وحید هاشمیان و مهدی طارمی؛ عجب شباهتی!

بنابراین در محیطی آنقدر آشنا که «موفقیت» شکل تظاهرات را در هم می شکند، پس از آن زمانی که خودانگیختگی سرمربی پورتو در لاکر رم منتشر شد، به سیگار نمادینی که در گوشه دهان او نمایش داده شده بود، نگاه کردیم که از عملکرد او متحیر شده بود. شاگردانش ما رفتار همیشگی را بیهوده انجام ندادیم، از موفقیتی که قسمت اصلی آن در خط حمله آتشین روی گردن مهاجم فارسی او بود، شگفت زده و متعجب نشدیم.

همان نقشی که این روزها مهاجم ناب ما بوشهر مهدی هنرمندانه در پرتغال تجسم می کند و گویی آن خاطرات غبطه برانگیز آن سال ها را بازتاب می دهد تا نشان دهد اکسیر شادی خواهان آرزو و پیروزی در درون همان روزهایی که هلیکوپتر بی بدیل ما بود، تنیده شده است. انگشت اتهام را به سوی همه نشانه می رود، مهاجمی که بدون شک عملکردش الگوی بسیاری از بازیکنان فعلی ما بود، سلطه و جوهره ای آشنا که مهدی طارمی مطمئناً برای نسل های جدید یعنی «الهام بخش» بازی خواهد کرد.

اما خاطرات وحید از آن سال ها را فراموش نکرده ایم، تعامل او و مربی جدانشدنی اش پیتر نوررر – به زبان آلمانی Neuquke – همان مربی بوخوم با آن سبیل های پهن با شاگرد سابقش که یک سال بعد در هانوفر همکاری کرد. . این مربی که همیشه شیفته نبوغ و عملکرد شاگردش بوده است، پس از درخشش و سوت زدن طبق معمول در پایان مسابقه، با پوزخند سیگاری کشید و با گستاخی از تونل ورزشگاه به گوشه دروازه شلیک کرد. .

مثل همان هایی که در گوشه ای از ذهنمان ذخیره کرده بودیم.

بازیکنی که اغلب با سر بالا پا به توپ نمی گذاشت، تحرک چندانی و از طرفی اضافی در محوطه دروازه حریف نشان نمی داد، اما با قدرت ذهنی باورنکردنی و به دلیل شناخت کافی از چارچوب دروازه، به خوبی و محکم در میان مدافعان قرار می گیرد. مؤلفه رشک برانگیز موفقیت، چه در زمین اگر سوراخ ها برای باز کردن قرقره گیج کننده بازی بسته شود و چه از هوا با عملکرد خیره کننده او در باز کردن درها برای کمک به تیمش.

به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، تداوم درخشش مهدی طارمی در قلب اروپا در حومه شهر بندری پورتو، او را به چهره ای ماندگار در تیم دراگائو تبدیل کرده است تا با رگ های برآمده در گردنمان نظاره گر باشیم. احساسات ذاتی او را دنبال کردیم، درخشش وصف ناپذیری که ما را به یاد یکی از مودب ترین و خوش اخلاق ترین بازیکنان تاریخ فوتبالمان انداخت. با این حرکات اغوا کننده در خط حمله، شماره 16 شناخته شده در منطقه “روهر” ; از گلزنکرشن تا دورتموند، و فراتر از شهرت او، او به طور غیرقابل انکاری در سراسر آلمان یافت شد، که درخشش آن در دوران طلایی خیره کننده بود.

اگرچه بوخوم به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی در منطقه روهر در نظر گرفته می شود، باشگاه به طور کلی تحت سلطه بوروسیا دورتموند و شالکه 04 بود، تیمی که اغلب توسط سایر تیم های برتر منطقه نادیده گرفته می شود. بین دو تیم در طول هر فصل، از سوی دیگر، بوخوم، تیمی که تنها عنوانش دوبله نایب قهرمانی DFB پوکال بود، و غیره، عملکرد آنها در 22 را به سخره می گیرد. فصل ادامه مقاومت برای فرار از منطقه سقوط از 1972 تا 1993; اینکه در بیش از دو دهه در بوندسلیگا، آنها هرگز در جمع هشت تیم برتر حضور نداشتند.

اگر هواداران پورتو دبل لیگ خود را با درخشش مهاجم شماره 9 خود یکی بدانند، یک روز در بوخوم همان هیاهو و هیاهو به راه افتاد، همان روزها وادی نام مهاجم را از ته حلق ایرانی فریاد زد.

اینکه گل‌ها و درخشش طارمی مقابل اسپورتینگ برای ساکت کردن منتقدان مغرور نشان‌دهنده همان شادی است که قبلاً با مهاجم جسور خود در برابر آلمانی‌های جدی و منظم تجربه کرده بودیم، همانطور که “هو” مهاجم بوخوم در دیدار مقابل زرد وستفالن به پاسخ پاسخ داده بود. یک فصل با 3 بار تکان دادن دروازه در دربی حساس روهر، تور را با علامت های یک دست با مضمون تکان داده بود. Hubschrauber بالگرد تربیت شدن با روحیه ورزشگاه، مثل سریال های تکراری و “دژاوو” شیرین این روزها در ورزشگاه دراگائو پورتو، بنرهایی که جای خود را به کتیبه های دست نویس داده اند. شاهزاده ایرانی از یک گوش تا دیگر استادیوم ها.

اگر نابغه طارمی این روزها همه را غافلگیر کرده است، برنامه های ویدئویی و رادیویی خودش را راه اندازی کرده و نام او بر پادکست ها، ویدئوها و شبکه های اجتماعی متنی مانند توییتر دامن زده است.

بنابراین، با فروپاشی قلمرو گلزنان اروپا و آمریکای جنوبی، او توانست با مهاجمانی مانند برباتوف و یان کوهلر نامی برای خود دست و پا کند و پس از بازیکنان مطرحی مانند ماکای، در صدر جدول گلزنان بوندسلیگا قرار گیرد. و ایلتون، یک دستاورد عجیب برای فوتبال ما در این عرصه. .

کد خبر: 1826474 |
07 خرداد 1401 ساعت 01:40 |
12,795 بازدید |

0نظرات

شماره 9 بی بدیل فوتبال ایران

در دورانی که فوتبال ما تازه رنگ مدرنیزه شدن به خود گرفته بود، برای ما در همان میدان، طعم لژیونر شدن با ابهت شاهزاده فوتبالمان علی دایی در بازی های آرمینیا بیله فلد و بعداً با مونیخ را داشت. پیراهن و لباس های اوپل با راه راه های عمودی و پهن ما هرتا برلین را می شناختیم. جنگاوری و ضربات قدرتمند کریم باقری را در مسابقات بوندس لیگا دیده ایم و فرارهای خیره کننده خداداد عزیزی را در اف سی کلن دیده ایم، دیدن این مهاجم بزرگ که پرچم کشورش را در دست داشت و در تیم کوچک از مرزها عبور می کرد برایمان لذت بخش بود. منطقه روهر تا امروز با هر درخشش مهاجم بوشهری نوعی احساس و ارتباط با گذشته ای خوش داشته باشد.

سید امیر میرصالحی

بله تداوم موفقیت و درخشش آن روزهای مهاجم بوشهری ما را به یاد آن سال ها انداخت. با یادآوری درخشش مهاجمی که به گفته مفسران در سراسر آبی‌ها عملکرد آنها را کاهش داده است، همان سردرگمی و وحشت پشت چهره مدافعان قاطع با قیمت‌های شگفت‌انگیز و برچسب‌هایی روی نام‌شان، همان عملکرد هیجان‌انگیزی که از تماشای آن لذت بردیم. مثل میخ های درخشان این روزها، وارث هم لیاقتش را در تیم ملی دارد.

در همین بازی هلیکوپتر توانست با یک پرواز طولانی دو بار دروازه وایدنفلر را باز کند و با ضربه ای به سرش ضربه ای وارد کند تا نهنگ های آبی در پایان در ردیف بزرگان قرار گیرند. فصل منطقه روهر، با هوادارانی که بنرهایی در دست دارند و در طول فصل آواز می خوانند Vi Spiel zu Spiel zum großen Ziel – بازی کنید تا به یک هدف بزرگ برسید – مشتاق بودند تا سرانجام به هدف تاریخی که منتظرش بودند با راهیابی به جام یوفا برسند، تورنمنت مهمی که آخرین رقابت اروپایی آنها تا به امروز بود و نام وحید هاشمیان در رویای آنها ثبت شد.

اینکه بازگشت هیجان مهاجم فعلی ما در بازی با چلسی، همان حس و دلبستگی را داشت که قیچی به یاد ماندنی شاگرد پیتر نویرور در بازی حساس بوندسلیگا که دروازه مونیخ 1860 را شکست.

مهاجمی خالی از تجملات پر زرق و برق امروز و محیط اطرافش که می توانند بر عملکرد او تأثیر بگذارند. اگرچه حمید علیدوستی پیش از این موفق شده بود در بوندسلیگا 2 گل های اس اف سی زالمور را بالای سر ببرد، اما وحید هاشمیان اولین بازیکن تاریخ کشورمان بود که در یک لیگ معتبر و درجه یک چند گل به ثمر رساند. در این فصل، او همچنین فصل بعد را در فصل 2003–2004 با 16 گل به پایان رساند.

تمام اتفاقاتی که مهدی طارمی هفته به هفته در تیم بزرگ پورتو سپری کرد، یادآور آن سال‌هایی است که وحید بدون ترس از نام تیم‌های بزرگ لیگ، با این عملکرد بی‌نظیر از تیم کوچک منطقه روهر آمد. کارگر بوندسلیگا؛ بازیکنی که چمدان هایش را بسته بود، با میل اکراهی برای موفقیت از شهر به شهر دیگر آلمان می رفت، گویی در آنجا وصل شده بود و در نهایت پس از درخشش به نشانه توپ به خانه بازگشت.

بازیکنی با نمونه بارز و ویژگی های جنگنده در زمین فوتبال، با عزمی راسخ که از دسته دوم لیگ 2 آمده و لیگ دسته اول آلمان را به سخره می گیرد، قفل درها را یکی پس از دیگری باز می کند و می گیرد. چرخش میدان، مانند کوه آتشفشانی که می توان گدازه های آن را در حال فوران و ترکیدن در طاق زبانه دید، در کمال تعجب استادیوم روهر در بوخوم را در آستانه فوران قرار داد. بازیکنی که از کوچه و کوچه وطن آبا و اجدادی برخاست و برخاست.

گل و درخشش طارمی مقابل اسپورتینگ برای ساکت کردن منتقدان مغرور، بازتاب همان شادی بود که پیش از این با مهاجم جسورمان مقابل آلمانی های جدی و منظم تجربه کرده بودیم.

از سوی دیگر، آن «چرا» بزرگ را در آن سال‌های پر رونق، با آن علامت سؤال بزرگ در ذهنشان، آن رمز پنهان «موفقیت»، فراموش نکرده‌ایم که روزی سیل رسانه‌های آلمانی با پرسش‌های بسیاری در ذهن آنها در پایان فصل طوفانی که منجر به انتقال وحید به باشگاه بزرگ در تابستان شد، این سوال از آنها پرسیده شد. اف سی هالیوود یعنی بایرن مونیخ; درخششی که شبکه معروف ZDF را متقاعد کرد تا گزارشی از درخشش هاشمیان، مستند کوتاه پربیننده، مصاحبه ای استعاری با عنوان وحید، که بخشی از آن در هلیکوپتر بر فراز آسمان فیلمبرداری شده است را مجاب کند. در همان مستند، اولی هوینس روحیه جنگندگی و قدرت مهاجم جدید خود را برانگیخت، باشگاهی که علیرغم بدشانسی فلیکس ماگات، از شانس درخشش در شماره 16 منطقه محبوب راینلند-دو- محروم شد. مونیخ شمال وستفالن.

اما در نهایت روزهای تیره و تاریک جای خود را به درخشش و رونق تا سحر دادند و جای خود را به خاطرات شبح آور دادند تا بتوانند با مهاجم موثر خود ورق را ورق بزنند، هوادارانی که مو به مو از این فصل خاطره انگیز در 19 و 26 اکتبر به یاد دارند. . 2003، در همان فصل درخشان که بوخوم موفق شد دو تیم بزرگ منطقه را برای دو هفته متوالی شکست دهد، ابتدا در یک برد خارج از خانه در گلزنکرخن مقابل شالکه، سپس در یک پیروزی گسترده مقابل بوروسیا دورتموند.