفه های فراوان لیگ در این فصل که تا به حال تعطیلی های بیشتری را نسبت به فوتبال تجربه کرده ایم و در آینده به خاطر جام ملت های آسیا ضربه های بیشتری خواهیم داشت، داشتن نیمکت آماده و پر روحیه باعث می شود همگان قهرمانی یکی از مدعیان خواهد بود.

لیگ بیست و سوم، فرسایشی و شاید طولانی ترین لیگ کل دنیا، یک «قهرمان» بیشتر نخواهد داشت، این گروه باید یک نیمکت خیلی خوب با ذهنیت همیشه برد داشته باشد، چه پرسپولیس، چه سپاهان، چه استقلال و چه تراکتور.

صرف نظر از این، فرسایش لیگ، استراحت های سخت برای جام ملت ها و لیگ قهرمانان آسیا، به علاوه بحران مصدومیت، همه تیم ها را تحت تأثیر قرار می دهد. شاید «گرولند» و بهانه نداشتن بازیکن معین، مربیان بازنده را چند روزی ببرد اما واقعیت این است که در پایان لیگ این فصل تیم برنده تیمی خواهد بود که تیم دومش وارد زمین شود. با همان قدرت و ذهنیت تیم اول.

به یاد داشته باشید که سپاهان برخی از موثرترین بازیکنان خود مانند نورافکن، شکری و مقانلو را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشت و احتمالاً در چند بازی آینده نیز آنها را نخواهد داشت، بنابراین اعتماد به بازیکنان روی نیمکت تنها راه حل است. راه رسیدن به جام
پرسپولیس نشان داد حداقل در این مورد تیم متعادلی دارد و محک این واقعیت مهم ترین دستاورد یحیی در قزوین بود.

مهدی طاهرخانی