حضور دولت ها در تولید محصولات پزشکی دلیل تعطیلی بخش خصوصی است.

وی افزود: برنامه بخش خصوصی; صادرات محصولات ضروری تزریقی و افزایش آن و عقب نشینی و کوتاه شدن دست کارخانجات تولیدی دولتی، زیرا در حال حاضر تمام تولیدات در این حوزه با یک سوم ظرفیت فعال است که باعث تضعیف بخش خصوصی می شود، چه اتفاقی برای صنعت نساجی کشور; بنابراین ما باید از اتفاقاتی که برای سایر بخش ها افتاده است درس بگیریم.

دبیرکل اتحادیه سرنگ‌سازان و سرسوزن‌سازان گفت: کارخانه‌های دولتی که نمی‌توانند کاری برای تولید اقلام مورد نیاز کشور انجام دهند باید به بخش خصوصی واگذار شوند.

وی افزود: ما در شورای رقابت به شرکت‌های دولتی شکایت کردیم و تصمیم بر این بود که شرکت‌های دولتی موظف هستند سال آینده 61 درصد سهام خود را به بخش خصوصی واگذار کنند، اما به دلیل عذرخواهی‌های مختلف جزو کشورهای بهداشتی هستیم. این آرا همچنان رد شد و موضوع به تعویق افتاد در حالی که قانون اجرای اصل 44 قانون اساسی، شرکت های دولتی را ملزم به خصوصی سازی می کند.

عینی ادامه می دهد: یکی از کارخانه های دولتی فعال در زمینه تولید سرنگ، زیر مجموعه هلال احمر است که سه هزار میلیارد تومان زمین، ساختمان، دستگاه و ماشین آلات دارد. البته نه، اما تولیدکنندگان باید بهره وری سرمایه را محاسبه کنند.

وی افزود: برای توسعه پایدار صنعتی در حوزه تجهیزات پزشکی گام هایی برداشته شده است، اما متأسفانه هر کاری انجام دهیم، نه هلال احمر و نه وزارت بهداشت، تولید آنها را متوقف نمی کنند که این یکی از مشکلات پزشکی است. سازندگان تجهیزات .

عینی افزود: کارخانه ای که بعد از 3 تا 4 سال کارخانه دیگری نسازد، این صنعت توسعه پایدار ندارد، زیرا بعد از حدود 4 سال باید پول و سرمایه برگردانده شود و باید به فکر توسعه کارخانه یا ساختن کارخانه جدید بود. کارخانه. مانند آنچه در دنیا انجام می شود باشید.

دبیرکل اتحادیه تولیدکنندگان سرنگ و سوزن گفت: پیشنهاد ما به شرکت های تولیدی دولتی این بود که تولید را به بخش خصوصی واگذار کنند یا زنجیره تولید را به کالاهای مورد نیاز کشور تغییر دهند. ما به 60 درصد تجهیزات پزشکی کشور وابسته هستیم و تجهیزات پزشکی همچنان وارداتی است. آیا با این میزان واردات و ارز، شرکت های تولیدی دولتی نمی توانند خط تولید را تغییر دهند و به جای سرنگ، کالاهای مورد نیاز این حوزه را تولید کنند؟

وی یکی از دلایل شکست صادرات را رقابت داخلی با شرکت های دولتی دانست و افزود: به شرکت های دولتی گفتیم که ظرفیت تولید بالایی دارید و دستگاه ها و ماشین آلات شما با دلار ارزان وارد می شود. با این مزایا، اجازه دهید محصولات تولیدی را صادر کنیم تا بخشی از این هزینه ها را جبران کنیم.

عینی ادامه داد: متاسفانه تاکنون نتوانسته ایم از ظرفیت صادرات 400 میلیون نفری همسایگان خود استفاده کنیم. شرکت های دولتی فعالیت بخش خصوصی را در تولید مواد تزریقی در دوران کرونا مشاهده کرده اند. پس از کرونا خط تولید لوازم تزریقی در کشوری مانند عراق با ماشین آلات ساخت ایران راه اندازی شد.

دبیرکل اتحادیه سرنگ و سرسوزن سازان گفت: اهداف ما کاملاً مخالف و متفاوت از واقعیت است. برنامه ریزی کرده بودیم که در 20 سال گذشته به بالاترین میزان صادرات برسیم، اما نه تنها این امر محقق نشد، بلکه از 25 کارخانه در بخش خصوصی، 5 کارخانه تعطیل شد.