سایر موضوعات

هدر رفتن هزینه ساخت برج های 784 میلاد به دلیل مصرف بی رویه سوخت در سال گذشته!

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی و کارآفرینی خبرگزاری آنا، هدفمندی یارانه ها یکی از بزرگ ترین طرح های برنامه دوم، سوم و چهارم توسعه اقتصادی بود که در نهایت در قالب طرح تحول اقتصادی در تاریخ 1396/07/13 اجرایی شد. 7 آذر 1388 به دولت دهم.

امروز هم سود یارانه انرژی تفاوت چندانی با سال 1388 ندارد و بالاترین دهک های اقتصادی 36 برابر پایین ترین دهک های اقتصادی برق مصرف می کنند.

سیستم پرداخت کمک هزینه ما در مدل های کمک مالی نقدی و کمک هزینه پنهان بسیار ضعیف عمل کرد. در مدل کمک‌های نقدی، کمک‌های بلاعوض به اکثر افراد بدون توجه به نیازشان پرداخت می‌شود. در این طرح برای جامعه توقع ایجاد می کند و میل به کار در خانه را کاهش می دهد و با افزایش حجم پول آثار نامطلوبی به همراه دارد. اثرات بر نقدینگی

این یک هدف قانونی بود که حتی اگر به صورت داوطلبانه اجرا می شد، باید توسط نظام اقتصادی در اولویت قرار می گرفت. با توجه به سبک مصرف و بهره مندی برخی دهک های اقتصادی از نظام بی برنامگی یارانه ها، کشور با مشکلات عدیده ای مواجه است.

این مشکل به این معناست که شکاف اقتصادی بین خانواده های شهری به مرور زمان به بحران سرکوب طبقه متوسط ​​به عنوان تعدیل کننده تنش های اجتماعی در جامعه تبدیل می شود و یا اینکه با این حجم و الگوی مصرف بنزین و بنزین، حتی ممکن است نشویم. بتوانیم نقش یک صادرکننده نفت و گاز بیشتری را ایفا کنیم تا در 10-15 سال آینده همه فرآورده های نفتی خود را در بازار داخلی مصرف کنیم. این برای کشور ما که اقتصاد نفتی است، یک فاجعه است.

به عنوان مثال می توان به یارانه پنهان اشاره کرد که بخش زیادی از بودجه را به یارانه مصرف کنندگان اختصاص می دهد که بزرگترین نمونه آن بنزین است. در حال حاضر میانگین مصرف بنزین در روز به 113 میلیون لیتر رسیده است در حالی که ظرفیت تولید پالایشگاه ها 105 میلیون لیتر در روز است.

در این مورد خاص با توجه به هزینه‌های سرسام‌آوری که گنج به گنج می‌رود، باید جوایز مالی و جذابی به شرکت‌های نوآور و دانش‌بنیان اعطا شود یا طرح‌هایی در وزارتخانه‌های ذیربط تعریف شود تا محصولاتی که به کاهش کمک می‌کنند. مصرف سوخت درصدی از دریافت هزینه انرژی صرفه جویی شده است.

زنگ خطر کاهش تولید گاز در پارس جنوبی به صدا درآمده و سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس از بحران جدی امنیت انرژی خبر می دهد. نیاسری می گوید: اگر رویه فعلی تغییر نکند، وضعیت کشور به جایی می رسد که بازگشت به دهه 70 و خرید و توزیع بخاری های نفتی و ذغالی بین مردم اجتناب ناپذیر خواهد بود.

قالیباف در این جلسه خطاب به جواد اوجی گفت: من، شما، همه کارگران و مهندسان زحمتکش نفت و همه دلسوزان انقلاب و نظام می دانیم که بین 60 تا 80 میلیارد دلار از انرژی خود را هدر می دهیم. هر سال؛ آیا نمی خواهیم در این زمینه در کشور تصمیم بگیریم، چطور حاضریم همه جا گدایی کنیم و پول بگیریم، اما حاضر به اصلاح نباشیم؟

درست زمانی که به دلیل افزایش قیمت بین المللی به راحتی می توانیم این محصول را با بهترین قیمت صادر کنیم، ماهیانه 500 میلیون دلار یارانه بنزین می سوزانیم.

در صنعت فولاد، به گفته مهدی اسلام پناه، رئیس سازمان ملی استاندارد ایران، 60 درصد بیشتر از کشورهای توسعه یافته برق مصرف می کند، یعنی حدود 24 میلیارد کیلووات ساعت انرژی، یعنی فقط در بخش فولاد دو هزار و یک. سالانه صد و 84 میلیارد تومان انرژی هدر می رود که معادل 1.3 برابر هزینه نوسازی کلیه مدارس شهر تهران است.

هیچ یک از کارشناسان اقتصادی مخالف پرداخت یارانه به مردم نیستند، اما با صرف دو برابر درآمد نفتی در بخش حامل های انرژی مشکل دارند. این رویه پلید و فراموش شده زمانی پر سر و صدا شد که آقای قالیباف در جلسه هفته گذشته مجلس از وزیر نفت درخواست کرد تا گزارش کمیسیون انرژی درباره عدم تعادل تولید و مصرف گاز در کشور را بررسی کند.

در سال 1400 دولت دو برابر درآمد نفتی کشور را صرف یارانه سوخت کرد. مصرف بیش از حد سوخت و کاهش تولید گاز در پارس جنوبی زنگ خطر یارانه را به صدا درآورد.

absnews

وزیر نفت از حدود هشتاد میلیارد دلار یارانه سوخت در سال 1400 خبر داد که این رقم معادل دو هزار میلیارد و 560 هزار میلیارد تومان است. یعنی با مبلغ یارانه انرژی که در سوخت پرداخت می شود، توانستیم 784 برج میلاد بسازیم.

میلیاردها دلار یارانه حامل های انرژی از ما مردی ساخته است که چمدان های دلار را برای گرما به آتش می کشد. حجم هنگفت یارانه های پنهان حامل های انرژی اگر در هر زمینه ای سرمایه گذاری شود، بی شک ما را به یکی از بهترین ها در این زمینه با ابعاد بین المللی تبدیل خواهد کرد.

** یارانه های بی رویه قاتل آینده ماست

این شیوه مصرف بردارهای انرژی به وضعیت صنعت کشور بستگی دارد. ماشین های فرسوده، ماشین آلات فرسوده و کارخانه های قدیمی بیشتر سوخت را هدر می دهند.

راهی جز اصلاح شیوه مصرف وجود ندارد. با این وضعیت نابسامان مصرف، این اصلاح باید در تمام ارکان صنعتی و خانگی کشور اجرا شود و برای این منظور سیاست های تنبیهی و تشویقی تعریف شود.

آنا چک کرد

توجه به این نکته ضروری است که هر چقدر در زمینه کاهش مصرف سوخت به سمت تولید مناسب و بهینه پیش برویم، از هدر رفتن ثروت ملی دو طرف جلوگیری کرده ایم. اولاً میزان مصرف را کاهش داده ایم و ثانیاً به سمت تولید صنعتی بر اساس استانداردهای جهانی رفته ایم که صادرات آن در آینده برای ما ارزشمند خواهد بود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا