در 2 مارس 1972، پایونیر 10 از کیپ کارناوال، فلوریدا، اولین ماموریت به مشتری پرتاب شد.
پروژه پایونیر که شامل دو ماموریت مهم پایونیر 10 و پایونیر 11 بود، برای کشف سیارات طراحی شد. این دو کاوشگر ماموریت کاوش سیارات بیرونی منظومه شمسی مانند مشتری و زحل را داشتند.
پایونیر 10
پایونیر 10 اولین کاوشگر بین سیاره ای و یکی از 11 جرم مصنوعی بود که به سرعت فرار لازم برای خروج از منظومه شمسی دست یافت. این پروژه اکتشاف فضایی توسط مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا در کالیفرنیا انجام شد.
این فضاپیما به اندازه یک اتوبوس شش ضلعی با قطر آنتن 2.74 متر بود. نیروی الکتریکی این وسیله نقلیه توسط چهار ژنراتور ترموالکتریک ایزوتوپ رادیویی تامین می شد که در طول پرتاب در مجموع 155 وات را تامین می کردند.
تصویربرداری از مشتری در 6 نوامبر 1973 در فاصله 25 میلیون کیلومتری آغاز شد و حدود 500 تصویر به زمین مخابره شد. نزدیکترین نزدیکی به مشتری در 5 دسامبر 1973 در فاصله 132252 کیلومتری بود. در طول این ماموریت، از ابزارهای موجود در هواپیما برای مطالعه کمربند سیارکی، محیط مشتری، باد خورشیدی، پرتوهای کیهانی و در نهایت مناطق دوردست منظومه شمسی و هلیوسفر استفاده شد.
پایونیر 10 در سال 1976 از مدار زحل و در سال 1979 از مدار اورانوس عبور کرد. در 13 ژوئن 1983، این فضاپیما از مدار نپتون، سیاره فراخورشیدی آن زمان عبور کرد و بدین ترتیب تبدیل به اولین جسم ساخته شده توسط انسان شد که از نزدیکی سیارات اصلی عبور کرد. منظومه شمسی.
از زمین جدا شد
ارتباطات رادیویی با پایونیر در 23 ژانویه 2003 قطع شد، زمانی که فرستنده رادیویی آن نیروی الکتریکی را از دست داد و کاوشگر در 12 میلیارد کیلومتری زمین قرار داشت.
پس از 31 مارس 1997، سیگنال ضعیف پایونیر 10 همچنان توسط شبکه فضایی عمیق ردیابی می شد تا کنترل کننده های پرواز بتوانند در فرآیند به دست آوردن سیگنال های رادیویی در اعماق فضا تجربه کسب کنند. آخرین دریافت موفقیت آمیز تله متری از فضاپیما در 27 آوریل 2002 بود.
تلاش های دیگر برای تماس با فضاپیما ناموفق بود. آخرین تلاش در غروب 4 مارس 2006 بود، اما هیچ پاسخی از فضاپیما دریافت نشد.
منبع خبر: https://digiato.com/astronomy/pioneer-10-space-probe-launched
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز