اگرچه همه افراد به طور غیرمستقیم از برنامه توسعه بهره می برند، اما در عین حال هر یک از آنها توانایی یا فرصت مشارکت مستقیم در برنامه های توسعه را ندارند و برای تحقق این مشارکت و مشارکت، ساختارهایی طراحی و رسمیت یافته است که می توان از طریق نهادها که در بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در حال شکل گیری هستند، این مهم را اجرا می کنند.
آنها می توانند در تدوین، اجرا و ارزیابی برنامه مشارکت فعال داشته باشند و با مشارکت در برنامه های توسعه از جمله هفتمین اجرایی دولت در تحقق اهداف برنامه در زمینه های مختلف مرتبط با حوزه فعالیت خود مؤثر واقع شوند. برنامه، می تواند بار برنامه را کاهش دهد. از یک برنامه صرفا دولتی تا یک برنامه مردمی دولتی می توانند با ایجاد همدلی، همکاری، همکاری و مشارکت بین گروه های مختلف استفاده کنندگان و تولیدکنندگان جامعه کشاورزی، آنها را در تحقق اهداف برنامه مشارکت داده و سرمایه اجتماعی را افزایش دهند. بخش کشاورزی
یکی از ابزارهای مهم برای تحقق مشارکت و حضور مردم در امور مختلف، تشکیلات آنها در اشکال مختلف تشکیلاتی مانند اصناف، تعاونی ها، انجمن ها و اتحادیه ها است.
بی شک نقش سازمان های کشاورزی در برنامه هفتم توسعه می تواند در موفقیت این برنامه بسیار موثر باشد، به تدریج زمینه رواج برنامه و تدوین و اجرای آن را با توجه به شرایط واقعی امکان پذیر می کند. انتظار می رود دست اندرکاران برنامه هفتم توسعه نیز توجه داشته باشند و در عین حال با در نظر گرفتن نظرات سازمان ها در تدوین برنامه، در اجرا و ارزیابی برنامه نیز مشارکت داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، توسعه فرآیندی است که شامل بازسازی، اصلاح و بهبود ساختار و نظام اقتصادی و اجتماعی یک کشور می شود و علاوه بر بهبود شاخص هایی مانند میزان تولید و درآمد، این شامل تغییرات اساسی در مدیریت نهادی، اجتماعی، همچنین نگرش عمومی و افکار مردم از جامعه است.
مقاله ای از دکتر مراد محمدی معاون تعاون، سازمان ها و توسعه سیستم های عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران.
این مفاد و بسیاری از مواد قانونی که متعاقباً در زمینه مشارکت مردمی در توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به تصویب رسید، بستری برای جلب مشارکت مردمی در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایجاد کرده است که اجرای این مواد قانونی نیازمند دولت است. اجرای سیاست ها و راهبردهای لازم برای تحقق آنها در کلیه اقدامات، فعالیت ها و به ویژه برنامه های توسعه.
در ایران قانونگذاران قانون اساسی با تأکید بر نقش و اهمیت مشارکت مردم در مراحل مختلف این قانون و در اصل سوم بندهای هشتم و پانزدهم، به صراحت دولت را در زمینه مشارکت مردم در تعیین جهت گیری سیاسی مکلف کردند. ، سرنوشت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و توسعه و تحکیم اخوت اسلامی و همکاری همگانی بین مردم، تمام توان خود را به کار گرفت و آن را عملی کرد.
نقش تشکل های کشاورزان در برنامه هفتم توسعه در موفقیت این برنامه بسیار تأثیرگذار بوده و با کاهش بار اجرایی بر دوش دولت، برنامه صرفاً دولتی را به برنامه دولت مردمی تبدیل می کند.
تجربه چندین برنامه عمرانی نشان داده است که توسعه نمی تواند صرفاً دولتی باشد و در صورت عدم توجه به نقش مردم، برنامه توسعه نمی تواند به پیشرفت مورد انتظار، از این نظر، حضور و مشارکت مردمی دست یابد. ، چه در مرحله تدوین و چه در اجرا و ارزیابی برنامه، می تواند موفقیت برنامه نقش مهمی داشته باشد.
بخش کشاورزی این بخش یکی از بزرگترین و قدرتمندترین بخش های اقتصاد کشور است که حدود یک پنجم تولید ناخالص داخلی، یک سوم اشتغال، بیش از چهار پنجم نیازهای غذایی و نیمی از صادرات غیرنفتی را تامین می کند. و نیازمند برنامه ریزی خوب در برنامه های توسعه از جمله برنامه هفتم است.
بخش کشاورزی که بیشتر آن در اختیار مردم است، عمدتاً در اختیار طیف وسیعی از کشاورزان خرده‌مالک است، از این نظر کارکنان این بخش نقش مؤثرتر و مهم‌تری در توسعه و پیشرفت این بخش و مراقبت دارند. باید برای جلب مشارکت آنان اقدام کرد و حضور در تدوین و اجرای برنامه های توسعه بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد و بدون مشارکت آنان بسیاری از اهداف برنامه محقق نمی شود.
مشارکت مردمی در بخش کشاورزی از طریق تشکل هایی صورت می گیرد که در قالب های مختلف در این بخش شکل گرفته و فعال هستند، این تشکل ها به نمایندگی از کشاورزان و فعالان بخش کشاورزی می توانند ارتباط دولت و مردم، اجرای صحیح سیاست ها و برنامه های دولت را تسهیل کنند. مشارکت در تصمیم‌گیری و تصمیم‌گیری، تسهیل در واگذاری مسئولیت‌های مدیریتی و بسیاری از مسائل دیگر به وضوح منشأ اثر و مبنای دستیابی به بسیاری از نیازها و خواسته‌های ملی کشور است.
می توانند حضور و مشارکت مردم را در انجام کارها تضمین کنند و با کنش جمعی که ایجاد می کنند حضور و نفوذ نقش مردم را در دستور کار توسعه به نمایش بگذارند، تجربه بسیاری از کشورها نشان داده است که جامعه کشور توسعه یافته محصول مشارکت آگاهانه، مصمم و مطالبه گر سازمان ها در حوزه های مختلفی وجود دارد. این امر از آنجا ناشی می شود که دولت ها به تنهایی قادر به انجام همه کارها نخواهند بود و برای پیشرفت و توسعه همه جانبه باید از مشارکت مردم در دستور کار توسعه در قالب سازمان هایی که برخاسته از دل مردم و مردم است بهره برد. آنها را با خودتان استفاده کنید
به این معنا، سازماندهی افراد در اشکال مختلف سازمانی به عنوان نهادهای واسطه می تواند به آنها قدرت و ظرفیت طرح نظرات، مشکلات، مطالبات عمومی و اجتماعی و مشارکت عملیاتی را در اجرای برنامه ها بدهد. سازمان ها، طیفی از افراد جامعه و نتایج آنها شامل کل جامعه می شود.
