رباب ففایی کارشناس بازار سرمایه در گفتگو با خبرنگار اقتصادی ای بی اس نیوز گفت: صنایع غذایی که تاثیر مستقیمی بر امنیت غذایی کشور دارد، سهم ویژه ای از مبادلات تجاری کشور و سهم بزرگی در اقتصاد ملی را به خود اختصاص داده است. . درآمد ناخالص ملی یکی از صنایع مهم کشور است. پنج صنعت غذایی در بورس فعال هستند: لبنیات، کشاورزی، شیرینی، نوشابه و سایر محصولات غذایی. بخش عمده ای از صنایع غذایی کشور در بورس به محصولات کشاورزی مرتبط است که شامل سهامی مانند قبشهر، قمرج، بهبک، غنوش و غیره می شود.
وی افزود: برای تحلیل سودآوری شرکت های گروه محصولات غذایی در بورس باید عواملی مانند تخصیص ارز ترجیحی، تغییرات نرخ ارز، صادرات، افزایش قیمت داخلی، رقابت و تحولات بازار، فناوری و نوآوری و مدیریت مالی و عملیاتی مورد توجه قرار گیرد. در نظر گرفته شده است. برای بررسی میزان تخصیص ارز بر هزینه ها و درآمد شرکت ها تأثیر می گذارد. افزایش نرخ ارز می تواند هزینه های واردات را برای شرکت ها افزایش دهد و در نتیجه سودآوری را کاهش دهد. افزایش قیمت های محلی می تواند به شرکت های مواد غذایی کمک کند تا درآمد بیشتری کسب کنند و سودآوری را افزایش دهند.
وی تصریح کرد: رقابت پذیری شرکت ها، استراتژی بازاریابی، فناوری ها و نوآوری ها در دنیا می تواند به شرکت ها در ارتقای کیفیت، کاهش هزینه ها و افزایش سودآوری کمک کند. به عنوان مثال، در مهر امسال، وزارت خلوص رب گوجه فرنگی، تن و کنسرو ماهی را از دسته کالایی حذف کرد و قیمت گذاری این محصولات را به صنایع واگذار کرد تا به حفظ یا بهبود حاشیه سود آنها کمک کند. در یک مطالعه مربوط به گزارش فصلی پاییز امسال، 9 کد غذایی مورد بررسی قرار گرفت: گدیس، گکورش، گاسینو، گابینو، گازار، قمرا، علی، گاگولبا و گشین. سود خالص 1402 (11.76 همت) حاشیه سود (26%) در حالی که سود خالص 1401 (9 همت) خریف 1401 حاشیه سود (26%) سود خالص در خریف 1401 (1.25 همت) ثبت شد. میانگین قیمت بر اساس گزارش پاییز (7.4)، میانگین قیمت بر اساس گزارش تابستانی (7.9) و کل بازار توکن های استخر (49 HMT) و نه شرکت ها برآورد شده است.
فوایی گفت: برای یافتن شرکت های مناسب در سال آینده می توان نسبت قیمت به درآمد کمتر از 6 واحد را بررسی کرد. البته این صنعت به دلیل تامین امنیت غذایی، برندها و کاهش ارزش شرکت های موجود، نسبت قیمت به درآمد بالاتر از سطح عمومی (8 به 10) می گیرد. مشکلات تامین سرمایه در گردش موسسات تولیدی و کمبود نقدینگی در بین تولیدکنندگان این صنعت برای خرید ماشین آلات مدرن و تامین مواد و نهاده های تولید از مهمترین این مشکلات است.
وی افزود: تداوم تورم موجود و افزایش هزینه های تولید در بخش های مختلف صنعتی، کشاورزی و خدماتی به معنای امکان افزایش نرخ تورم در بخش مصرف به ویژه در بازار مواد غذایی و آشامیدنی است. قیمت مواد غذایی می تواند بر میزان تقاضای مصرف کننده، میزان عرضه و به نوعی بر انگیزه های کشاورزان برای تولید تأثیر بگذارد.
وی بیان کرد: سیاست هایی مانند قیمت گذاری محصولات کشاورزی و غذایی، اعطای یارانه و … بر قیمت مواد غذایی (متغیر کلیدی در این صنعت) تاثیر بسزایی دارد. گاهی اصرار نهادهای سیاستگذار بر تثبیت قیمت محصولات غذایی تولیدی در بخش کشاورزی و دامداری ممکن است زنجیره تولید را در آینده به خطر بیندازد.