هنر انقلابی؛ میدان جنگ داستان ها

به گزارش ای بی اس نیوز و رهبری حضرت آیت الله خامنه ای، جنگ جهانی امروز فراتر از جنگ تفنگ و تانک، جنگ پیام و روایت است و برنده این قلمرو کسی است که سریع ترین و هنرمندانه ترین حرف را بزند. . به زبان ساده و عامیانه می توان برنده این میدان نفس گیر بود که مخاطب را به خوبی بشناسد و پیام را به خوبی و درستی منتقل کند. اما اگر پیام از جبهه حق باشد، این دقت و این ظرافت برای روایت آن اهمیت دو چندان می یابد.
آوینی چه کرد؟
این هنر انقلابی است و او یک هنرمند متعهد و انقلابی است. به قول سید مرتضی: و اشاره به حقیقت دارد و این اشارات با هم متفاوت است… هنرمند باید رنج بکشد و این درد نه تنها منشأ زیبایی و صفای هنری است، بلکه نیست. معیار انسانیت
شما حقایق جامعه، کشور و انقلاب خود را بگویید، اگر نگویید دشمن می گوید، اگر انقلاب را نگویید، دشمن بگوید، اگر شما واقعه را نگویید. دفاع مقدس، دشمن هر چه می خواهد بگوید؛ توجیه می کند، دروغ می گوید که 180 درجه دروغ است!«جای ظالم و مظلوم را عوض می کند.» 1400/9/21 حالا باید توجه کنیم نکته مهم و اساسی که رسالت اهالی هنر در میدان نبرد روایات است و چگونه باید برای استفاده از فرصت برای گرفتن خوبی ها از بدی های دشمن اقدام کنند؟
هنر انقلابی چیست؟
امروزه، در آغاز قرن پانزدهم هجری، جهان در حال تحولات فکری و معنوی است و هنوز نوبت هنرمندان است که با درک دقیق واقعیات و هنرمندانه نقش خود را در میدان جنگ داستان ها ایفا کنند. و داستانهای متعهد گزارشی دقیق از مسیر رو به رشد و تعالی جامعه ایرانی اسلامی در هجمه های جمعی اقتصادی، رسانه ای و اقتصادی دشمن. تبیین صحیح نوع جهاد در برابر جنگ ترکیبی جبهه دشمن، رسالت امروز هنر انقلاب و هنرمند انقلابی است.
هنرمند متعهد و انقلابی باید کاری را انجام دهد که آوینی کرد و تحمل کرد. هر چه به او حمله کردند، شکست نخورد و کوتاه نیامد، «سید شهیدان اهل قلم» و نماد «هنر انقلاب اسلامی» شد.
از اواسط دهه 1970 تا به امروز، در حالی که استعدادهای پرشور و متعهد جدیدی برای خلق آثار قوی در این زمینه به وجود آمده است، – اما – به دلایل مختلف – این موج پرشور رنگ باخته است و حتی امروز هم بیم آن می رود که فروزان این نور را انجام دهد. از زندگی روزمره رنج نبرید در شرایطی که نظام سلطه با تکیه بر هژمونی شیطانی هالیوود و امثال آن سعی در نشان دادن چهره های شیک و اتوکشیده و نشان دادن وجه خوب دارد، «هنر انقلابی» و «هنرمند متعهد» باید واقعیت ها را از پوسته ی مردم تبیین کند. انفعال و ترس بیرون بیایید، فرصت ها و تهدیدهای پیش روی کشور را آنگونه که هست تبیین کنید، به موقع موعظه کنید و هشدار دهید و مطمئن شوید که با نظریه ها و رفتارهای جریان ضد دین در هنر و بالاتر از همه، . خوبی و بدی ابزارهای هنری خود را بشناسید و تقویت کنید و از گردباد کلیشه ها خارج شوید.
در عالم قلم از «جهاد تبیین» غافل نشد; «توسعه و مبانی تمدن غرب» را نوشت تا حقیقت توسعه غرب را برای کسانی که در آن زمان در آرزوی آن بودند، به تصویر بکشد و بگوید. تحولی که معتقد است اگر فرهنگ جامعه ای از بین برود و افراد ضعیف و درمانده زیر چرخ های آن له شوند، اشکالی ندارد; در عوض، ما بار را بعد از چند صبح جدید می شوییم!
شاید کمتر کسی مثل سید مرتضی آوینی عمق نیاز فکری و هنری این انقلاب را درک کرده باشد و احساس کند باید برای آینده این کشور آثاری خلق کرد تا کسی فرصت نکند چهره حقیقت را با نقاب دروغ بپوشاند. . و ریاکاری
آوینی «گزیدههای خوانین» را خلق کرد تا ظلم و ستم نظاممند خاندانها و سلسلههایی را که در محدوده امن رژیم ستمشاهی نشستهاند و تمام تلاش خود را برای حفاظت از جان، مال و جان انجام دادهاند، به تصویر بکشد. همان روستائیان خاندان پهلوی با نمایش های ناموفق مانند اصلاحات ارضی سعی در دفاع از حقوق خود داشتند.
اگر غیر از این باشد و جبهه وریته از تبیین مبانی معرفتی یا بازگویی و بازخوانی مطالب و افتخارات آن کوتاهی کند، یا روایت آن ناقص، آشفته و غیرهنری باشد، اصحاب دروغین به زودی ورق را برمی گردانند و جای جلاد را می گیرند. شهید قاتل، مقتول، ظالم و مظلوم باید عوض شود و این واقعیتی است که امروز بارها و بارها در صحنه جهانی توسط جبهه باطل تنها با برتری در عرصه رسانه و هنر تکرار می شود. و در نهایت ارائه یک روایت جعلی.
“مهمترین وظیفه [انسانِ هنری و فرهنگی] هم تبلیغ است و هم تبیین; کسانی که پیام های خدا را تبلیغ می کنند و آنها را می پرستند و جز خدا را نمی پرستند. ملاک است؛ حقیقتی را که می فهمید توضیح دهید. هیچ کس از شما انتظار ندارد برخلاف آنچه می فهمید صحبت کنید. نه هرچی فهمیدی بگو البته، برای اینکه آنچه را که میدانید درست باشد، باید تلاش کنید. چون در وقایع فتنه سخت میدان است، ماجرا را سخت می شناسد، مهاجم و مدافع را سخت می شناسد، ظالم و مظلوم را می شناسد، دشمن و دوست را سخت می شناسد. اگر شاعری را باید مانند دیگران فریب داد، فریب داد و کور کرد، از شأن یک مرد هنرمند و یک مرد فرهنگ بسیار پایین است. پس باید حقیقت را درک کنید. سپس همان حقیقت را باید تبلیغ کرد. با روش های سیاسی -روش سیاستمداران و سیاستمداران- نمی شود در دنیای فرهنگ تکامل پیدا کرد، خلاف شأن فرهنگ است. در دنیای فرهنگ باید گره را باز کرد. «حقیقت باید باز شود، گره های ذهن باز شود و این توضیح لازم است، یعنی کار انبیا». ۱۳۸۸/۶/۱۴
سید مرتضی «سرزمین های گمشده فراموشی» را نوشت و کارگردانی کرد تا نشان دهد توسعه ای که به قیمت فراموشی و ویرانی بشاگرد و امثال او تمام می شود، ارزش نی ندارد و نباید در زرق و برق های ظاهری آن غرق شود.
در این عرصه خطیر، «هنرمند چه از نظر شکل و قالب هنرش و چه از نظر مضمون تعهد دارد، کسی که استعداد هنری دارد نباید به یک سطح پایین راضی شود، این یک تعهد است. هنرمند تنبل و بی تلاش، هنرمندی که برای برتری در کار هنری و خلاقیت خود تلاش نمی کند، در واقع به مسئولیت هنری خود در قبال قالب عمل نکرده است.«هنرمند باید دائماً تلاش کند».
زمانی که انقلاب مردم ایران در 22 بهمن به وقوع پیوست و استبداد 2500 ساله برچیده شد، همراه با تحول در همه زمینه ها، نسل جدیدی از فیلمسازان، تماشاگران تئاتر، شاعران و هنرمندان تجسمی در عرصه هنر ظهور کردند. هم پیام حقیقت را به خوبی درک کردند و هم ابزار هنر را با خود به اوج مهارت و ذوق رساندند. با همین تعهد و تخصص هنری، آثار هنری ماندگاری در حوزههای مختلف بهویژه سینما، تلویزیون و مستند در دهههای شصت و اواسط دهه 1350 خلق شد تا حقیقت اسلام و انقلاب اسلامی مردم ایران و ملت ایران را تثبیت کند. جنگ نابرابری که توسط قدرتهای سرکوبگر انجام میشود، مجبور به خوب گفتن و توضیح خوب هستند.
و در نهایت «داستان فتح» را برای روایت مناسب دفاع مقدس سروده است. عاجی که در حضور همه اقشار و همه پابرهنه ها و عاشقان مکتب اسلام و با عاج 8 ساله، دماغ دیکتاتور عراق و همه قدرت های شرق و غرب مقدس شد. دنیایی که پشت سرش ایستاده بود به زمین مالیده شد.