واکسن جدید زونا ممکن است شروع زوال عقل را به تاخیر بیندازد

محققان دانشگاه آکسفورد دریافتند که استفاده از واکسن جدید زونا ممکن است در به تاخیر انداختن شروع زوال عقل تاثیر داشته باشد. در این مطالعه، محققان میزان ابتلا به زوال عقل را در افرادی که واکسن جدیدتر زونا دریافت می‌کردند را با سایر واکسن‌ها از جمله واکسن قدیمی‌تر زونا مقایسه کردند. اگر یافته های محققان در آزمایشات بالینی تأیید شود، می تواند تأثیرات مثبتی در مبارزه با زوال عقل داشته باشد.

به گزارش گاردین، محققان بیش از 200000 آمریکایی را که علیه زونا واکسینه شده بودند، بررسی کردند. حدود نیمی از آنها واکسن های جدید هستند شینگریکس سینگریکس دریافت کرد. در طی شش سال آینده، افرادی که این واکسن را دریافت کردند، نسبت به افرادی که واکسن زوستاواکس را دریافت کرده بودند، کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل بودند. 17 درصد کمتر بود.

واکسن جدید زونا شروع زوال عقل را به تاخیر می اندازد

زونا توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد می شود و می تواند افرادی را که قبلا آبله مرغان داشته اند را تحت تاثیر قرار دهد. البته در سال 2006، زمانی که واکسن Zostavax برای اولین بار تولید شد، تعدادی از مطالعات نشان داد که به نظر می رسد خطر ابتلا به زوال عقل در افرادی که این واکسن را دریافت کرده اند کمتر است.

در سال 2017، یک واکسن جدید و مؤثرتر شینگریکس تولید شد و بیشتر مردم متعاقباً این واکسن جدید را دریافت کردند. اکنون در یک مطالعه جدید، محققان این دو گروه را با هم مقایسه کرده اند.

محققان که نتایج آنها در ژورنال نیچر منتشر شد، سوابق پزشکی حدود 100000 نفر را که واکسن جدید شینگریکس به آنها تزریق شده بود با گروه قدیمی واکسن ها مقایسه کردند. به طور متوسط، گروهی که به تازگی واکسینه شده بودند پس از 164 روز علائم زوال عقل را نشان دادند. اثربخشی این واکسن در برابر زوال عقل در زنان بیشتر از مردان بود، بین 22 تا 13 درصد.

محققان سپس به بررسی میزان بروز زوال عقل در افرادی که از واکسن برای سایر بیماری ها استفاده می کردند، پرداختند. آنها گفتند افرادی که شینگریکس دریافت کرده اند 23 تا 27 درصد کمتر از افرادی که علیه آنفلوآنزا، کزاز، دیفتری یا سیاه سرفه واکسینه شده اند، به زوال عقل مبتلا می شوند.

بیش از 55 میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می کنند. به عبارت دیگر، از هر سه نفر یک نفر در طول زندگی خود دچار این عارضه می شود. اگرچه اخیراً داروهایی برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری تأیید شده است، اما هیچ درمان قطعی وجود ندارد.