لوکادیا که راهی پرسپولیس شد همچنان با سیستم بدون مهاجم خود را تحمیل کرد اما با تک مهاجم و حتی دو مهاجم بیشتر مشکل داشت.. پرسپولیس در 5 بازی اخیر خود در 3 بازی مقابل آلومینیوم، فولاد و هوادار گل نزده است اما مهمتر از آن در هر 3 بازی آنقدر موقعیت گلزنی ایجاد نکرده است بنابراین یک بار دیگر می توانیم روی این موضوع تمرکز کنیم که مشکل پرسپولیس این است. فصل گلزنی نیست، بلکه ایجاد موقعیت های گلزنی است. . پرسپولیس از ابتدای فصل مشکل خلق موقعیت گل و موقعیت گلزنی را داشت تا جایی که در نیم فصل اول در این ماده پرسپولیس جزو سه تیم انتهای جدول بود. اتفاقی که با حضور سه پاس گل برتر فصل قبل یعنی سعید صادقی، مهدی ترابی و سروش رفیعی که در مجموع حدود 40 پاس گل بودند، عجیب به نظر می رسید.
پرسپولیس در حال حاضر اولین تیم لیگ برتری است و میانگین مالکیت توپ 59.3 درصدی را در اختیار دارد، اما شاگردان یحیی با میانگین 9 شوت در هر بازی یازدهمین تیم لیگ برتری از نظر شوت به دروازه هستند! قرمزها در صحت شوت زنی با میانگین 33.3 درصد هفتمین تیم لیگ هستند و با نرخ تبدیل 13 درصد در رده دوم جدول قرار دارند. اما واقعیت این است که آنها به اندازه کافی موقعیت ایجاد نمی کنند و کمتر از 10 تیم لیگ برتری دروازه حریف را لمس می کنند.
این موضوع در دوران حضور لوکادیا کمتر دیده می شد چرا که پرسپولیس به هر حال در صدر قرار می گرفت و هیچکس روی مسائل بزرگ این تیم در فاز هجومی تمرکز نمی کرد اما حالا که این تیم به دوران افول و بحران رسیده است، دوباره همه مطرح کردند. این موضوع بزرگ به شکلی جدی تر. مشکل پرسپولیس که موقعیت های کافی ایجاد نمی کند یا نمی کند چیست؟
به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی” و به نقل از ایران ورزشی، از ابتدای فصل و در تابستان نقل و انتقالات همه انگشتان خود را روی مهاجم تمام کننده و قاتل گذاشته بودند و معتقد بودند پرسپولیس به هدف خود که قهرمانی است می رسد. لیگ برتر با یک مهاجم شش مدفوع. اتفاقاً با حضور یورگن لوکادیا این اتفاق تا حد زیادی رخ داد و اگرچه پرسپولیس در نیم فصل اول بازی هیجان انگیز و چشمگیری نداشت اما با قدرت پایان لوکادیا از حداقل موقعیت پیروز شد و به آنچه رسید. آنها می خواستند.
کد خبر: 1871318
01 مارس 1401 در 04:30
20 بازدید
0نقطه نظر
پرسپولیس در دیدار مقابل هوادار 8 شوت داشت که فقط یک شوت در چارچوب بود. در بازی با صنعت نفت شرایط خوب بود چرا که حریف بالا بازی کرد و سرخ ها 18 شوت زدند که 9 شوت آن در چارچوب بود. پرسپولیس در دیدار مقابل ایرالکو در مجموع 6 شوت زد که تنها 2 شوت در چارچوب بود. رقابت با فولاد پرسپولیسی ها 11 شوت زدند که 3 شوت آن به سمت دروازه بود و گلی به دروازه حریف وارد نشد. پرسپولیس در مقابل ذوب آهن که منجر به تک پیروزی سرخ‌ها شد، در مجموع 9 شوت انجام داد که تنها 3 شوت آن در چارچوب بود. بدتر از آن، بیشتر این ضربات در بیست دقیقه آخر یا در وقت های تلف شده نیمه دوم گرفته شد!
در مجموع پرسپولیس در نیم فصل در 5 بازی 18 شوت به سمت دروازه حریف زد که نیمی از آن مقابل صنعت نفت بود اما در چهار بازی دیگر حریف در خانه دفاع می کرد، تنها 9 شوت زده شد که این نشان می دهد. یک فاجعه.
اتفاقا هر 6 بازیکن تکنیکی محسوب می شوند و توانایی حذف بازیکن مقابل را دارند اما پرسپولیس با این هافبک ها و عنصر خلاقیت در تیم و حین مسابقه در این فصل تیم فنی محسوب نمی شود. اصلا به ارتفاع پرسپولیس نیست. این تیم تا اینجای فصل با میانگین 4.9 دریبل در هر بازی، نهم لیگ برتر از نظر دریبل است. آماری که با این تعداد بازیکن برتر در خط هافبک و خط حمله و ماهیت تهاجمی پرسپولیس که همیشه در تاریخ خود پر از بازیکنان تکنیکی، خارق العاده و خلاق بوده، همخوانی ندارد. موضوع دیگری که برخی به آن اشاره می کنند یکنواختی الگوی هجومی پرسپولیس است و همین موضوع باعث شده تا حریفان در نیم فصل دوم بدانند چگونه با الگوی هجومی پرسپولیس برخورد کنند و عناصر هجومی این تیم را با موفقیت کنترل کنند. پرسپولیس یحیی خلق موقعیت از ترکیب و پاس های کوتاه را یاد گرفته و اگر به این شکل گیر کند از راه های سخت دیگر موقعیت می آفریند و گل می زند. به نظر می رسد پرسپولیس راه های دیگری برای گلزنی بلد نیست یا حداقل روش های مختلف گلزنی را تمرین نکرده است. اخیرا قرمزها روی بازی طولانی برای دیاباته و استفاده از توپ های سوم یا با اوت های بلند و استفاده از ضربات سر دیاباته تمرکز کرده اند، گلسیانی و حالا پریرا به دنبال گلزنی از این راه هستند اما تا اینجای کار ناکام مانده اند. هیچ ضربه آزاد مرگباری وجود ندارد و اساساً آنها هیچ بازیکنی در آن دسته ندارند. حتی گلزنی با ضربات ایستگاهی جز در موارد نادری دیده نمی شود و یا گل های خلاقانه ای مانند گل های سعید صادقی در دیدار با هواداران تکرار نشد و البته پرسپولیس در این فصل به دنبال گلزنی با یک ضربه از پشت محوطه جریمه است. ، مگر در موارد نادری مانند بازی سیرجان.
پرسپولیس هافبک خلاق کم ندارد. علاوه بر سه بهترین پاس گل فصل قبل که در این فصل در مجموع 8 پاس گل در دو سوم فصل داده اند، بازیکنانی مانند وحید امیری، امید عالیشاه یا میلاد سرلک که گلزنان محسوب می شوند، گل نزده اند. آیا 6 بازیکنی که نامشان همه با هم در دوره حذفی ذکر شده است یا مشکل از جای دیگری است؟
مشکل اصلی پرسپولیس کجاست؟ این سوالی است که این روزها و به دلیل نتایج ضعیف 5 هفته ابتدایی نیم فصل، بیش از پیش مطرح می شود.
